Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Μνημόνιο 4,5!

Είπατε αντίμετρα;

Φέρτε 3,7% πρωτογενές και το 2018.

Αυτή ήταν η προσταγή του ΔΝΤ.

Σαν το ανέκδοτο με το στρατόπεδο συγκέντρωσης: Σήμερα θα φάτε χοιρινό. –Γιούπι. –Σκασμός γουρούνια.

Μία μέρα μετά την κυνική ομολογία Τόμσεν ότι το ΔΝΤ τα χει κάνει όλα λάθος.

Ο Σόιμπλε δήλωσε ακόμη πιο κυνικά πως θα ληφθούν κι άλλα μέτρα αν το 2018 η ελληνική κυβέρνηση δεν πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους. Μνημόνιο 5 δηλαδή.

Χοντρά παιχνίδια παίζονται από τις ντόπιες και ξένες ελίτ στις πλάτες ενός λαού που μαγεμένος από το αριστερό ξόρκι, δεν θέλει πλέον να αντιδράσει.

Η συνταγή είναι γνωστή και την έχει περιγράψει ο κύριος Σόιμπλε: για τα μάτια του κόσμου, η ελληνική κυβέρνηση κάνει πως αντιδρά δίνοντας τη δυνατότητα στους δανειστές να έχουν όλο και εξωφρενικές απαιτήσεις στις οποίες, κάθε φορά που έρχεται μια μεγάλη δόση, η κυβέρνηση σηκώνει τα πόδια του λαού ψηλά.

Και κλάμα ο συριζαίος.

Το ματωμένο πλεόνασμα του 2016 που έφτασε στο 3,9% που οφείλεται στον γενιτσαρικό φορολογικό ζήλο της κυβέρνησης και στα φέσια της απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ιδιώτες άνοιξε κι άλλο την όρεξη των δανειστών.

Λάθη ξελάθη, αφού μπορείτε ακόμη να πληρώνετε, πληρώστε τώρα ακόμη παραπάνω.

Δεν αρκούσε ότι το μνημόνιο 4, μνημόνιο για μια μόνο δόση, προβλέπει προληπτικά και χωρίς κανένα αντάλλαγμα τη φτωχοποίηση ενός μεγάλου κομματιού της πρώην μεσαίας τάξης με την επιπρόσθετη περικοπή συντάξεων που προπαρασκευάστηκε στην προκρούστεια κλίνη Κατρούγκαλου και την δραματική μείωση του αφορολόγητου.

Τώρα θα προχωρήσει και στην τελική καταστροφή και των φτωχών: περικοπή επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, πετρελαίου θέρμανσης, μείωση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.

Όλα αυτά, για μια δόση γαμημένα πρεζάκια.

Μνημονιάρα με τα όλα της χωρίς καν δανεικά!

Αυτό και αν είναι νίκη. Αυτό κι αν είναι ξανά μανά αριστερά.

Πήραν τα αεροδρόμια, φτιάξαν το υπερταμείο, υποθηκεύσαν για έναν αιώνα όλη την περιουσία του ελληνικού κράτους.

Δεν αρκεί: Σειρά τώρα έχει η ΔΕΗ.

Ο μονοπωλιακός γίγαντας τον οποίον οι μνημονιακές κυβερνήσεις οδηγούν στη χρεοκοπία έχοντας τον μετατρέψει σε φοροεισπραχτικό μηχανισμό.

Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δέχτηκαν αυτόν το ρόλο. Τώρα έρχεται η σειρά τους.

Οι δανειστές με την συνενοχή των μνημονιακών κυβερνήσεων, συνεχίζουν να συρρικνώνουν το κοινωνικό κράτος, να παίρνουν από το ελληνικό κράτος ότι μπορούν . Μόνο όταν ολοκληρώσουν το πλιάτσικο, τότε μόνο θα αρχίσουν να διαμορφώνουν ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα για να αναπτύξουν τις «επενδύσεις» τους που ουσιαστικά τους παραδίδονται ως εγγυήσεις δανεισμού.

Αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Ο μόνος δρόμος.

Κι όλα αυτά ενώ τριγύρω τα βαλκάνια είναι έτοιμα να σκάσουν.

Η Ελλάδα πλέον είναι μη βιώσιμη.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 30/4/2017
Read More »

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Unreality show


Αυτό είναι αυτή η διακυβέρνηση.

Κι ενίοτε σουρεαλιστική καθώς προτρέπει σε πορείες κατά των λαοκτόνων μέτρων της.

Αριστερός είναι αυτός που καθυστερεί να νομοθετήσει όσα θα νομοθετούσε ο δεξιός αλλά όταν έρχεται η ώρα νομοθετεί πολλά περισσότερα και πολύ σκληρότερα από όσα θα τολμούσε να νομοθετήσει ο δεξιός.

Που για εσωτερική κατανάλωση και μόνο διογκώνει το κόστος των όσων νεοφιλελεύθερων προκρούστειων κλινών έχει προσυμφωνήσει.

Ναι: οι δοκιμασίες στο survivor της ελληνικής κοινωνίας γίνονται όλο και πιο σκληρές.

Τρέχουν τώρα οι νηστικοί των πόλεων στα συσσίτια, κάνουν φοβερές βουτιές, αθλητικά ανδραγαθήματα αλλά έπαθλο δεν παίζει. Δεν θα φάνε ποτέ τους αυτό το ζουμερό burger ή το club sandwich.

Τρέχουν στις εφορίες και τους διακανονισμούς όσοι αντέχουν ακόμη να πληρώνουν το σερίφη του Νότου. Οποία δοκιμασία!

Η αναγέννηση των τηλεπαιχνιδιών και των show είναι εδώ.

Ο Skai μόνο έχει κάνει πέντε από αυτά με μια αλλαγή στον χαρακτήρα του που επιλέχτηκε στα κοντά της περιπέτειας των τηλεοπτικών αδειών.

Κι αναρωτιέται ο κόσμος γιατί και πoιος βλέπει Survivor μα το ερώτημα δεν είναι αυτό.

Το ερώτημα είναι το γιατί αποφάσισαν οι καναλάρχες να ρίξουν λεφτά σε κάτι με το οποίo ο κόσμος έμοιαζε να χει μπουχτίσει χρόνια πριν.

Κι η απάντηση είναι πολύ απλή και αρχαία:
Άρτος και θεάματα, μα χωρίς τον άρτο.

Οι αυτοκτονίες που δεν φύγαν, η φτωχοποίηση που καλπάζει, η ανεργία που βασιλεύει, η ανάπτυξη που δεν θα ρθει, η καταστροφή της περιουσίας του μέσου Έλληνα, όλα αυτά που θεωρούσαμε αδιανόητα είναι η νέα κανονικότητα.

Και την αποδοχή της νέας κανονικότητας επισφραγίζουν οι καναλάρχες με τα Show και τα παιχνίδια.

Είναι το χάραγμα στο τσιμέντωμα μας.

Τα ονόματα μας στην ταφόπλακα μας.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/4/2017
Read More »

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

ΞΕΚΙΝΗΣΕ!!!


Στις 6 Απριλίου του 1917 οι ΗΠΑ εισέρχονται στον Α' παγκόσμιο πόλεμο.
Ακριβώς 100 χρόνια μετά, ο πρόεδρος Trump βομβαρδίζει συριακή αεροπορική βάση με 59 πυραύλους Tomahawk που εκτοξεύτηκαν από δύο πολεμικά πλοία στην ανατολική Μεσόγειο. Φαντάζομαι την έχετε ακουστά την ανατολική Μεσόγειο.

Η αφορμή ήταν η σκευωρία που στήθηκε εναντίον της Συρίας που κατηγορήθηκε ότι έριξε χημικά όπλα στο Ιντλίμπ παρότι η κυβέρνηση Άσσαντ είχε καταστρέψει το χημικό της οπλοστάσιο ήδη από το 2014 μετά από την αιφνίδια ρωσική παρέμβαση στο συριακό και παρότι ακόμη και να χε κρατήσει η Συρία μέρος του χημικού της οπλοστασίου το να το χρησιμοποιήσει τώρα θα ταν πράξη αυτοκτονικής βλακείας πέραν κάθε σύλληψης.

Μια ακόμη αφορμή, μια ακόμη σκευωρία.

Ο Trump παρέκαμψε το Κονγκρέσο, τον ΟΗΕ, τους πάντες και έκανε αυτό που τα γεράκια ήθελαν εδώ και χρόνια να συμβεί.

Ο κύριος λόγος που υποστήριξα τον Trump έναντι της Clinton ήταν η αμερικανορωσική προσέγγιση.

Η αποτροπή του Γ' παγκοσμίου πολέμου ήταν πολύ πιο σημαντική από οποιοδήποτε πολιτική ο Trump ασκούσε στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Μιλήσαμε για έναν μεγάλο πόλεμο ανάμεσα στα γεράκια και τον Trump που έφερε πλήγματα στο επιτελείο του.

Τονίσαμε πως οι ψευτοπροοδευτικοί που ασκούσαν πρωτόγνωρη πίεση στον Trump και το επιτελείο του ουσιαστικά ήταν οι χρήσιμοι ηλίθιοι των γερακιών που εμπόδιζαν την αμερικανορωσική προσέγγιση.

Ξέρουμε ποιος έχει ήδη κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.

Μέσα σε μια βδομάδα, η κυβέρνηση Trump έκανε στροφή 180 μοιρών. Απο κει που σκεφτόταν βιώσιμη την ύπαρξη του Σύριου προέδρου Άσσαντ, ο Rex Tillerson “υπουργός αμύνης” των ΗΠΑ και αφεντικό της Exxon με πολλά ντήλια με ρωσικές εταιρίες ενέργειας, ανακοινώνει πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να κινηθούν κατά του “καθεστώτος” Άσσαντ.

Οι Tomahawk δεν κατέστρεψαν απλά μια αεροπορική βάση. Τίναξαν στον αέρα τις τελευταίες ελπίδες για μια παγκόσμια ισορροπία. Για αυτό και όλοι πλέον χειροκροτούν τον μεγάλο πρόεδρο, αυτόν που μέχρι πριν από μερικές βδομάδες χλεύαζαν: Η Γαλλία, η Γερμανία, Το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ βεβαίως βεβαίως δεν έχουν καν φερετζέ να κρύψουν τη χαρά τους.

Τέλος: Οι αμερικανορωσικές σχέσεις έχουν καταστραφεί.

Η Ρωσία έχει ήδη ακυρώσει το μνημόνιο συνεργασίας για τις εναέριες πτήσεις πάνω απ τη Συρία με τις ΗΠΑ.

Δηλώνει ότι θα ενισχύσει την αεράμυνα της Συρίας.

Οι τζιχαντιστές αναθάρρησαν ήδη τη στιγμή που η συντριβή τους στο πολεμικό τουλάχιστον πεδίο ήταν θέμα βδομάδων.

Η Συρία ξανανοίγει στις ορέξεις του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας και ίσως και της Τουρκίας. Η περιοχή θα γίνει κόλαση. Αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει κι η ευρύτερη περιοχή.
Κι η ευρύτερη περιοχή περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Ο τρίτος παγκόσμιος ξαναπλησίασε. Ίσως μετά από χθες, να ναι πιο κοντά από ποτέ.

Ακόμη κι αν o Trump διέταξε το χτύπημα για να δείξει πως είναι το αφεντικό στο εσωτερικό των ΗΠΑ και να κερδίσει χρόνο στον εσωτερικό του πόλεμο εξευμενίζοντας τα γεράκια, κάτι το οποίο το θεωρώ απίθανο, έχει δημιουργήσει ήδη τρομακτικούς κινδύνους.

Από μόνος του ο Trump ήταν επικίνδυνος μόνο για κάποιες χώρες.

Ο Trump στα χέρια των γερακιών και του Ισραήλ είναι ότι πιο επικίνδυνο έχει γνωρίσει ο πλανήτης.

Προσδεθείτε.


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017
Read More »

Έχε γεια αγαπημένε Liam


Χθες, έφυγε από τη ζωή ο άγνωστος στους Έλληνες Liam Scheff, o αγαπημένος μου Liam.

Με τον Liam γνωριστήκαμε στους αγώνες μας κατά της προπαγάνδας γύρω από το «AIDS/HIV».

Δεν ήταν ο μόνος από την μικρή μας «αίρεση» που έφυγε. Τον πρόλαβαν ο Λάμπρος ο Παπαντωνίου, η Μαρία Παπαγιαννίδου.
Αλλά ήταν από τους λίγους που πολεμούσε όπως και γω κάτι όχι για να σώσει τον εαυτό του αλλά τους άλλους, αυτή την γαμημένη την ανθρωπότητα.

Ναι, μοιάζαμε με τον τυπά. Καταλαβαινόμασταν με μερικές λέξεις. Ήταν ένα είδος διάνοιας μέσα στην ψυχή ενός απλού ανθρώπου και στο σώμα ενός κινηματογραφικού αστέρα.
Όπως και εγώ, μπορούσε να γράψει βιβλίο έρευνας εκατοντάδων σελίδων πλήρως τεκμηριωμένο μέσα σε μερικούς μήνες.
Έτσι έγραψε το «Επίσημες ιστορίες» όπου ξεμπρόστιαζε ολάκερες θεματικές προπαγάνδας σε πολλά και διάφορα πεδία.
Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να του το εκδώσω μετά θάνατον στην Ελλάδα. Απίθανο, αλλά έτσι νιώθω.

Δεν εμφανίζονται άνθρωποι σαν τον Liam μου συχνά. Χάσαμε κάτι μεγάλο και σπουδαίο και το 99,999999% του πληθυσμού δεν το γνωρίζει καν.
Ο Liam πέθανε από αυτό που πολεμούσε: την Ιατρική: Απολύτως υγιής άρχισε να χάνει σταδιακά κομμάτι των γνωστικών του λειτουργιών μετά από εκτεταμένη οδοντιατρική επέμβαση.
Τις λιγοστές ώρες διαύγειας και ενέργειας που του απέμεναν τις αφιέρωσε σε αυτό στο οποίο ήταν ταγμένος: Στο γράψιμο.
Του χρωστάμε πολλά του γίγαντα: Του χρωστάμε το ότι πολέμησε σημεία και τέρατα μα ποτέ του δεν έγινε όπως εγώ, ποτέ του δεν έγινε το τέρας που πολεμούσε: Συνέχισε να αγαπά και να χαίρεται, μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι το πρώτο απ΄ όταν ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια υγείας που τελικά τον νίκησε.
Συνέχισε να γράφει και να περιγράφει την κατάσταση του μέσα στην κατάσταση του.

Πλέον, δεν γράφει.

Μεγάλε, θα μου λείψεις.

Μακάρι να γινόμουν καλύτερος να αναπληρώσω για την απώλεια σου αλλά χωρίς εσένα ο κόσμος θα είναι απλά χειρότερος.

Τον Liam μπορείτε να τον γνωρίσετε ακόμη και τώρα στο blog του http://liamscheff.com.

Ένα πολύ μικρό δείγμα του πολύ μεγάλου Liam που μας άφησε τόσο νωρίς:

«Όπως κάποιο από εσάς ήδη γνωρίζουν, μετά από μια δύσκολη επεμβατική και παρατεταμένη οδοντιατρική επέμβαση έχω βιώσει την αιφνίδια έναρξη μιας μάλλον κτηνώδους νευρομυικής ασθένειας, που μοιάζει όλο και περισσότερο με εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα συνεχίσω να γράφω για όσο μου είναι δυνατόν.
Η ασθένεια με έφερε αντιμέτωπο με τη μοναδική αλήθεια της ζωής: Πως όλοι θα πεθάνουμε, θα πάμε σε εκείνο το άλλο μέρος και θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο, αυτό το πέπλο δακρύων και λύπης, χαράς, κεφιού, φοβερής ομορφιάς, ατελείωτου περιέργου θαύματος χωρίς μια αληθινή ή τελική απάντηση.
Αυτός είναι ο κόσμος.
Σίγουρα παλεύω. Αν δεν τα καταφέρω, να ξέρετε ότι τα έσοδα από τα βιβλία μου θα πάνε στους αγαπημένους μου και τα παιδιά τους, αυτοί είναι φίλοι που βρίσκονται περισσότερο σε ανάγκη και πανάξιοι περισσότερης στήριξης.
Δεν είμαι σίγουρος τι άλλο να πω, πέρα από το ότι η ζωή είναι ένα μυστήριο.
Η υγεία δεν είναι μια υπόσχεση που το σύμπαν μας δίνει. Όλοι πρέπει να υποφέρουμε. Έχω δει τόση ομορφιά –και τρόμο- στη διάρκεια της ζωής μου, δεν στερήθηκα αξιοθρήνητα ποίησης.
Θα ήθελα να έχω περισσότερη ζωή φυσικά, αλλά αποδέχομαι επίσης ότι το σύμπαν λειτουργεί τη δική του θέληση και πως είμαστε πολύ μικρά φύλα σε ένα μεγάλο αμπέλι. Υπάρχουν περισσότερα φύλλα που ρθουν, και περισσότερα από αυτά που δεν γνωρίζουμε που δεν χωράνε σε κάποιο ιερό βιβλίο ή στο μικροσκόπιο της επιστήμης.
Το τέλος, όλα είναι μυστήριο. Εδώ, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε με γενναιοδωρία και συγχωρητικότητα ακόμη κι αν συχνά αποτυγχάνουμε.
Μπορούμε να προσπαθούμε και να ξαναπροσπαθούμε
Liam»
Μπορείτε να μας ακούσετε μαζί στην εκπομπή του Robert Scott Bell to 2013, μόνο μας απέναντι στον κόσμο, εδώ, μετά το 64ο λεπτό:


Πλέον έχει ιστορική αξία.  

Αντίο Liam. Κλαίω που έφυγες. Χαμογελάω που υπήρξες.

Σε αγαπάω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017
Read More »

Το εμβόλιο που δεν δουλεύει



Η πόλωση είναι το αγαπημένο παιχνίδι των συστημάτων εξουσίας που επιτυγχάνουν έτσι το διαίρει και βασίλευε εντός των πληθυσμών που επιδιώκουν να ελέγξουν και να εξαρτήσουν στην εξουσία τους.
Το ίδιο ισχύει και στο θέμα των εμβολίων. Το ιατροφαρμακευτικό καρτέλ, ένα από τα πιο ισχυρά καρτέλ παγκοσμίως, επί δεκαετίες επιχειρεί να πείσει πως τα εμβόλια –όλα τα εμβόλια- είναι απολύτως ασφαλή, αποτελεσματικά και απολύτως αναγκαία προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις του, προσθέτοντας νέα προϊόντα στα ήδη υπάρχοντα ενώ από την άλλη πλευρά έχει αναπτυχθεί ένα αντιεμβολιαστικό κίνημα το οποίο προσπαθεί να πείσει πως τα εμβόλια –όλα τα εμβόλια- είναι επικίνδυνα, αναποτελεσματικά και απολύτως αχρείαστα ενώ ο πληθυσμός, βρισκόμενος ανάμεσα σε συμπληγάδες, καλείται να πάρει θέση και να υποστεί τις συνέπειες.
Στην αρθρογραφία μου και τα βιβλία μου τα τελευταία χρόνια, κυρίως στο «Το τι δεν σας λένε οι γιατροί» έχει εξεταστεί η αποτελεσματικότητα, η ασφάλεια και η αναγκαιότητα πολλών εμβολίων με τα συμπεράσματα να αμφισβητούν όλα τα παραπάνω.
Ειδικότερα στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» παρουσίασα για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό, το πως με μια σειρά νομοθεσιών που ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ, στρώθηκε το χαλί για την «Αναγέννηση των εμβολίων», προκειμένου να τονωθεί η αντίστοιχη βιομηχανία που επί δεκαετίες βρισκόταν εμπορικά σε «χαμηλές πτήσεις»
Το επόμενο βήμα ήταν η δόλια παρουσίαση από διεθνείς οργανισμούς υγείας καινούργιων «επιδημιών» ως πανδημιών, προκειμένου , μέσω απευθείας αναθέσεων από κυβερνήσεις, να γίνουν εκατοντάδες εκατομμυρίων πωλήσεις εμβολίων και φαρμάκων με τον χαρακτήρα του κατ επείγοντος.
Τα εμβόλια είναι προϊόντα βιομηχανίας και ως εκ τούτου, κάποιες παρτίδες τους είναι ιστορικώς αποδεδειγμένα ελαττωματικές εώς βλαπτικές: Χιλιάδες εμβόλια αποσύρονται κάθε χρόνο.  Ο περιορισμός των μηχανισμών ελέγχων των φαρμάκων και των εμβολίων τα τελευταία χρόνια, απλά επιδεινώνει μια ήδη άσχημη κατάσταση.  
Επιπρόσθετα, τα εμβόλια, σε αντίθεση με τα φάρμακα είναι και βιολογικά προϊόντα και η μέχρι σήμερα μέθοδοι παρασκευής τους δεν μπορούν να εγγυηθούν την απόλυτη ασφάλεια τους καθώς είναι πιθανόν να υπάρχουν μέσα σε αυτά επιμολύνσεις από μικροοργανισμούς, κυρίως ιούς, που δεν υπήρχαν στις προθέσεις του κατασκευαστή.
Οι ισχυρισμοί λοιπόν εκ μέρους των ειδικών πως τα εμβόλια είναι απολύτως ασφαλή είναι όχι μόνο σκόπιμα αλλά και επικίνδυνα ψεύδη καθώς συντελούν στο να μη δίνεται η δέουσα προσοχή στην ασφάλεια των εμβολίων κατά την κατασκευή τους. Κάποια εμβόλια είναι σχετικά ασφαλή, κάποια λιγότερο ασφαλή, κάποια κάπως επικίνδυνα και κάποια βλαπτικά.
Ας εξετάσουμε τώρα όμως την αποτελεσματικότητα των εμβολίων ξεκινώντας από ένα γνωστό σε όλους μας: το εμβόλιο της γρίπης.
Το εμβόλιο της εποχιακής γρίπης παρέχει εμβολιαστική κάλυψη στο 50-60% των εμβολιαζομένων.
Κι αυτό, όταν η τύχη χαμογελάει στους ειδικούς, καθώς πρέπει να προβλέψουν ποια θα είναι τα κυρίαρχα κυκλοφορούντα στελέχη του ιού της γρίπης για τη χρονιά για την οποία θα κατασκευαστούν τα εμβόλια.
Έτσι, τη χρονιά 2013-2014, οι ειδικοί δεν ήταν καθόλου τυχεροί καθώς τα στελέχη του ιού της γρίπης που κυκλοφόρησαν ήταν διαφορετικά από αυτά για το οποία είχαν κατασκευαστεί τα εμβόλια, με αποτέλεσμα η εμβολιαστική προστασία να είναι ελλιπέστατη.
Ακόμη πιο άτυχοι την ίδια χρονιά ήταν οι κατασκευαστές ενός νέου αντιγριπικού εμβολίου, του Flumist. Ο φαρμακευτικός κολοσσός AstraZeneca, που όπως όλοι οι φαρμακευτικοί κολοσσοί έχουν πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα τους, είχε τη φαεινή ιδέα να παρακάμψει την απεχθέστατη βελόνα και να κυκλοφορήσει ένα ρινικό σπρέι.
Μελέτες του 2004 δείχναν θετικά αποτελέσματα για το FluMist, παρουσιάζοντας το να παρέχει εμβολιαστική προστασία στο 55% των εμβολιαζόμενων.
Δυστυχώς για τους κατασκευαστές και τους ερευνητές, η πραγματικότητα διαφώνησε έντονα με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου: Το 2013 το Flumist προστάτεψε μόνο το 3% παιδιών που εμβολιάστηκαν με αυτό.
Κακή χρονιά. Όπως κακή χρονιά ήταν το 2014. Και το 2015 το ποσοστά ήταν πάλι μόνο 3%.
Πέρασαν τρία χρόνια κυκλοφορίας ενός άχρηστου προϊόντος για να φιλοτιμηθούν οι αρμόδιες αρχές να προτείνουν να μην χρησιμοποιείται.
Με τέτοια προχειρότητα/σκοπιμότητα, πως είναι δυνατόν να μην δυναμώνει το αντιεμβολιαστικό κίνημα;
Και τα πράγματα γίναν ακόμη χειρότερα.
Μέχρι τώρα είχα κάθε λόγο να αμφισβητήσω την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα κάποιων εμβολίων, κυρίως των καινούριων.
Ποτέ δεν αμφισβήτησα τον μηχανισμό λειτουργίας του ίδιου του εμβολιασμού.
Η πραγματικότητα το έκανε όμως κι αυτό.
Ο κοκκύτης είναι μια παιδική ασθένεια σχεδόν εξαφανισμένη από τον δυτικό κόσμο κι αυτό θεωρείται ως επιτυχία του εμβολιασμού.
Εμφανίζεται αρχικά με συμπτώματα κοινού κρυολογήματος αλλά η εξέλιξη της μπορεί να είναι αρκετά σοβαρότερη και να προκαλέσει ακόμη και εγκεφαλικές βλάβες.  
Το 2012, ξεκινώντας από ένα σχολείο της Ουάσινγκτον με υψηλότατη εμβολιαστική κάλυψη κατά του κοκίτη με μέχρι και έξι δόσεις εμβολίου, ξεσπά επιδημία κοκίτη που προσβάλει 48.000 αμερικανούς, ενώ κάθε επόμενη χρονιά, προσβάλλονται περίπου 20000 ακόμη ετησίως, αριθμοί που δεν είχαν εμφανιστεί για περισσότερο από μισό αιώνα.
Τι στο διάολο είχε συμβεί;
Οι ερευνητές βρήκαν την απάντηση: Μέχρι τα τέλη του 1990, κυκλοφορούσε το παραδοσιακό εμβόλιο του κοκίτη το οποίο περιείχε εξασθενημένο αλλά ολόκληρο τον παθογόνο οργανισμό.
Δυστυχώς, το σχετικά αποτελεσματικό εμβόλιο είχε παρενέργειες, μερικές φορές σχετικά σοβαρές όπως σπασμούς.
Έτσι φάνηκε ανακουφιστική η αντικατάσταση του με ένα νέα ακυτταρικό εμβόλιο με λιγότερες παρενέργειες που περιείχε τμήματα μόνο του οργανισμού.
Μια δεκαετία αργότερα λοιπόν, οι ειδικοί «διαπίστωσαν» πως η ανοσία που παρείχε το νέο εμβόλιο έφθινε πολύ πιο γρήγορα από ότι από το παλιό.
Ακόμη και οι έξι δόσεις του δεν ήταν αρκετές για να προστατέψουν τον οργανισμό από το βακτήριο.
Ας δώσουμε προσοχή λοιπόν σε μια μελέτη: Ερευνητές μόλυναν με το βακτήριο μπαμπουίνους. Κάποιοι από αυτούς είχαν ξαναπροσβληθεί από το βακτήριο και είχαν αποκτήσει φυσική ανοσία. Οι υπόλοιποι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες στις οποίες αντιστοίχως δόθηκαν μόνο το παλιό ή μόνο το καινούριο εμβόλιο.
Η ομάδα που πήρε το παλιό εμβόλιο καθάρισε τη λοίμωξη μέσα σε δύο βδομάδες.
Η ομάδα του καινούριου καθάρισε σε τέσσερις βδομάδες.
Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;
Ότι τα παιδιά που εμβολιάζονται με το καινούριο εμβόλιο για παραπάνω από μια δεκαετία, έχουν δύο βδομάδες περισσότερες για να μολύνουν κι άλλα παιδιά με μια υψηλά μεταδοτική νόσο.
Και μιλάμε για ένα εμβόλιο με τις κλινικές δοκιμές του, και τους ελέγχους του και τις εγκρίσεις του και τα όλα του. Για αυτό κι επιμέναμε τόσα χρόνια ότι τα φίλτρα που ελέγχουν τη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν χαλάσει σε μεγάλο βαθμό.
Αν η μείωση των ποσοστών του κοκίτη τον προηγούμενο αιώνα είναι εμβολιαστική επιτυχία, το ξέσπασμα του κοκίτη αποτελεί τεράστια εμβολιαστική αποτυχία.
Και είμαι αρκετά βέβαιος πως ενώ όλοι μας γνωρίζουμε για την πανδημία μαϊμού της γρίπης των πουλερικών, ελάχιστοι από εσάς έμαθαν για μια πραγματική επιδημία που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ.
Τι είπατε κύριοι ειδικοί; Απολύτως ασφαλή εμβόλια; Απολύτως αποτελεσματικά εμβόλια; Μήπως πρέπει να ξαναγυρίσετε στα εργαστήρια αντί να σουλατσάρετε στα τηλεπαράθυρα και στα συνέδρια με τα φουλ και τα έξτρα των φαρμακευτικών εταιριών;
Όσο για τους γονείς, καλό θα ήταν να προτιμούν παιδιάτρους που δίνουν παλιά και καλά δοκιμασμένα εμβόλια, αν και εφόσον αυτά κυκλοφορούν ακόμη.
Το ερώτημα δεν είναι το να εμβολιαζόμαστε ή το να μην εμβολιαζόμαστε. Το ερώτημα είναι με τι εμβολιαζόμαστε και απέναντι σε τι εμβολιαζόμαστε. Και πως μπορούμε να βελτιώσουμε το πρώτο.
Δυστυχώς το ιατροφαρμακευτικό καρτέλ είναι μια από τις πιο σοβαρές παθήσεις της εποχής μας. Και το εμβόλιο κατά αυτής της πάθησης δεν έχει εφευρεθεί ακόμη. 


(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis

Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)
Read More »