Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

No pasaran Αλέξη!




Έι Αλέξη!
Σου χω νέα. 
Τα δικά σου μαντάτα.
Γιατί Αλέξη μου, δεν είμαστε όλοι λωτοφάγοι. Δεν είμαστε όλοι λοττοφάγοι.
Δεν είμαστε όλοι οπορτουνιστές που περιμένουμε τη μεγάλη γκανιότα που θα γυρίσει τον τροχό της της ζωής πίσω στα μαγικά νούμερα του 2006.
Το 2012 Αλέξη δήλωνες δημοσίως ότι δεν υπάρχει τίποτα να διαπραγματευτούμε στο μνημόνιο γιατί δεν διαπραγματευόμαστε με την Κόλαση.
Ένα χρόνο μετά από ένα αμφιλεγόμενο ταξίδι σου στις ΗΠΑ είπες ότι θα μιλούσες ακόμη και με το διάβολο.
Ένα χρόνο μετά μιλάς με τον Πάπα. Πάλι λέμε ΟΚ, καλό ανθρωπάκι φαίνεται.
Άλλωστε, όπως δήλωσε και ο κύριος Δραγασάκης, ο Σύριζα θα έκανε whatever it takes.
Το ερώτημα είναι, but what does it really take;
It takes balls.
Κάποιοι από εμάς επενδύσαν πολιτική ψυχή στο Σύριζα. Στο μυαλό μας είχαμε τον Ισημερινό του Κορρέα και την Αργεντινή της Κίρχνερ που τα βαλαν με το διάβολο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και διαγράψαν μονομερώς αρχικά το μεγαλύτερο κομμάτι του χρέους τους.
Για αυτό και πανιάσαμε όταν ακούσαμε δημοσίως τον Σταθάκη να λέει -μονομερώς- ότι το επαχθές χρέος είναι μόνο 5%.
Δεν είναι μόνο ότι μια τέτοια δήλωση από μελλοντικό υπουργό της μελλοντικής κυβέρνησης Σύριζα αποτελεί μια εξόφθαλμη Αχίλλειο πτέρνα σε μελλοντικές διαπραγματεύσιμες για το κούρεμα του χρέους.
Είναι και ότι ο Σταθάκης, ωσάν άλλος Πάπας, δίνει συγχωροχάρτι στην πολιτικοοικονομική μαφία που έφερε τον τόπο στο αμήν νομιμοποιώντας τα πεπραγμένα όλων των προηγούμενων αμαρτωλών κυβερνήσεων.
Πόσο ωραία ήταν όταν έλεγες τον Ολάντ Ολαντρέου. Ναι τότε είχες κοχόνες.
Μα σήμερα βρίσκεσαι με την Δασκαλάκη Αγγελοπούλου, την καρακαλτάκα που είχε βάλει όπως η ίδια εξομολογείται στόχο της ζωής της να παντρευτεί τον βιομήχανο Θεόδωρο Αγγελόπουλου και μας άφησε μαζί με άλλους το μεγάλο κληροδότημα των ολυμπιακών χρεών.
Και βρίσκεσαι στα πλαίσια εκδήλωσης του Clinton Initiative, ευαγέστατου ιδρύματος το οποίο πριν από εσένα είχε καλέσει το Γιωργάκη τον Παπανδρέου και τον πρώην της Κόστα Ρίκα, φίλο και συνεργάτη των Παπανδρέου, Jose Maria Figueres, περισσότερο γνωστό στην Ελλάδα για το σκάνδαλο των CDS.
Αυτό που φοβόμασταν έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά.
Ότι το σύστημα θα αφομοιώσει το Σύριζα.
Ελλείψει στελεχιακού δυναμικού, η Πασοκοποίηση του Σύριζα στα μεσαία και κατώτερα στρώματα του μελλοντικού διοικητικού μηχανισμού, είναι ίσως αναπόφευκτη.
Βαρύ το τίμημα αυτό, αλλά ήμασταν πρόθυμοι να κάνουμε τα στραβά μάτια στην διάβρωση από τα κάτω για να απαλλαγούμε από τη διαφθορά από τα πάνω.
Μα έχεις αρχίσει πια να φαίνεσαι σαν σκυλάκι επιδείξεων, σαν το Σαμαρά των Ζαππείων, συγχώρα με για την τόση άδικη σύγκριση.
Τ’ αναγνωρίζεις αυτά που σου γράφω. Συ ο ίδιος πριν από μερικές μέρες αναγνώριζες το ότι η τρόικα θέλει να μαλακώσει το Σύριζα σαν χταπόδι για να ψήσει κι άλλο τη χώρα στα κάρβουνα.
Συ είπας πως η Τρόικα θέλει να υποτάξει ή να ενσωματώσει τον επόμενο πρωθυπουργό κι έχεις απόλυτο δίκιο: Όλοι, μέσα και έξω θέλουν να αλυσοδέσουν το ΣΥΡΙΖΑ.  Συ είπας πως «το ίδιο έκανε με το Σαμαρά όταν ήταν στην αντιπολίτευση- Εγώ, δεν είμαι Σαμαράς»
Το ξέρουμε αγαπητέ Αλέξη ότι δεν είσαι Σαμαράς. Το ξέρουμε πως ο Σύριζα αναγνωρίζει τους πραγματικούς κινδύνους. Το θέμα είναι πως τους αντιμετωπίζει. Και μόνο η δήλωση σου αυτή δείχνει πως η καυτή πατάτα της επόμενης ημέρας έχει αρχίσει να σε επηρεάζει.
Τόσο, ώστε να βρίσκεσαι με τον αλχημιστή της νομοθεσίας Ευάγγελο Βενιζέλου και να συναινείτε «στα εθνικά θέματα».
Το μέγιστο εθνικό θέμα της χώρας όμως δεν είναι οι προκλήσεις της Τουρκίας αλλά οι προκλήσεις της άρχουσας κλεπτοκρατίας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Το μέγιστο θέμα είναι η πάταξη της τάξης αυτής που έχει παράγει ανελέητο ταξισμό μόνο και μόνο για να συνεχίζουν οι τράπεζες να παίρνουν δάνεια από την ΕΚΤ για να δίνουν δανεικά και αγύριστα στα κόμματα, στους καναλάρχες και σε άλλους κομματοδίαιτους επιχειρηματίες,
Στο μόνο που θα μπορούσε ο Βενιζέλος να συναινέσει μαζί σου είναι στη φυλάκισή του. Δεν είναι ο ίδιος άλλωστε που δήλωνε προ μηνών ότι ο Σύριζα θέλει να μας κλείσει όλους φυλακή;
Μην τους δίνεις χέρι βοηθείας τώρα που βουλιάζουν μέσα στο βούρκο που δημιούργησαν.  
Δεν μπορεί να υπάρξει ξανά συναίνεση τύπου μεταπολίτευσης όπου τα θύματα έπρεπε να συγχωρέσουν τους θύτες και όλοι γίναμε μια χαρά λωτοφάγοι.
Δεν είναι θέμα ρεβανσισμού. Είναι θέμα σεβασμού της δημοκρατίας. Δεν μπορούν οι κλεπτομανείς να θεωρούν ότι η δημοκρατία είναι ξέφραγο αμπέλι, να βουτάνε ότι μπορούν και μετά να μιλάνε για εθνική συναίνεση.
Οι τιμωρίες καταχραστών δημοσίου χρήματος και εμπιστοσύνης στη δημοκρατία πρέπει να είναι παραδειγματικές.
Η Ισλανδία έστειλε  πολιτικούς στα δικαστήρια, πέταξε τους τραπεζίτες στον ωκεανό και επιβίωσε. Big fail, big jail.
Δες τι πάθαν όσοι δεν το κάναν. Δες το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας να εξαϋλώνεται. Δες την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού σε όλη την Ευρώπη. Δες την κατάντια του Ολαντρέου. Δες τον Obama να χάνει γερουσία και βουλή των αντιπροσώπων γιατί όχι μόνο έσωσε τους τραπεζίτες για τις αλητείες τους με λεφτά των φορολογουμένων, αλλά δεν φρόντισε να τους «ρυθμίσει» και απλά τους έδωσε ακριβά συγχωροχάρτια. Ο νόμος Dobbs ήταν πολύ λίγος.
Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα χρειάζεται ρύθμιση και καινούριους αυστηρούς κανόνες. Και ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο είναι οι αναδυόμενες πολιτικές δυνάμεις του κάθε τόπου και οι συσχετισμοί τους, γιατί οι προηγούμενες, δεξιές και αριστερές, καταντήσαν απλά τα πουτανάκια του χρηματοπιστωτικού.
Γιατί λοιπόν πάνε οι Μηλιός και Σταθάκης να παρουσιάσουν το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στα Funds όταν η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι να περιορίζει την ασυδοσία των funds και την επιρροή τους σε κυβερνήσεις;  
Έχει δίκιο λοιπόν ο Λαφαζάνης να είναι έξω φρενών με αυτήν την πρακτική. Ο Σταθάκης πάλι, έχοντας επενδύσει ο ίδιος σε funds, λογικό είναι να θέλει να συνεχίσει το φλερτ με αυτά, γελοιοποιώντας το ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια των ψηφοφόρων του αλλά και των funds.
Μην αγχώνεστε κύριε Σταθάκη. Τα funds των πιο πλουσίων ανθρώπων του κόσμου δεν περίμεναν εσάς για να τους ενημερώσετε για το τι είναι και τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωτερική ενημέρωση είναι από τα δυνατά τους χαρτιά.  
Θα σου πω κάτι Αλέξη: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η τελευταία ελπίδα της χώρας. Μετά από αυτόν θα έρθει το χάος. Και δεν το λέω αυτό για να εκβιάσω την εκλογή ΣΥΡΙΖΑ. Κι ας είναι ένας χιλιοειπωμένος εκβιασμός που το πολιτικό σύστημα έχει χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά.
Το λέω Αλέξη γιατί θα έπρεπε καλά να το γνωρίζεις πως είναι η ωμή πραγματικότητα.
Το ξέρουμε ότι θα παραλάβεις χάος. Αλλά θα είναι άδικο για σένα και για μας το να αποτύχεις, όχι μόνο για την πολιτική σου υστεροφημία. Σκέψου μόνο τι το μπορεί να συμβεί μετά…
Αλέξη. Είσαι ένας μετριοπαθής άνθρωπος και αυτό σε τιμά. Αλλά αν πρόκειται αυτός ο λαός να σωθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει πυγμή.
Αν δεν μπορείς να βρεις τη δύναμη από κάπου αλλού, βρες την από τα αδιέξοδο του λαού.
Από εκεί αντλούν τη δύναμή τους όλοι οι πραγματικοί ηγέτες. 
Αλέξη δεν είναι ντροπή να πεις στα funds και τους διεθνείς οργανισμούς του καζινοκαπιταλισμού κάτι που φαντάζομαι θα έχεις πει τραγουδιστά χιλιάδες φορές όταν ήσουν έφηβος και ανέμελος....
No pasaran Αλέξη
Δεν πρέπει η πολιτική να προσαρμοστεί στα funds. Τα funds πρέπει να υποταχθούν στην πολιτική.
Ακόμη κια μιας μικρής και ανυπόλοπτης χώρας. 
Γιατί τα μεγάλα θαύματα ξεκινάν με μικρά και αποφασισμένα βήματα.
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 3/12/2014

1 σχόλιο: