Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεωπολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γεωπολιτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Τα χαλασμένα ελικόπτερα μιας υπό κατάρρευση χώρας


20 χρόνια πέρασαν από την γεωπολιτική κρίση των Ιμίων και την πτώση ελικοπτέρου της ελληνικού πολεμικού ναυτικού κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Για να γιορτάσουμε την επέτειο της μικρής μας ήττας στα Ίμια, έπεσε χθες ένα ελικόπτερο ίδιου τύπου.
Τότε, στα Ίμια, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά.
Είχες τον τουρκικό επεκτατισμό και την πρακτική της ισορροπίας του τρόμου στο Αιγαίο από τους Αμερικάνους.
Τώρα έχεις:
Τη Ρωσία να επιχειρεί στη Συρία κατά ισλαμιστών. Την Τουρκία να επιχειρεί στην Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία κατά των Κούρδων έχοντας συνεργαστεί με τους Τζιχαντιστές.
Τη Σ. Αραβία να επιχειρεί στην Υεμένη κατά σιϊτών αφού έχει στηρίξει την ΙΣΙΣ.
Την ΕΕ να στηρίζει την Τουρκία για να αναχαιτίσει τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα και να απομονώνει πλήρως την Ελλάδα σηκώνοντας φράχτες στα Σκόπια και στέλνοντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Και το ΝΑΤΟ να ετοιμάζει στρατιωτικό κορσέ γύρω από τη Ρωσία.
Τα σύνορα της χώρας πλέον δεν ορίζονται από διεθνές συνθήκες. Ορίζονται από τις πολιτικές της ΕΕ και τις διαπραγματεύσεις της με τους Τούρκους και από τα επιχειρησιακά πλάνα του ΝΑΤΟ.
Δεν βρισκόμαστε πλέον μόνο σε μια άλυτη οικονομική και διαρκώς επιδεινούμενη κρίση. Βρισκόμαστε πλέον σε μια γεωπολιτική κρίση που θα οδηγήσει σε αυτό που κάποτε περιγράφαμε ως «εθνική καταστροφή».
Ο Ευρωπαϊκός μεγαλοϊδεατισμός της ελληνικής πολιτικής είναι η ταφόπλακά μας.
Η Ευρώπη δεν μπορεί καν να προστατεύσει τον εαυτό της από τις σημερινές προκλήσεις στη δημιουργία των οποίων είχε συμβολή. Στην περίπτωση της Ελλάδας όχι μόνο δεν μπορεί να βοηθήσει: Ξεκάθαρα δε θέλει.
Όλα για όσα προειδοποιούσα χρόνια τώρα έχουν συμβεί: Τα χειρότερα σενάρια τρόμου για τυχόν έξοδο από το ευρώ ή/και την ΕΕ συμβαίνουν: εντός Ευρώ. Εντός ΕΕ.
Και συμβαίνουν σε πολύ χειρότερο βαθμό από ότι θα συνέβαιναν αν είχαμε επιλέξει την εθνική μας ανεξαρτησία.
Αφού δεν προστατεύεις την εθνική σου ανεξαρτησία, μοιραία κάποια στιγμή θα τη χάσεις. Το ποιος θα στην πάρει είναι ένα άλλο ζήτημα.

 Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Ερντογάν έριξε το ελικόπτερο όπως έκανε με το ρωσικό αεροσκάφος.
Η κατάρριψη ελικοπτέρου εντός του ελληνικού εναερίου χώρου είναι τρανταχτό Casus Belli.
Για να κάνει κάτι τέτοιο ο Ερντογάν θα έπρεπε να έχει κίνητρο.
Δεν υπονοώ κάτι τέτοιο. Δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Όπως και δεν είμαι σε θέση να το αποκλείσω ακόμη κι όταν το θεωρώ απίθανο.
Άλλο ερώτημα θέλω να θέσω: Ακόμη κι αν ο Ερντογάν είχε ρίξει το ελικόπτερο, τι ακριβώς θα κάνε η ελληνική ηγεσία;
Μια ελληνική ηγεσία που είναι ασυγχώρητα φιλική προς τον Ερντογάν, μια ηγεσία που δε σκέφτηκε καν να αναδείξει επ’ ευκαιρίας της κατάρριψης του Ρωσικού αεροσκάφους το θέμα της συστηματικής παραβίασης του ελληνικού εναερίου χώρου ως ευρύτερα ευρωπαϊκό θέμα;
Πραγματικά, τι θα έκανε μια τέτοια ηγεσία;
Να σας πω τι κάνει: Προσπαθεί απλά με κάθε δυνατό τρόπο να απαλλαγεί από ευθύνες παραμένοντας στην εξουσία. Αν είναι δυνατόν να πετύχει και τα δύο τόσο το καλύτερο. Με ότι ανταλλάγματα μπορεί να δώσει σε οποιονδήποτε για να πετύχει κάτι τέτοιο.
Το πρόβλημα με την παρούσα ηγεσία δεν είναι ότι είναι καλύτερη ή χειρότερη από άλλες. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον η Ελλάδα δεν έχει να δώσει άλλα ανταλλάγματα πέρα από αυτά που συνηθίσαμε να περιγράφουμε ως «εθνικά θέματα».
Ό,τι άρχισαν και ωρίμασαν οι προηγούμενες ηγεσίες, αυτή το ολοκληρώνει.
Στη νέα τάξη πραγμάτων στο Αιγαίο, γιατί αυτή έχει μόλις προσφάτως έλθει όταν πολλοί Έλληνες πολίτες παίρναν τριπάκια θετικής σκέψης ή πίναν τον καφέ τους, η Τουρκία όπως ενίοτε προκλητικά συνηθίζει, εκδίδει NOTAM για την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης της ελληνικής πλευράς για το ελικόπτερο που έπεσε…
Με άλλα λόγια εμείς πρέπει να ενημερώνουμε την Τουρκία για κάθε μας κίνηση.
Η Ελλάδα απάντησε με δική της ΝΟΤΑΜ που χαρακτήριζε την τουρκική άκυρη και μέχρι τώρα δεν υπήρξε άλλη τουρκική πρόκληση.
Δυστυχώς όμως οι συσχετισμοί βαίνουν συνεχώς εις βάρος μας.
Η ΝΑΤΟική δράση στο Αιγαίο θα γκριζάρει ακόμη περισσότερο το Αιγαίο κι ο υπουργός αμύνης, ο πατριώτης ο Πάνος ο Καμμένος ευχαριστεί για αυτό το ΝΑΤΟ όπως 20 χρόνια πριν ο πρωθιερέας της γερμανικής επιρροής στην Ελλάδα Κων Σημίτης ευχαριστούσε τους Αμερικάνους για την κρίση στα Ίμια. 
Η Ελλάδα από χώρα γίνεται όλο και περισσότερο χώρος. 
Χώρος αποθήκευσης ζωών, χώρος επιχειρήσεων εναντίων τους.
Υπάρχουν τρόποι να αποδράσει κάποιος. Ολόκληρες ηγεσίες έχουν αποδράσει από τις ευθύνες για την οικονομική κρίση. Μα δεν μπορείς να αποδράσεις από μια γεωπολιτική κρίση.
Ούτε καν από τις ευθύνες της.
Ούτε καν με ελικόπτερο.
Γιατί ως γνωστόν, τα ελικοπτερα μας πεφτουν- πάντα από μόνα τους.
Όπως και τα υποβρύχια μας γέρνουν. Πάντα από μόνα τους.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/2/2016
Read More »

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η υπερπαραγωγή της δολοφονίας Οσάμα


Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς μια αμερικανική διακυβέρνηση που να μην έχει χρησιμοποιήσει μια μεγάλη ειδησεογραφική κατασκευή, αυτό που θα ονομάσουμε ως «ένα μεγάλο ψέμα». Η κυβέρνηση G.W.Bush Jr πλειοδότησε στην κατασκευή ειδήσεων προκειμένου να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε μια ακραιφνώς μιλιταριστική υπερδύναμη. Ο Ομπάμα, μετά την πύρρειο του νίκη σε σχέση με το σύστημα υγείας των ΗΠΑ και την συντριβή του στη μάχη για τη διάσωση της Αμερικανικής οικονομίας φαίνεται να χρειάζεται και αυτός το «μεγάλο του ψέμα». Δυστυχώς το μεγάλο ψέμα του Ομπάμα μάλλον αποτελεί το τέλος των αναμορφωτικών του φιλοδοξιών και υποδεικνύει ότι ο Ομπάμα καταλήγει σε έναν ιστορικό συμβιβασμό με την επικίνδυνη πτέρυγα των νεορεπουμπλικανών προκειμένω ίσως να του επιτραπεί να έχει έστω και κάποιο πολιτικό έργο και συνέχεια. Είναι θλιβερό να βλέπεις το πώς ο «ισχυρότερος πολιτικός άντρας του πλανήτη», ο «νομπελίστας ειρήνης» μιγάς στρώνει, συμμορφώνεται προς τα κελεύσματα και τις πολιτικές της αμερικανικής μηχανής του κιμά. Αυτό δείχνει και η μεταστροφή του ενδιαφέροντος του επερχόμενου συνεδρίου των ρεπουμπλικανών από τα θέματα της οικονομίας σε θέματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής.

Η υπερπαραγωγή της δολοφονίας Οσάμα
Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ οι ΗΠΑ βρίσκονται χωρίς εχθρούς. Θα τους φτιάξουν μόνες τους είτε δημιουργώντας τις συνθήκες που θα ευνοήσουν την ανάδειξη τους όπως συνέβη με τις ανερχόμενες οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη Κίνα και Ινδία είτε απλά με το να κολλάν κατά βούληση το ταμπελάκι του εχθρού των αμερικανικών ιδανικών και της απειλής της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.
Πίσω από την είδηση της δολοφονίας του Μπιν Λάντεν, φωλιάζουν πολύ σημαντικότερες ειδήσεις και ανακοινώσεις, η σημαντικότερη από τις οποίες είναι η επανεκκίνηση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας φυσικά δεν έχει πάψει ποτέ. Αυτό που προανακοινώθηκε με τη δολοφονία Μπιν Λάντεν είναι η είσοδος σε μία οξεία φάση του, με επίκεντρο αυτή τη φορά το Πακιστάν.
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας με ανυπολόγιστο κόστος σε ζωές πολιτών στις επίμαχες ζώνες του πλανήτη και μεγάλη συμβολή στην καταστροφή της οικονομίας του Δυτικού κόσμου επανέρχεται. Είναι σαφείς οι δηλώσεις πως η πηγή της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν δεν είναι το ίδιο το Αφγανιστάν αλλά το γειτονικό Πακιστάν.
Μετά από μια μικρή πλημμυρίδα συμβάντων συρράξεων, εξεγέρσεων και αποσταθεροποιήσεων κατά τη μεταβατική περίοδο από τον Μπους στον Ομπάμα, σήμερα βλέπουμε το μεγάλο κύμα να σκεπάζει απειλητικά τον κόσμο. Οι ΗΠΑ αδυνατώντας ή μη θέλοντας να βρουν λύσεις στο έλλειμμα ισχύος τους, κάνουν τον κόσμο ένα μπάχαλο, λειτουργούν ως πράκτορες του χάους, αποσταθεροποιούν συστηματικά και ανακατεύουν την τράπουλα με κάθε δυνατό μέσο, οικονομικό ή και στρατιωτικό, μπας και τους βγει το φύλο που τους βολεύει. Δυστυχώς είναι πολύ πιθανόν οι συνδυασμοί που χρησιμοποιούνται να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας.
Στο δίλλημα των προηγούμενων αμερικανικών προεδρικών εκλογών μεταξύ Μακκέϊν και Ομπάμα υπήρξα ένθερμος υποστηρικτής της δεύτερης επιλογής μιας και η πρώτη κατά την εκτίμηση μου και με βάση την πρόθεση του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου να συνεχίσει τον μιλιταρισμό του προκατόχου του, η προεδρία Μκκείν μαθηματικά θα οδηγούσε στη δημιουργία ακόμη περισσότερων εστιών αστάθειας και πολέμου στον πλανήτη με απρόβλεπτες εξελίξεις. Γνώριζα ότι η προεδρεία Ομπάμα θα έδινε μια μικρή παράταση. Φαίνεται πως αυτή η παράταση έληξε. Ο κόσμος έχει γεμίσει εστίες αστάθειας και γίνονται όλο και περισσότερες. Η υπόθεση ότι αυτές οι εστίες θα εξαντληθούν από μόνες τους, θα εκτονωθούν παρότι οι γενεσιουργές της αιτίες παραμένουν και ενισχύονται φαντάζει μάλλον απίθανη. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτές οι εστίες θα επεκταθούν και θα συνενωθούν με ότι και αν αυτό σημαίνει για το εγγύς μέλλον της ανθρωπότητας.
Ας γυρίσουμε λίγο στην περίπτωση του νο1 εχθρού της Αμερικής του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Λίγοι θα διαφωνήσουν ότι ο Οσάμα ήταν σε κάποιο βαθμό προϊόν της αμερικανικής πολιτικής. Το ερώτημα δεν είναι το αν ήταν προϊόν. Η σχέση των Σαουδαράβων κροίσων Λάντεν με την οικογένεια Μπους είναι αρκετά γνωστή. Οι Μπους και οι Λάντεν ήταν συνεταιράκια. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι το αν ο Οσάμα ήταν προϊόν. Ο Οσάμα ήταν ο άνθρωπος των Αμερικανών στο Αφγανιστάν εις βάρος των Ρώσων. Εικάζω πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο κεντρικός κόμβος στα black op funds που διακινούνταν προς και από την περιοχή. Το ερώτημα λοιπόν είναι όχι το αν ο Οσάμα ήταν προϊόν ή παραπροϊόν της αμερικανικής πολιτικής αλλά το κατά πόσο ήταν ένα κατασκεύασμα και το αν, πότε και κατά πόσο αυτονομήθηκε από αυτήν για να γίνει ο αρχιτρομοκράτης του πλανήτη.
Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Οσάμα προέρχονται κυρίως από το σκιώδη κόσμο των υπηρεσιών πληροφοριών και τον εξίσου ή περισσότερο σκιώδη της ισλαμικής «τρομοκρατίας». Παρότι γνωρίζουμε πολλά για τις δράσεις του και τις δικτυώσεις του, οι πληροφορίες για το φυσικό πρόσωπο είναι –σκοπίμως ή όχι- συγκεχυμένες. Φαίνεται να μην γνωρίζουμε το πώς ακριβώς αποδίδεται το όνομα του από τα αραβικά στα αγγλικά. Αγγλόφωνες πηγές αποδίδουν το όνομα του επίσης και ως Usama bin Laden και Usama bin Ladin. Αντιφάσεις υπάρχουν και για τα φυσικά του χαρακτηριστικά. H περιγραφή του από το FBI ως ψηλού (κοντά στα 1,95) έρχεται σε αντίφαση με την περιγραφή που δίνει ο συγγραφέας και αναλυτής σε θέματα τρομοκρατίας Lawrence Wright ως όχι ιδιαίτερα ψηλού. Όσο για την εκπαίδευσή του οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι και πάλι συγκεχυμένες. Πηγές τον θέλουν να έχει σπουδάσει οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων, άλλες τον θέλουν να έχει πάρει πτυχίο πολιτικού μηχανικού, άλλες να χει πάρει πτυχίο δημόσιας διοίκησης, άλλες να έχει εγκαταλείψει τις σπουδές του στο τρίτο έτος. Προς τι τόση σύγχυση σε σχέση με πληροφορίες που δεν είναι διαβαθμισμένες;
Στο οπτικοακουστικό υλικό που περιέχει τη μορφή του, ο Λάντεν μοιάζει με ένα πράο και αποτραβηγμένο πρόσωπο. Αν έκανα casting για τον ηθοποιό που θα τον ενσάρκωνε, θα διάλεγα για τον ρόλο του Οσάμα τον Rowan Atkinson, τον Mr Bin (Laden).
Και ενδυματολογικά ο Οσάμα παρουσιάζει μια ποικιλομορφία που δεν συνάδει με την ισλαμική του μονομανία. Όχι μόνο –ως αναμενόμενο- εγκατέλειψε το σαουδαραβικό επικάλυμμα κεφαλής για να υιοθετήσει ένα λευκό τουρμπάνι αλλά πολλές φορές παρουσιάζεται με μπαστούνι ενώ άλλες όχι. Τη δεκαετία του 1990 η στυλιστική επιλογή του Οσάμα θα είναι ένα τζάκετ παραλλαγής συνοδευόμενα από ένα ρωσικό αυτόματο. Μοιάζει με τους κακούς υπερήρωες των αμερικάνικων κόμικς που αλλάζουν κουστούμια ανάλογα με την εποχή για να κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο και όχι με φανατικό ισλαμιστή.
Τα ερωτήματα γύρω από την πραγματικότητα της έκτασης της ισλαμικής τρομοκρατίας παραμένουν. Δεν γνωρίζουμε π.χ ποια ήταν η τεχνογνωσία οπλισμένων με χαρτοκοπτών τρομοκρατών που τους επέτρεψε να αλώσουν τον αμερικανικό εναέριο χώρο και να καταφέρουν χειρουργικά χτυπήματα στην αμερικανική ενδοχώρα και στην οικονομική αλλά και στρατιωτική καρδιά της.
Με το θέμα των δίδυμων πύργων δεν ασχολήθηκα ποτέ καθώς μου έλλειπαν αξιόπιστα εργαλεία ανάλυσης. Κάπου εδώ όμως ξεκινάνε τα μεγάλα ψέματα. Γιατί μερικές μέρες μετά τους δίδυμους πύργους, θανατηφόρες επιστολές που περιείχαν στέλεχος άνθρακα σε μορφή σκόνης φτάνουν σε αμερικάνικα μήντια και γερουσιαστές. Για το βιοτρομοκρατικό χτύπημα ενοχοποιούνται αρχικά η Αλ Κάιντα και τελικά το Ιράκ, κάτι που «νομιμοποιεί» στα μάτια της κοινής γνώμης τη συμμαχική εισβολή στο Ιράκ, το μακελάρισμα των Ιρακινών και την εκτέλεση του κάποτε επίμονα φιλοαμερικακινού Σαντάμ. Παρότι όλες οι ενδείξεις από τότε μέχρι σήμερα «δείχνουν» ανθρώπους του αμερικανικού βιολογικού προγράμματος, τα φιλοπόλεμα ψεύδη διαδίδονται και παράγουν μια ακόμη εισβολή (αναλυτικά για το θέμα με όλες τις πηγές του μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες», εκδ. ΕΤΡΑ, Μάιος 2010). Παρόμοια κατασκευασμένο ήταν και το ψέμα που επέτρεψε στους αμερικάνους να πραγματοποιήσουν την πρώτη εισβολή στο Ιράκ (για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μου Ψέματα που σκοτώνουν, http://agriazwa.blogspot.com/2011/01/wikileaks.html).
Ποιο είναι λοιπόν το «μεγάλο ψέμα» της κυβέρνησης Ομπάμα;
Η επιχείρηση της εξόντωσης Οσάμα θυμίζει μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή από αυτές με καλοστημένη σκηνοθεσία αλλά σενάριο όχι και τόσο πιστευτό. Και μπορεί οι στημένες πόζες των φωτογραφιών του Ομπάμα της Χίλαρι και των επιτελαρχών στο Situation Room του Λευκού Οίκου και το υπερθέαμα της αναγγελίας της δολοφονίας του Λάντεν που έφτασε το νούμερο των 56.5 εκατ. τηλεθεατών να αποτελούν μέρος ενός αποδεκτού τηλεπικοινωνιακού παιχνιδιού, άλλα κομμάτια της επιχείρησης όμως αποκλίνουν εξαιρετικά από κάθε κανόνα του παιχνιδιού.
Όπως οι ανακολουθίες της αφήγησης. Ο κορυφαίος σύμβουλος του Προέδρου Ομπάμα σε θέματα αντιτρομοκρατίας John O.Brennan δήλωσε επισήμως ότι η επιχείρηση δολοφονίας ήταν υπό διαρκή παρακολούθηση και καταγραφή. Μια μέρα μετά ο διευθυντής της CIA Leon E.Panetta τον διαψεύδει λέγοντας πως για ένα κρίσιμο διάστημα 20 με 25 λεπτών δεν ξέραν τι συνέβαινε.
Η πρώτη επίσημη αφήγηση διορθώθηκε πάλι επισήμως. Ο γραμματέας τύπου του Λευκού Οίκου Jay Carney διέψευσε την εκδοχή του Brennan σε αρκετά σημεία. Και ο Brennan βρισκόταν στο situation room και είχε εποπτεία των τεκταινόμενων. Ο Brennan δήλωσε πως μια από τις γυναίκες του Λάντεν σκοτώθηκε καθώς χρησιμοποιήθηκε ως ανθρώπινη ασπίδα και ότι ο Λάντεν σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυρών.
Την επόμενη μέρα ο Carney δήλωσε πως μια γυναίκα πυροβολήθηκε στο πόδι επιτιθέμενη (αόπλα) στους κομάντο και ότι ο ίδιος ο Οσάμα ήταν άοπλος αλλά πυροβολήθηκε στο κεφάλι και στο στήθος επειδή «αντιστάθηκε».
Ακόμη και ο Τσακ Νόρις ή ο Μπρους Λι, θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να τα βάλουν άοπλοι με μια πάνοπλη ομάδα κομάντο, έτοιμη για παν ενδεχόμενο. Πόσο μάλλον ένας ασθενικός πενηντάχρονος. Ο ύποπτος απλά δολοφονήθηκε. Όπως είχε σχεδιαστεί.
Είναι προφανές ότι στόχος της επιχείρησης δεν ήταν ο ύποπτος να συλληφθεί ζωντανός και να παραδοθεί στη δικαιοσύνη ως έπρεπε. Σκοπός της επιχείρησης ήταν πρωτίστως οι κομάντο να μπουν και να βγουν στο «καταφύγιο του Οσάμα» χωρίς απώλειες σε αμερικανικές ζωές, να μην υπάρξει δηλαδή ένα επιχειρησιακό φιάσκου τύπου Σομαλίας. Στόχος της επιχείρησης ήταν ο ύποπτος να δολοφονηθεί και το σώμα του να υφαρπαγεί- όπως και έγινε. Αυτή δεν ήταν μια επιχείρηση κατά της τρομοκρατίας αλλά μια επιχείρηση για να παρουσιαστεί ένας αντιτρομοκρατικός θρίαμβος στην κοινή γνώμη για να αντλήσει ευνοϊκή από αυτή στάση σε σχέση με τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τα αναπτυγμένα εργαλεία επιτήρησης, κανείς δε θα μπορούσε να είναι 100% σίγουρος ότι στην κατοικία όπου η δολοφονική επιχείρηση έλαβε χώρα θα βρισκόταν ο Λάντεν. Και αυτό ίσως δίνει κάποια στοιχεία απάντησης στην ερώτηση: Προς τι οι επίσημες ανακολουθίες στην επίσημη αφήγηση της επιχείρησης;
Είτε λοιπόν μιλάμε για μια κατασκευασμένη είδηση με σενάριο γραμμένο στο πόδι και ακόλουθους αυτοσχεδιασμούς είτε (το πιθανότερο) τα σενάρια της επιχείρησης να είχαν γραφτεί και να είχαν προετοιμαστεί να ανακοινωθούν ανεξάρτητα από την πραγματική έκβαση της επιχείρησης ή ότι οι αντικρουόμενες αφηγήσεις γίναν για να προκαλέσουν σύγχυση.
Η σύγχυση που προκαλεί η επίσημη αφήγηση δεν σταματά εδώ. Η επιχείρηση δολοφονίας Οσάμα δηλώθηκε επισήμως πως εκτελέσθηκε στο Πακιστάν τη νύχτα. Οι φωτογραφίες από το υποτιθέμενο καταφύγιο του Οσάμα υποτίθεται ότι έχουν τραβηχτεί μία ώρα μετά την επιχείρηση από πακιστανό αξιωματούχο. Οι φωτογραφίες όμως έχουν σαφώς τραβηχτεί μέρα. Ανάμεσα τους η φωτογραφία ενός επιχειρησιακού ελικοπτέρου που έπεσε λόγω μηχανικής βλάβης- παρά ταύτα, δεν υπήρξε απώλεια ζωής αμερικάνων κομάντο από τη συντριβή.
Μια ματιά στην ειδησεογραφία που ακολούθησε την 9/11 συγχέει τα πράματα ακόμη περισσότερο. Η Le Figaro για παράδειγμα περιγράφει νοσηλεία του Λάντεν στο αμερικάνικο νοσοκομείο του Πακιστάν τον Ιούλιου του 2001, δύο μήνες πριν το χτύπημα στους δίδυμους πύργους. Το δημοσίευμα θέλει τον Λάντεν να τον έχουν επισκεφτεί μέλη της οικογενείας του, προσωπικότητες της Σαουδικής Αραβίας, ο τότε επικεφαλής της CIA και ο τότε επικεφαλής της Σαουδαραβικής υπηρεσίας πληροφοριών, ο Turki al Faisal που φέρεται να είχε δεσμούς με τους Ταλιμπάν και τον μπιν Λάντεν. Παρότι το αμερικανικό νοσοκομείο και η Washington διέψευσαν εμφατικά την είδηση, το δημοσίευμα ενέχει πολύ μεγαλύτερους υπαινιγμούς που φωτογραφίζουν μια Αλ Κάιντα που δεν μοιάζει ούτε αυτοφυής ούτε ανεξάρτητη ούτε ανεξέλεγκτη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα λοιπόν «ιδιωτικά αεροπλάνα ιδιοκτησίας πλούσιων πριγκίπων του κόλπου πετούν συχνά μεταξύ της Quetta και τον Εμιράτων, συχνά σε πολυτελή «κυνηγητικά ταξίδια» σε περιοχές φιλικές προς τον μπιν Λάντεν. Άλλες πηγές επιβεβαιώνουν ότι αυτά τα κυνηγητικά ταξίδια έχουν προσφέρει ευκαιρίες για Σαουδαραβικές επαφές με Ταλιμπάν και τρομοκράτες, από τότε που πρωτοξεκίνησαν το 1994.»
Η Le Figaro ανέφερε επίσης το ότι ο Λάντεν, το 2000 είχε παραγγείλει μια κινητή συσκευή αιμοδιάλυσης, είδηση που αν ισχύει, επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς για την άσχημη κατάσταση της υγείας του Λάντεν ήδη από το 2000.
Δεν είναι παράλογο λοιπόν με τις τέτοιες διαθέσιμες πληροφορίες πηγές να θέλουν τον Λάντεν πιθανώς νεκρό κάπου ανάμεσα στο 2001-2002 εικάζοντας ότι ένας τέτοιος θάνατος θα είχε προέλθει από φυσικά αίτια.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ έχουν πολύ διακριτές διαφορές ανάμεσα στα άλλοθι τους και τις πραγματικές τους προθέσεις. Τα άλλοθι ξεσκεπάζονται από τη ροή της ειδησεογραφίας, οι προθέσεις αποκαλύπτονται από τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων. Ένα μήνα μετά τους δίδυμους πύργους 2000 περίπου Αφγανοί στρατιώτες επιχειρούν στο σύμπλεγμα σπηλαίων της Τόρα-Μπόρα στο Αφγανιστάν, έχοντας συμμαχική αεροπορική κάλυψη και κάποια στήριξη από συμμαχικές ειδικές δυνάμεις. Το σύμπλεγμα έχει τεχνητά επεκταθεί με τη βοήθεια της CIA από τη δεκαετία του 1980 για να διευκολύνει τους μουτζαχεντίν έναντι των σοβιετικών.
Αρκετά χρόνια αργότερα η CIA θα ξαναέχει δράση στην περιοχή αλλάζοντας τις προτεραιότητες κα ιτις συμμαχίες της. Οι Αφγανοί πολεμιστές που τον Δεκέμβριο του 2001 επιχειρούν στην Τόρα-Μπόρα είχαν δεχτεί εκπαίδευση και από τη SAD, το «Τμήμα Ειδικών Δραστηριοτήτων», το βραχίονα παραστρατιωτικών επιχειρήσεων της CIA. Πέρα από τα χαλιά βομβαρδισμών δηλαδή και τις επιβλητικές εικόνες μιας τεχνοκρατικής στρατιωτικής επιβολής στο Αφγανιστάν, τη βρώμικη δουλειά στην ιστορικά δύσκολη για πολεμικές επιχειρήσεις περιοχή θα την αναλάμβαναν Αφγανοί. Με άλλα λόγια, πέρα από τον στρατιωτικό εντυπωσιασμό και προκειμένου να μπουν οι σύμμαχοι στο Αφγανιστάν, ήταν ο εμφύλιος που έστησε η CIA στο Αφγανιστάν αυτό που τελικά θα έδινε πρόσβαση στους αμερικανούς και τους συμμάχους τους. Το άλλοθι της επιχείρησης ήταν ο εντοπισμός του μπιν Λάντεν και η εξάρθρωση της Αλ Κάιντα. Ο σκοπός όμως ήταν διαφορετικός όπως αποκαλύπτει το αποτέλεσμα. Ο Λάντεν «διαφεύγει» και αφού οι συμμαχικές δυνάμεις έχουν καταλάβει αυτό το πολύ κομβικό –όπως πολύ καλά γνωρίζουν- σύμπλεγμα σπηλαίων δεν θα επιχειρηθεί να αναχαιτιστεί η «φυγή» του Λάντεν όπως προτάθηκε από κάποιους φιλότιμους επιχειρησιακούς κύκλους. Αντίθετα, οι δυνάμεις εισβολής θα εδραιωθούν στην περιοχή. Και ήταν αυτό που ακριβώς θέλαν. Η σύλληψη του Λάντεν στην Τόρα_Μπόρα, όπως ακριβώς και η πρόσφατη «δολοφονία» του ήταν ένα δευτερεύον επιχειρησιακό ζήτημα. Η εγκαθίδρυση των δυνάμεων εισβολής στο Αφγανιστάν ήταν ο σκοπός και όχι η σύλληψη ενός τρομοκράτη. Η σύλληψη ή ο θάνατος του Μπιν Λάντεν -δηλαδή μια επιτυχία του πολέμου κατά της τρομοκρατίας- θα ήταν κακά νέα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε εκείνη την περίοδο καθώς ο αρχικός του σχεδιασμός περιλάμβανε ήδη την εισβολή στο Ιράκ και μετέπειτα και σε άλλες χώρες.
Η «απόδραση» του τρομοκράτη θα ήταν πλήγμα για τη δικαιολόγηση της συνέχισης του πολέμου. Ο ασύλληπτος τρομοκράτης θα ήταν μιας πρώτης τάξης κίνητρο και ένα πρώτης τάξης εργαλείο για το χειρισμό της κοινής γνώμης. Μεταφορικά μιλώντας, αν η CIA είχε έμμεση επαφή με τον Λάντεν μέσω των Σαουδαραβικών δικτύων, θα είχε κάθε λόγο να τον ενημερώσει να μην τολμήσει να βρεθεί στην Τόρα-Μπόρα.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ λειτουργούν σαν σιφόνι. Η αλήθεια, τα πραγματικά στοιχεία επιδιώκεται να συλλεχθούν από τις υπηρεσίες πληροφοριών για να σχηματιστεί μια ακριβής εικόνα του κόσμου. Στην έξοδο τους όμως η αλήθεια δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Αυτό που δημόσια δηλώνεται μπορεί να είναι αλήθεια, μισοαλήθεια, καθόλου αλήθεια, μισοψέμα ή κατάφορο ψέμα. Η αλήθεια έχει σημασία μόνο στο στάδιο συλλογής πληροφοριών και όχι πάντα. Ψευδές πληροφορίες μπορεί να συλλέγονται προκειμένου να περάσουν αφιλτράριστες στο στάδιο διοχέτευσης πληροφοριών όπου αυτό που κυβερνά την ποιότητα και την ακρίβεια των πληροφοριών δεν είναι η αλήθεια. Όχι. Είναι μόνο η σκοπιμότητα. Πληροφορίες λοιπόν του είδους «ο Λάντεν εντοπίστηκε στην Τόρα-Μπόρα» ή ο Λάντεν δολοφονήθηκε στο Πακιστάν είναι απλά επιχειρησιακά παρασυνθήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρούνται αξιόπιστα εξ ορισμού.
Αν το δημοσίευμα της Le Figaro αντανακλούσε την αλήθεια για την κατάσταση υγείας του Λάντεν και αν ο Λάντεν βρισκόταν στην Τόρα-Μπόρα όπως οι αμερικάνικες πληροφορίες υπηρεσιών διαλαλίζαν είναι εξαιρετικά απίθανο ο Λάντεν και η κινητή μονάδα αιμοδιάλυσης του να επιβιώσαν στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της περιοχής στη μαρτυρική έξοδό τους προς το Πακιστάν. Αν ο Λάντεν βρισκόταν στην Τόρα-Μπόρα το Δεκέμβριο του 2001, τότε το πιο πιθανό είναι να πέθανε το Δεκέμβριο του 2001. Αυτήν την υπόθεση την υποστήριξε ήδη από το 2001 και ο Steve Pieczenik, ένας αξιωματούχος που έχει περιγραφεί ως ένας από τους καλύτερα δικτυωμένους ανθρώπους στην οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ με πολυετή θητεία σε κομβικότατα πόστα. Ο Pieczenik παρουσιάζει το θάνατο του Λάντεν το 2001 όχι ως υπόθεση αλλά ως την πιθανότερη έκβαση της κατάστασης της υγείας του. Σύμφωνα με τον Pieczenik, ο Bin Laden, “χρησιμοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο που η 9/11 χρησιμοποιήθηκε για να κινητοποιήσει τα αισθήματα των Αμερικανών για να πάνε σε ένα πόλεμο που θα έπρεπε να δικαιολογηθεί μέσω μιας αφήγησης που ο Bush junior και ο Cheney δημιούργησαν σε σχέση με τον κόσμο της τρομοκρατίας» και «ο Λάντεν πέθανε το 2001. Όχι επειδή ειδικές δυνάμεις τον σκοτώσαν, αλλά επειδή ως γιατρός γνώριζα ότι οι γιατροί της CIA τον είχαν περιθάλψει και ήταν στο καρνέ των μυστικών υπηρεσιών ότι είχε σύνδρομο Marfan». O Pieczenik δήλωσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση γνώριζε ότι ο Λάντεν ήταν νεκρός πριν την εισβολή στο Αφγανιστάν. «Πέθανε από σύνδρομο Marfan, o Bush junior το γνώριζε, η οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών το γνώριζε», δήλωσε ο Pieczenik, σημειώνοντας πως γιατροί της CIA είχαν επισκεφτεί τον Λάντεν τον Ιούλιο του 2001 στο αμερικανικό νοσοκομείο στο Dubai, επιβεβαιώνοντας με κάποιο τρόπο ή επαναλαμβάνοντας τον επίμαχο ισχυρισμό της Le Figaro για την κατάσταση υγείας του Οσάμα και τις επαφές του με τους «αντιπάλους» και διώκτες του.
Την ίδια χρονιά και ένα μήνα πριν τη μάχη της Τόρα-Μπόρα, ειδικοί επιβεβαιώνουν ανεξάρτητα την περιγραφή της υγείας του Λάντεν από τον Pieczenik. Το σχετικό δημοσίευμα της Salon στις 9 Νοεμβρίου του 2001 ανοίγει σοκαριστικά: «Αν αυτό που μερικοί ειδικοί λένε είναι αληθές, μπορεί να μη χρειάζεται ένα στρατιωτικό χτύπημα για να σκοτωθεί ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Για αρκετά χρόνια τώρα κυκλοφορούν αναφορές που ισχυρίζονται ότι ο 45χρονος είναι αρκετά άρρωστος.»
« “Είναι Μαρφανοειδής” λέει ο δρ Richard Devereux… “Φαίνεται να έχει μακριά δάχτυλα και χέρια. Το κεφάλι του φαίνεται να είναι επιμηκυμένο και το πρόσωπο του στενό… Είναι σίγουρο πιθανό να έχει το σύνδρομο Marfan”»
Το σύνδρομο Marfan είναι μια ιδιοπαθής συστημική νόσος που προκαλεί δυσλειτουργείες του συνδετικού ιστού με διάφορες εντοπίσεις δημιουργώντας διάφορα προβλήματα σε διάφορους ιστούς. Δεν υπάρχει κάποια τυπική εικόνα του ή κάποια δυνατότητα οπτικής επιβεβαίωσης του αλλά κάποιοι ασθενείς τείνουν να έχουν την εικόνα που ο Devereux έδωσε για τον Λάντεν με ή χωρίς προβλήματα και από τη σπονδυλική στήλη. Το ότι ο Λάντεν ενίοτε χρησιμοποιούσε μπαστούνι μάλλον δε δηλώνει κάποιον ορθοπεδικό τραυματισμό αλλά ένα χρόνιο πρόβλημα όπου η ένταση των συνοδών συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλει από περίοδο σε περίοδο. Ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να ναι και το σύνδρομο Marfan. Για αυτό όμως δεν μπορούμε να ‘μαστε σίγουροι. Για αυτό που μπορούμε να ‘μαστε περισσότερο σίγουροι είναι για την έκβαση της υγείας του Λάντεν αν αυτός έπασχε από το σύνδρομο. Όπως σχετικά γράφει και το δημοσίευμα της Salon «Αν ο μπιν Λάντεν έχει το σύνδρομο Marfan, το στρες της μετακίνησης του από σπηλιά σε σπηλιά καθώς προσπαθεί να αποφύγει τους συμμαχικούς πυραύλους μπορεί να αποδειχτεί θανάσιμο. Όπως δηλώνει ο δρ. Darwin Prockop, “αν ο Οσάμα μπιν Λάντεν έχει Marfan, βρίσκεται σε κίνδυνο αιφνίδιας ρήξης της αορτής και αιφνίδιου θανάτου”»
Πολλαπλές λοιπόν ενδείξεις που ενισχύουν κάποιους από τους ισχυρισμούς του δημοσιεύματος της Le Figaro για την κατάσταση της υγείας του Λάντεν ήδη από τον Ιούλιο του 2001. Το δημοσίευμα της Le Figaro γενναία παραδέχεται πως οι πηγές των πληροφοριών προέρχονταν από κύκλους των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών οι οποίες θέλαν να εκθέσουν τις αντίστοιχες αμερικάνικες στο συγκεκριμένο θέμα.
Για ποιο λόγο όμως να θέλαν οι Γάλλοι να εκθέσουν τους συμμάχους τους; Ο λόγος που ομολογείται στο επίμαχο που δημοσίευμα ήταν να περιοριστεί η Washington ώστε να μην επεκτείνει τον πόλεμο στο Ιράκ και αλλού. Είναι προφανές λοιπόν ότι τα πολεμικά ψέματα ήταν γνωστά εκτός από τους Αμερικάνους και τους Άγγλους και στους Γάλλους. Μερικούς μήνες μετά, οι σύμμαχοι, πατώντας στα ψέματα της αμερικανικής αντιϊρακινής προπαγάνδας θα κάνουν το Ιράκ οικόπεδο.
Αφού λοιπόν έχουν κατασκευαστεί ή παραποιηθεί στοιχεία από τις αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών για να ριχτεί στάχτη στα μάτια της αμερικάνικης κοινής γνώμης και να προχωρήσει η Αμερικανική κυβέρνηση σε δύο πολέμους κατά την πρώτη δεκαετία του αιώνα, σήμερα οι γνωστοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται σήμερα στη «δολοφονία του Οσάμα». Και επειδή δεν μπορούμε να απορρίψουμε ή να δεχτούμε εξ ορισμού τίποτε, και κυρίως πληροφορίες που διοχετεύονται από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ας δούμε λίγο τα διαθέσιμα στοιχεία και ας εξετάσουμε τις σκοπιμότητες της αναγγελίας της δολοφονίας Λάντεν σε σχέση με τις γεωπολιτικές και πολιτικές συνθήκες της περιόδου που αυτή έγινε.
Τα στοιχεία που ταυτοποιούν τον δολοφονημένο με τον Λάντεν είναι η αναγνώριση του πτώματος από μια από τις γυναίκες του και η εξέταση του DNA του σε σχέση με DNA συγγενών του. Όλα τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ταυτότητα του θύματος παραμένουν στον κλειστό κύκλο των επιχειρούντων και των αυτοπτών μαρτύρων. Ακόμη και αν δημοσιευτούν φωτογραφίες θα προέρχονται πάλι από τον κλειστό επιχειρησιακό κύκλο και είναι αμφίβολο το κατά πόσο ένα πυροβολημένο κεφάλι θα είναι αναγνωρίσιμο. Η ίδια η θέση των τραυμάτων, κεφάλι και στήθος φανερώνει τη δολοφονική πρόθεση των κομάντο.
Το πτώμα του Οσάμα τάφηκε από την επιχειρησιακή ομάδα στη θάλασσα. Η επίσημη δικαιολογία για μια τέτοια πράξη ήταν ότι αυτό έγινε από σεβασμό στα μουσουλμανικά ταφικά έθιμα. Και ως γνωστόν, τα ψάρια δε μιλάνε.
Η παλιά καραβάνα του σύμπαντος των υπηρεσιών πληροφοριών Steve Pieczenik φαίνεται απόλυτα πεπεισμένος για τη σκηνοθεσία της δολοφονίας Οσάμα: «Ήταν η οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών ή η CIA που μαγείρεψε την κατάσταση; Η απάντηση είναι ναι, κατηγορηματικά ναι. Το όλο σενάριο όπου βλέπεις ένα τσούρμο ανθρώπων να κάθονται εκεί κοιτάζοντας μια οθόνη και να δείχνουν πως βρίσκονται σε ένταση, αυτό είναι μια ανοησία.» λέει ο Pieczenik αναφερόμενος στις εικόνες που διοχετεύτηκαν με τον Ομπάμα, την Χίλαρι, τον Μπάϊντεν και τους επιτελάρχες να παρακολουθούν εναγωνίως την έκβαση της επιχείρησης σε ζωντανή αναμετάδοση. «Είναι απολύτως ψεύτικο, στημένο, βρισκόμαστε σε ένα αμερικανικό θέατρο του παραλόγου… γιατί το κάνουμε αυτό ξανά… εννιά χρόνια πριν αυτός ο άνθρωπος ήταν νεκρός… για ποιο λόγο η κυβέρνηση πρέπει επανειλημμένα να ψεύδεται στον Αμερικανό λαό»
Στις μαζικά προσβάσιμα πηγές δεν υπάρχουν καταληκτικά στοιχεία για αν το φυσικό πρόσωπο Οσάμα μπιν Λάντεν ταυτίζεται με το πλήρες φάσμα των δράσεων του αρχιτρομοκράτη και για το πότε πως και αν ο αρχιτρομοκράτης πέθανε. Φυσικά και δεν υπάρχουν καταληκτικά στοιχεία για αντίθετους χαρακτηρισμούς. Υπάρχουν όμως τόσες πολλές ανακολουθίες και γκρίζα σημεία στην επίσημη εκδοχή που ίσως να επιτρέπουν σε μια ζωηρή φαντασία να σκεφτεί κάθε πιθανό σενάριο, καόμη και το ότι δεν είναι απολύτως απίθανη μια επανεμφάνιση του σούπερ κακού. Όπως ακριβώς στα αμερικάνικα κόμικς. Αν αυτός έχει οριστικά πεθάνει στην Τόρα-Μπόρα ή κάπου αλλού, θα φτιάξουν κάποιον άλλο. Δεν είναι η δολοφονία Λάντεν λοιπόν το σημαντικό στην υπόθεση. Το σημαντικό είναι οι πολιτικές που έχουν ήδη σχεδιαστεί σε σχέση με αυτή.
Αυτό που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι η αναγγελία της δολοφονίας Λάντεν είναι προσχεδιασμένη. Και αυτό γιατί οι συνέπειες της θα ευνοήσουν τη δρομολόγηση προσχεδιασμένων εξελίξεων. Το νέο δεν είναι η δολοφονία Οσάμα. Είναι τα λεπτά σημεία της πολιτικής που αυτή σηματοδοτεί.
Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η αναβίωση και η νέα φάση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Σε αντίθεση με το ότι ίσως κάποιος να ανάμενε, η δολοφονία Λάντεν δε θα «καταργήσει» τον πόλεμο. Το αντίθετο. Σκοπεύει να τον ενισχύσει.
Η δολοφονία Λάντεν είναι ίσως το μόνο πράμα στο οποίο η κυβέρνηση Ομπάμα έχει πετύχει τη συναίνεση των ρεπουμπλικανών. Όπως σχολιάζει και ο Pieczenik, η επιχείρηση έγινε σε μια περίοδο άσχημη για τον Αμερικανό πρόεδρο για να τονώσει την κατακρημνισμένη δημοφιλία του και να έχει καλύτερη τύχη στην επερχόμενη προεδρική κούρσα. Δυστυχώς όμως το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσει η πολιτική Ομπάμα για αυτήν του τη συμφωνία με την ακραιφνή πολεμοχαρή πολιτική πτέρυγα των ΗΠΑ είναι πάρα πολύ υψηλό και οι συνέπειες του στην αμερικανική ψυχοσύνθεση και πολιτική σκέψη έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται. Πρόσφατα δημοσιεύματα των New York Times, μιας φιλοδημοκρατικής εφημερίδας που επιδεικνύει ενίοτε ευαισθησίες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών δείχνουν ήδη την όξυνση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που προκλήθηκε από μια ιστορία προορισμένη για εσωτερική κυρίως κατανάλωση και για μαζική εκτόνωση του αμερικανικού πληθυσμού.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που δημοσίευμα των N.W.Times δεν καταδικάζει συλλήβδην την πολιτική των βασανιστηρίων που συμβαίνουν στα κολαστήρια των αμερικανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και συζητά πιο άνετα την ανακριτική αξία τέτοιων μεθόδων .
Ένα άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας περιγράφει τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να εντοπιστεί ο ύποπτος: «Η επιδρομή ήταν το αποκορύφωμα ετών επώδυνης δουλειάς των υπηρεσιών πληροφοριών που περιλάμβανε την ανάκριση κρατουμένων της CIA σε μυστικές φυλακές στην ανατολική Ευρώπη… Υπηρεσίες πληροφοριών κρυφάκουγαν τηλεφωνικές κλήσεις και παρακολουθούσαν e-mails… και ανέλυσαν δορυφορικές εικόνες του κτηρίου…» . Με άλλα λόγια, οι N.W.Times ουσιαστικά επιδοκιμάζουν εκ του αποτελέσματος (τη δολοφονία του μπιν Λάντεν) μεθόδους καταστολής και περιορισμού ατομικών ελευθερίων που για χρόνια αντιπαλεύαν. Στην ουσία επικροτούν το ίδιο το Patriot Act και τα εγκλήματα της κυβέρνησης Bush για να εκθειάσουν τη δολοφονία Λάντεν ως αποτέλεσμα της πυγμής και της αποφασιστικότητας ενός αρεστού σε αυτούς προέδρου. Ο ιστορικός αυτός συμβιβασμός δημοκρατικών ρεπουμπλικάνων είναι ανησυχητικός. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που ουσιαστικά αποτέλεσε και αποτελεί πόλεμο υπέρ της τρομοκρατίας και της τρομοκράτησης μπαίνει μάλλον σε νέα φάση του και το επίκεντρο είναι αυτή τη φορά το Πακιστάν.
Ήδη αμερικάνοι αξιωματούχοι έχουν υπονοήσει και έχουν έμμεσα κατηγορήσει τις πακιστανικές αρχές ότι κάλυψαν τον αρχιτρομοκράτη. Η πακιστανική κυβέρνηση αποφεύγει να πατήσει στην παγίδα που η αμερικανική εξωτερική πολιτική της στήνει αλλά είναι αμφίβολο το αν και το κατά πόσο θα αντέξει στις πιέσεις.
Όπως περιγράφει και ο Pieczenik η επιχείρηση «δολοφονία Οσάμα» όχι μόνο για τη βελτίωση της εικόνας του αμερικανικού προέδρου αλλά παράλληλα και για την απομόνωση του Πακιστάν, ως αντίποινα στην αντίδρασή του στο Predator drone program, το αμερικάνικο πρόγραμμα μη επανδρωμένων πτήσεων που έχει κοστίσει ήδη εκατοντάδες ζωές πακιστανών (σε αυτό το σημείο η ανάλυση του Pieczenik μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων- οι μη επανδρωμένες πτήσεις είναι η αφορμή και μέσο πίεσης αλλά όχι το κεντρικό αίτημα της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή)
Η ανομία των ΗΠΑ συνεχίζεται. Μετά τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, μετά τις παρακολουθήσεις, τις απαγωγές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μετά τους απολύτους άνομους και κατασκευασμένους πολέμους στο Ιράκ, μετά την επιχειρησιακή ασυδοσία στη Λιβύη των συμμάχων που καταπάτησαν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ στρέφουν το βλέμμα τους στο Πακιστάν που πάντα αποτελούσε γεωπολιτικό τους στόχο.
Η ίδια η επιχείρηση της δολοφονίας Λάντεν, μια αμερικανική στρατιωτική επιχείρηση μέσα σε πακιστανικό έδαφος, θα μπορούσε να αποτελέσει casus belli για την κυβέρνηση του Πακιστάν. Και δεν είναι η πρώτη πρόκληση των αμερικανών εναντίον του Πακιστάν. Τακτικά, οι αμερικάνοι αποστέλλουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη που βομβαρδίζουν στόχους στο Πακιστάν, ερεθίζοντας τα ήδη ερεθισμένα αντιαμερικανικά αισθήματα πολλών πακιστανών. Η κυβέρνηση του Πακιστάν μέχρι σήμερα επιδεικνύει ολύμπια ψυχραιμία. Αλλά το αντιαμερικανικό καζάνι από κάτω βράζει. Οι μη επανδρωμένες πτήσεις και η επιχείρηση δολοφονίας του Λάντεν σε πακιστανικό έδαφος είναι ξεκάθαρα πράξεις αμερικάνικης τρομοκρατίας στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.
Σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι οι ΗΠΑ διαλέγουν να ρίξουν τον κόσμο βαθύτερα στο χάος αντί να επιχειρήσουν να σταθεροποιήσουν την παγκόσμια κατάσταση λειτουργούν ως πράκτορες του χάους και ως κράτος-τρομοκράτης, πολύ πιο αξιοκατάκριτο από τα κράτη που όποτε και όπως τους καπνίσει βάζουν και βγάζουν στη λίστα τους των κρατών-τρομοκρατών.
Η δολοφονία μπιν Λάντεν δεν έχει την ίδια μεγάλη σημασία ως συμβάν με αυτήν που έχει ως τελετή έναρξης μιας νέας κατάστασης αστάθειας και -μάλλον- περισσοτέρων εστιών πολέμων με απρόβλεπτες συνέπειες.
Read More »