Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Μια τρύπα στο νερό: Η απατηλή μεγαλομανία της κίνησης 136



Ξεκινάμε δηλώνοντας αυτό που είναι πλέον προφανές: η κατάσταση είναι τραγική: Όπως έχει πρόσφατα διαφανεί, η πώληση της ΕΥΔΑΠ από το ΤΑΥΠΕΔ σε «ιδιώτη» θα υπονομεύσει και τους υδάτινους πόρους της Πελοποννήσου δημιουργώντας φόβους για ένα μέλλον τύπου Mad Max για ένα έστω (το φτωχότερο όπως πάντα) κομμάτι του πληθυσμού της, αφού ήδη έχουν τελεστεί οι μεθοδεύσεις που καθιστούν κάτι τέτοιο εφικτό.

Απέναντι σε έναν μεγάλο κίνδυνο, αυτόν της ιδιωτικοποίησης του νερού,  δημιουργήθηκαν πρωτοβουλίες πολιτών που κινητοποιούνται για να αποτρέψουν αυτό το ζοφερό ενδεχόμενο, πρωτοβουλίες όπως το «Σώστε το Νερό» και το «Save the Greek Water from Privatization» 

Περιττό να δηλώσω πως απέναντι σε αυτές τις κινήσεις των ανθρώπων αυτών τρέφω μεγάλο σεβασμό καθώς υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον όχι μόνο απέναντι στο δόλο και την απληστία των λίγων αλλά και απέναντι  στην αδιαφορία και τη βλακεία των πολλών.

Όπως αναφέραμε τα πράγματα είναι τραγικά. Και το μόνο που είναι χειρότερο από το τραγικό είναι το τραγελαφικό καθώς όταν κάτι το τραγικό είναι και παράλληλα γελοίο, οι άνθρωποι δεν θα καταφέρουν ποτέ να αντιμετωπίσουν τα αίτια της τραγωδίας καθώς θα τα συνδέουν με τα αίτια της γελοιότητας και θα τα αντιμετωπίσουν και αυτά ως εξίσου γελοία.

Σε τι αναφέρομαι;

Μα σε μια από τις πρώτες και την πιο αποτυχημένη από τις κινήσεις που δημιουργηθήκαν για να αντιμετωπίσουν τους σχεδιασμούς πώλησης της ΕΥΑΘ, της Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, την Κίνηση 136.

Γιατί απέτυχε παταγωδώς η κίνηση 136;
Όσοι αντιλαμβάνονται τι εστί σύγχρονη Ελλάδα γνωρίζουν την απάντηση:

Ανάμεσα στους αξιόλογους και καθαρούς αγωνιστές της κίνησης 136, μαζεύτηκε ένας ετερογενής συρφετός ανθρώπων με προσωπική ή και πολιτική ατζέντα που ήθελαν να καπελώσουν και να εξαργυρώσουν τη συμμετοχή τους στην κίνηση και για αυτό διέσπειραν σε όλους τους υπόλοιπους το «φόβο του καπελώματος», ένας φόβος που φοριέται και είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια, λες και το ολιγαρχικά κόμματα διαθέτουν πλέον μια βάση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που σπεύδουν να διαλύσουν ότι καινούριο πάει να γίνει και εναντιώνεται στα κατεστημένα συμφέροντα. 
Στην κίνηση συνέρευσαν άνθρωποι από καινούριους «πολιτικούς» χώρους ενώ στις τάξεις της εντάχθηκε και πρώην μέλος της ΑΚ, της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης που διετέλεσε σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.

Μέχρι και σήμερα απέφευγα να γράψω αυτό το άρθρο για να μην πλήξω όχι την κίνηση 136 αλλά το ευρύτερο και δίκαιο τόλμημα της αποτροπής της ιδιωτικοποίησης του νερού.
Σήμερα βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να παρουσιάσω τα μαθήματα από το παρελθόν για καθαρά διδακτικούς λόγους. 
Η Κίνηση 136 λοιπόν είχε τη μεγαλεπήβολη ιδέα να εξαγοράσουν οι πολίτες της φραπεδούπολης με ίδια κεφάλαια την ΕΥΑΘ.
Η ιδέα ήταν σίγουρα μια λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα. Δυστυχώς αυτή η «λύση» σκόνταφτε στην πραγματικότητα της νοοτροπίας των Ελλήνων.
Οι Έλληνες, όταν πρόκειται για το κοινό καλό, δε δίνουν δεκάρα, πόσο μάλλον 136 ευρώ ο καθένας για να αγοράσουν πχ  την ΕΥΑΘ. Τα λεφτά αυτά τα κρατούν για τις δύσκολες εκείνες εποχές που η κυβέρνηση τους τα ζητάει εκβιαστικά σαν μπράβος της νύχτας.

Αδύνατη στάθηκε και η ευρύτερη γνωστοποίηση του εγχειρήματος στους πολίτες της Θεσσαλονίκης καθώς τα μεγάλα μέσα είναι τα πιστά σκυλιά της ολιγαρχίας.
Επιχειρησιακά λοιπόν το εγχείρημα αποδείχτηκε ένα φιάσκο.
Παρά τις γενναίες προθέσεις και τα παχιά λόγια, τα λεφτά που συγκεντρώθηκαν για τον ιερό σκοπό της επιβίωσης μας, δεν θα κατάφερναν να αγοράσουν μπουγατζερί υπό πτώχευση, πόσο μάλλον την ΕΥΑΘ. 
Μια από τις αιτίες αυτής της βροντερής αποτυχίας δεν ήταν μόνο η απάθεια των Θεσσαλονικέων αλλά και η βλακεία και προχειρότητα των διοργανωτών του εγχειρήματος.
Και εδώ επιτρέψτε μου μια μικρή παρένθεση προσωπικής μου εμπειρίας.
Όταν μια μικρή περιφερειακή ομάδα της κίνησης συγκεντρώθηκε στο γραφείο ενός εξ αυτών, ο  οικοδεσπότης συνέλλεξε τα κινητά και τα τοποθέτησε στην τουαλέτα ανοίγοντας τη βρύση για να μην γίνουν τηλεφωνικές υποκλοπές. Στο μυαλό του, σίγουρα η NSA παρακολουθούσε εντατικά εμάς, τους δέκα μικρούς Μήτσους της Θεσσαλονίκης για να δώσει αναφορά στους Rothschild και αυτοί να δώσουν εντολές δολοφονίας στη CIA για να μην εμποδιστούν τα συμφέροντά τους.
Δυστυχώς οι προφυλάξεις μας αποδείχτηκαν μάταιες: Μια έντιμη και αξιόλογη συναγωνίστρια μας που δεν είχε όμως τη δέουσα εμπειρία από αντικατασκοπεία όπως ο οικοδεσπότης μας, επισκέφτηκε την τουαλέτα για βιολογικούς λόγους και όταν επέστρεψε μας γνωστοποίησε πως κάποιος είχε ξεχάσει τη βρύση ανοιχτή και πως εκείνη την είχε κλείσει. Ήμασταν πλέον έρμαιο της CIA και τελικά μας δολοφόνησε και τους 10.

Από την παραπάνω αφήγηση όλα τα παραπάνω είναι αληθή εκτός από το ότι μας  δολοφόνησε η CIA αν καταλαβαίνετε την ειρωνεία.
Αλλά τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο διασκεδαστικά. Αφού η κίνηση 136 δεν κατάφερε να πείσει τους Σαλονικιούς να αγοράσουν το νερό τους, άλλαξε το σχεδιασμό της.
Όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά προχώρησε… στο να βρει επενδυτή!
OMG! Η κίνηση 136 θα νικούσε το μεγάλο κεφάλαιο με τα ίδια του τα μέσα! Απλά μεγαλοφυές. Οι άνθρωποι μάλλον θα εμπνεύστηκαν από την άλλη διάνοια του Ελληνισμού, τον μεσσία Αρτέμη Σώρρα.
Η μεγαλομανία μπορεί να αρχίζει να μοιάζει με μεγαλείο όταν βρει αρκετούς ανθρώπους για να την πιστέψουν.
Έτσι η κίνηση προχώρησε στο plan B του success story της, την εύρεση «στρατηγικού επενδυτή».
Και πράγματι βρήκαν επενδυτή και μάλιστα τι επενδυτή (για την ακρίβεια ο επενδυτής τους βρήκε μέσα από το περιβάλλον του δημάρχου Θεσσαλονίκης Μπουτάρη).
Ένα μεγάλο φιλάνθρωπο και φιλέλληνα που είχε το δικό του ρόλο στο καταστροφικό για την Ελλάδα κούρεμα των ελληνικών ομολόγων (άσχετα που διαφήμιζε μέσω της όποιας εμπλοκής του το iPad, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Τον Robert (Bob) Apfel, τον οποίο είχε ανακαλύψει και φιλοξενήσει το ανερχόμενο αστέρι της ιδιωτικής τηλεόρασης Κώστας Μπογδάνος στην εκπομπή του «Ευθέως»

Με τις πλάτες και τις ιδέες του Apfel, η κίνηση 136 μετεξελίχτηκε σε «Ένωση Πολιτών για το Νερό» για να μπορέσει να κάνει προσφορά στο ΤΑΥΠΕΔ και να πάρει το 51% της ΕΥΑΘ.
Το σχέδιο του Apfel που ενστερνίστηκε κίνηση η 136 ήταν απλό και για αυτό και φαινόταν λειτουργικό. Ήταν ένα σχέδιο καπιταλισμού με λαϊκή βάση, αρκετά μακριά από τις αρχικές και αλληλέγγυες αντιλήψεις της κίνησης 136. Ο «λαϊκός καπιταλισμός» θα εισχωρούσε μέσα από τις κερκόπορτες των μεγαλομανών της κοινωνικής αλληλεγγύης. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αλλά ας γυρίσουμε στο σχέδιο Apfel: 
Μικροδάνεια θα δίνονταν από «κοινωνικές τράπεζες» του εξωτερικού σε όσους δημότες δεν μπορούσαν να διαθέσουν τα 136 ευρώ που αντιστοιχούσε στο κάθε υδρόμετρο προκειμένου συνολικά να συγκεντρωθεί η προσφορά για την εξαγορά του 51% της ΕΥΑΘ: Η κίνηση 136 (aka Ένωση Πολιτών για το Νερό) μετονόμασε τα τραπεζικά αυτά ιδρύματα σε «Επενδυτές Κοινωνικής Ευθύνης» (22 συνολικά από δαύτους) για να μην ξεχνάει και τις καταβολές της και ουσιαστικά προέτρεπε τους δημότες να παίρνουν μικροδάνεια ώστε να μην τα χρεωθεί η ίδια και να μην είναι απαιτητά μέσω του κομματιού της ΕΥΑΘ που επιδίωκε να αποκτήσει για χάρη των δημοτών.
Με άλλα λόγια η  ΕΠΝ ουσιαστικά εγγυόταν στους  δημότες για την φερεγγυότητα των δανειστών.
Επιπρόσθετα, η ΕΠΝ ανέφερε πως την κίνηση της στήριζε και o Βρετανός Βουλευτής και υπουργός επί Θάτσερ John Redwood και το Bill & Melinda Gates Foundation.
Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι Apfel, Redwood και τι σχέση ανέπτυξαν οι 22 τράπεζες (Επενδυτές Κοινωνικής Ευθύνης) και το ίδρυμα Gates με την ΕΠΝ.

Ο Robert Apfel παρουσιάζεται από την Ένωση Πολιτών για το Νερό (ΕΠΝ) ως ιδρυτής και πρόεδρος της Bondholders, μιας εταιρίας που όπως δηλώνει και το όνομα της ασχολείται με ομόλογα και όχι μόνο.

Αυτό που δεν περιέγραψε η ΕΠΝ είναι πως ο Apfel είναι ιδρυτής και πρόεδρος μιας άλλης εταιρίας, της Acupay. Και τι κάνει αυτή η καλή εταιρία; Ανάμεσα σε άλλα, παρέχει υπηρεσίες φοροαπαλλαγών. Ναι: Φοροαπαλλαγές, το αντικείμενο της είναι οι φοροαπαλλαγές και προφανώς επιδιώκει να έχει μεγάλους πελάτες.
Φορολογικά παράθυρα για μεγάλους πελάτες. Λίγο μακριά από τη βάση του «λαϊκού καπιταλισμού».
Όπως πολύ μακριά από τη βάση του «καπιταλισμού με λαϊκή βάση» ήταν και η Margaret Thatcher. Την οποία ο Apfel δημοσίως δηλώνει ότι θαυμάζει.΄
Και δεν ήταν ο μόνος Θατσερικός στους υποτιθέμενους υποστηρικτές της κίνησης 136:
Η Κίνηση στους υποστηρικτές της ανέφερε τον πρώην υπουργό της Thatcher John Redwood (αμφιβάλλουμε αν ο Redwood έχει ποτέ του ακούσει τα ονόματα Apfel ή κίνηση 136).
Ποιος είναι αυτός;
Ας δούμε πως τον παρουσιάζουν δημοσιεύματα αλλά και πως εμφανίζει ο ίδιος τον εαυτό του: Ο αξιότιμος κύριος John Redwood είναι ο «Pol Pot της ιδιωτικοποίησης». Σε συνέντευξη του αναφέρει: «Εγώ ήμουν ο (εθνο)πατέρας (της ιδιωτικοποίησης)…»
«Ήμουν ο πιονέρος που τους είπε ότι μπορεί να γίνει».
Μεγαλοφυές:  Η « Ένωση πολιτών για το Νερό»(ΕΠΝ) δεν είχε πρόβλημα στο να  βασιστεί στον άνθρωπο που ενέπνευσε τη Thatcher να προχωρήσει στο μακελειό των ιδιωτικοποιήσεων, τον πατέρα της ιδιωτικοποίησης, προκειμένου να μπορέσει (η ΕΠΝ) να επιδιώξει να δώσει την ΕΥΑΘ στους Θεσσαλονικείς … μέσω της ιδιωτικοποίησης.
Ούτε ο Σώρρας δε θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο.
Μέσα στη μεγαλομανία της η ΕΠΝ ξέχασε μερικά βασικά μαθήματα καπιταλισμού: Ο καπιταλιστής μπορεί να σου πουλήσει το ίδιο το σκοινί με το οποίο θα τον κρεμάσεις… πόσο μάλλον το σκοινί με το οποίο θα κρεμαστείς».
Να ξανατονίσουμε φυσικά ότι το δίλλημα στο οποίο υπέκυψε η ΕΠΝ ήταν μάλλον φανταστικό. Είναι αμφίβολο αν ο Redwood άκουσε ποτέ κάτι για την ΕΠΝ ή τον Apfel. Και θα καταλάβετε αργότερα το γιατί κάνω αυτόν τον ισχυρισμό.
Περιμένετε! Έχει και καλύτερο ακόμη. Θυμάστε στο επεισόδιο που σας ανέφερα με τα κινητά που μαζεύτηκαν και τη βρύση που αφέθηκε ανοιχτή για να μη μας βρει η NSA και οι Rothschild;
Ε λοιπόν, τελικά οι Rothschild βρήκαν την κίνηση 136: Ο John Redwood εκτός από υπουργός της Thatcher υπήρξε και διευθυντής της NM Rothschild!
Αχ βρε συναγωνίστρια Έλσα: Τι σου ήρθε να κλείσεις τη βρύση;
Αλλά ας αφήσουμε την ειρωνεία για να γυρίσουμε στην ειρωνεία.
Τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα. Θυμίστε τους επενδυτές κοινωνικής ευθύνης από τους οποίους η ΕΠΝ προέτρεπε τους άπορους δημότες να πάρουν δάνεια;
Από όσο έψαξα, ούτε ένας από αυτούς δεν έχει ανακοινώσει μια τέτοια δραστηριότητα για τη Θεσσαλονίκη. Και επειδή η μη ανακοίνωση δραστηριότητας δε σημαίνει υποχρεωτικά ότι η δραστηριότητα δεν υπήρξε, έστειλα mail  και στους 22 «επενδυτές κοινωνικής ευθύνης» για να επιβεβαιώσω τη στήριξη τους προς την ΕΠΝ. Ούτε ένας δεν απάντησε! Προφανώς γιατί δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι τους ρωτούσα!
Με άλλα λόγια η ΕΠΝ παρουσιάζει ως επενδυτές, τραπεζικά ιδρύματα ειδικού σκοπού και χαρακτήρα μεν που κατά πάσα πιθανότητα ούτε είχε ελέγξει ούτε καν είχε επικοινωνήσει!
Και γίνεται όλο και καλύτερο!
Αναφέρθηκε ότι το εγχείρημα της ΕΠΝ το στήριζε επίσης και το Bill and Melinda Gates Foundation: Ιδού η απάντηση τους (μεταφρασμένη) στο αίτημα μας να επιβεβαιώσουν την είδηση ότι σχετίζονται με τον Bob Apfel ή/και με την κίνηση 136:

10/5/2013. Από Media@gatesfoundation.org.:

«Αγαπητέ Πέτρο.
Ευχαριστούμε για το mail σου και συγγνώμη για την καθυστέρηση. Εξετάσαμε την αναφορά σας και ανακαλύψαμε πως η ιστορία είναι λάθος. Το ίδρυμα Bill και Melinda Gates δεν έχει σχέση με αυτό το εγχείρημα (της εξαγοράς της ΕΥΑΘ από την ΕΠΝ)»

Μετά την οξεία καταστροφή κάποιων νευρώνων μου από αυτή την επίθεση στη λογική που δέχτηκα και για να λύσω αυτό τα οξύμωρα που καμαρωτά εμφανίζονταν μπροστά μου έπρεπε να απευθυνθώ στον εγκέφαλο του εγχειρήματος της ΕΠΝ, τον μεγάλο φιλέλληνα και φιλάνθρωπο Robert Apfel .
Στην ερώτηση μου για ποιο λόγο το ίδρυμα Gates αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην «λαϊκή» εξαγορά της ΕΥΑΘ παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς εκ μέρους του και εκ μέρους της ΕΠΝ, ο Apfel δήλωσε ξεκάθαρα το όραμα του για την ΕΠΝ… Αφού πρώτα μου πούλησε πρόλογο γα το Yes We Can του προέδρου Ομπάμα (οι διευθύνσεις των mails αυτών δεν θα δημοσιοποιηθούν για ευνόητους λόγους)

Από Robert Apfel, 5/11/2013:

«Αγαπητέ Πέτρο 

(μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα και μετά μπήκε στο ζουμί…)
…ελπίζω και εσύ να ενώσεις τις δυνάμεις σου με την Ένωση Πολιτών για το Νερό στην υποστήριξη του σκοπού του να κάνουμε διαθέσιμο ασφαλές καθαρό και φθηνό πόσιμο νερό και καλή αποχέτευση για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη. Στην έκφραση ενδιαφέροντας τους που υπέβαλαν στις ελληνικές αρχές η ΕΠΝ εξέφρασε το θαυμασμό της για την εστίαση του ιδρύματος Gates στα προβλήματα της κακής αποχέτευσης.
Η ΕΠΝ θέλει τους Έλληνες να υποστηρίξουν το έργο του Gates και άλλων σε αυτό το πεδίο.
Η ΕΠΝ περιέγραψε ένα πρόγραμμα το οποίο θα επιτρέψει σε υπαλλήλους της ΕΥΑΘ που είναι ειδικοί στην αποχέτευση και το νερό, να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους για να βοηθήσουν ανθρώπους σε μέρη του κόσμου που χρειάζονται τη βοήθεια τους. Η ΕΠΝ θα υποστήριζε αυτό το πνεύμα της βοήθειας, μέσω πληρωμένων αδειών για το προσωπικό.( Σαν πληρωμένες διακοπές για όσους υπαλλήλους προσφέρονται εθελοντικά να βοηθήσουν σε χώρες που είναι λιγότερο τυχερές από την Ελλάδα)
Πέτρο, οι κοινότητες που εξυπηρετεί η ΕΥΑΘ δεν είναι πλούσιες με χρηματικούς όρους. Αλλά οι Έλληνες είναι πλούσιοι σε μια ιστορία 2700 ετών πρωτοπορίας στα υδραυλικά- τη μηχανική συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης. Όντως , ο όρος «Υδραυλική» είναι ελληνικός και ο πρώτος μεγάλος υδραυλικός μηχανικός (ο Ευπαλίων) ήταν Έλληνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βίδα του Αρχιμήδη παραμένει στον πυρήνα της διαδικασίας της άντλησης υγρών- περισσότερο από 2200 χρόνια μετά την εισαγωγή της στην Μείζονα Ελλάδα.
Οπότε είναι πρέπον και κατάλληλο, το έθνος που γέννησε την υδραυλική και τη μηχανική των συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης – οι κληρονόμοι του Ευπαλίωνα και του Αρχιμήδη- να μοιραστούν τη σημαντική τους γνώση με κοινότητες σε όλο τον κόσμο όπου αυτή η γνώση μπορεί να είναι χρήσιμη.
Με θετικό πνεύμα, γνωρίζω ότι ο σκοπός της παγκόσμιας πρόσβασης σε ασφαλείς υπηρεσίες αποχέτευσης μπορεί να επιτευχθεί.
Robert Apfel»

Ο Apfel αποκάλυπτε ουσιαστικά ότι δεν περίμενε από το ίδρυμα Gates να βοηθήσει την ΕΠΝ και τους Έλληνες αλλά από την ΕΠΝ, την ΕΥΑΘ και τους Έλληνες να βοηθήσουν τις «φιλανθρωπίες» τις δικές του και του Gates. Επίσης αποκάλυψε ότι η ΕΠΝ είχε συμφωνήσει (προφανώς ως αντάλλαγμα για το πλάνο που κατέστρωσε ο Apfel) να παραχωρεί εργάσιμες μέρες της ΕΥΑΘ (εις βάρος φυσικά των πολιτών της Θεσσαλονίκης) σε «φιλανθρωπικό τουρισμό» πληρωμένο από την ΕΥΑΘ, κάτι που θα χαροποίησε αρκετούς συνδικαλιστές. Για κάθε έναν εργαζόμενο που θα μοχθούσε σε έλη για το καλό της ανθρωπότητας, 9 ‘Ελη-νες θα κάναν διακοπές σε πεντάστερα ξενοδοχεία του τρίτου κόσμου για το καλό του κώλου τους.
Η φιλανθρωπία είναι μεγάλη μπίζνα και με πολύ καλή έξωθεν μαρτυρία. Και ο Gates το ξέρει αυτό. Και η Μαριάνα Βαρδινογιάννη το ξέρει αυτό. Και η Μαρί Κυριακού το ξέρει αυτό. Και ο Apfel φαίνεται να το ξέρει αυτό.
Όταν απάντησα στον Apfel πως σέβομαι τις γνώσεις για την Αρχαία Ελλάδα αλλά το θέμα μου είναι η σημερινή και του έθεσα σκληρές ερωτήσεις για τους δικούς του ισχυρισμούς καθώς και για τους ισχυρισμούς της ΕΠΝ, o Αpfel δεσμεύτηκε να απαντήσει την επομένη.

Δεν το κανε ποτέ.

Όταν ανέφερα τα καθέκαστα σε δύο ενεργούς παράγοντες της ΕΠΝ, εκείνοι μου είπαν ναι μπράβο ψάξ’ το και άλλο και πες μας.

Προφανώς και δεν τους ενδιάφερε αν όλα αυτά που τσαμπουνούσαν ήταν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Προφανώς δεν τους ενδιάφερε ότι η «συμφωνία» που «κλείσαν» ήταν τύπου «εκεί που μας χρωστούσαν μας κλέψαν και το γάιδαρο.». Προφανώς και δεν τους ενόχλησε ότι πίσω από το σχέδιο τους δεν υπήρχε χρηματοδότηση. Τα κέρδη άλλωστε των επαγγελματιών ακτιβιστών δεν είναι πάντα μόνο χρηματικά οφέλη.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι με αυτά τα δεδομένα είτε η ΕΠΝ (εννοώ αυτούς στην ΕΠΝ που κάναν τη διαπραγμάτευση με τον Apfel- οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να ξέρουν, όφειλαν όμως να υποψιαστούν ότι κάτι δεν πάει καλά) από βλακεία  «έχασε στην μετάφραση» όσα της είπε ο Apfel , είτε ο Apfel πούλησε παραμύθι στη ΕΠΝ είτε η ΕΠΝ επιχείρησε να εξαπατήσει τους Θεσσαλονικείς και τον Ελληνικό λαό γενικότερα με μια πρόχειρη ονειροφαντασία της που δεν είχε ούτε το θάρρος ούτε την ωριμότητα να εγκαταλείψει όταν κατάλαβε ότι ήταν ανέφικτη –τουλάχιστον ανέφικτη να γίνει από την ΕΠΝ.

Αναφερθήκαμε στη θεία Μάγκυ, την Θάτσερ, τη γυναίκα που ήταν τόσο μισητή από μερίδα του αγγλικού πληθυσμού που όταν πέθανε σχετικά πρόσφατα, υπήρχαν άνθρωποι που πανηγύριζαν με πλακάτ που έγραφαν «Η Μάγκυ πέθανε».
Και όμως η Μάγκυ θα είχε δίκιο σε ένα και μόνο πράγμα: Θα είχε δίκιο αν το «δεν υπάρχει κοινωνία. Υπάρχουν μόνο τα άτομα και οι οικογένειες τους» το είχε πει για την Ελλάδα. Μια χώρα με χιλιάδες φυλάρχους προεστούς, παρέδρους και παράγοντες. Μια χώρα γεμάτη με οικογενειοκρατούμενες φράξιες, παράγκες, ομάδες, κόμματα και παρατάξεις.
Κινήματα, πραγματικά κινήματα, ήταν αυτά στην Κερατέα και στις Σκουριές. Κίνημα ήταν και οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Αυτό είναι κοινωνία. Αλλά είναι πολλοί που επικαλούνται την κινηματικότητα και την κοινωνία μονάχα για πολιτικά και προσωπικά οφέλη. Ας το θυμούνται αυτοί οι ψευτοκινηματίες: μεγάλες υποκινήσεις αν δεν έχεις την οργάνωση και τη χρηματοδότηση  του Σόρος ή τα κονδύλια και τις υποδομές της CIA, δύσκολα στήνεις.
Όσο κινήματα καθοδηγούνται από επαγγελματίες της υποκίνησης εμείς θα λέμε κάνουμε κινήματα και οι εξουσιαστές θα λένε "κάντε μας κουνήματα".

Η υπόθεση Apfel είναι πραγματικά κόλαφος. Όχι μόνο για χώρους που θέλουν να δείχνουν ένα αφοσιωμένο προς την κοινωνική πρόοδο προφίλ όταν οι προσωπικές ατζέντες αυτών που συνιστούν τους χώρους αυτούς αγγίζουν τη μεγαλομανία αλλά αποτελεί κόλαφο και για τη δημοσιογραφία, μια από τις μόνιμες πηγές παρακμής σε αυτή τη χώρα.
Από τα έντυπα που δημοσίευσαν θέματα σχετικά με την ΕΠΝ και τον Apfel, ούτε ένα δεν ήλεγξε τη βασιμότητα των αίολων ισχυρισμών τους. Και ελάχιστα έδειξαν μα στοιχειώδη εύλογη καχυποψία ως θα όφειλαν, καχυποψία που όμως περιορίστηκε στο κατά πόσο ο Apfel και η ΕΠΝ ήταν συμβατοί ιδεολογικά μεταξύ τους και όχι στο κατά πόσο οι ισχυρισμοί τους ήταν συμβατοί με την πραγματικότητα.
Με τέτοιο πλεόνασμα βλακείας, μεγαλομανίας, πνευματικής οκνηρίας  και αλαζονείας που έχουμε σε αυτή τη χώρα, θα χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια και τα νερά και τα πάντα όλα. Τουλάχιστον ας επιδιώξουμε αυτό που  δεν τολμήσαμε ποτέ στη ζωή μας. Αφού δεν μπορέσαμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ας τελειώσουμε τουλάχιστον με αξιοπρέπεια.

(Περισσότερα για τον πόλεμο κατά της ελληνικής διατροφής διαβάστε εδώ)

1 σχόλιο:

  1. Θέλω να δώσω θερμά συγχαρητήρια στις ομάδες που κατάφεραν να διοργανώσουν το δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση ή μη της ΕΥΑΘ στις 18-05-2014 παρά τις απειλές της κυβέρνησης για φυλακίσεις. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή