Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

ΕΛΕ-υθεριά ή θάνατος

Επιτέλους συγκροτήθηκε χθες η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους (ΕΛΕ).
Τα πρώτα δείγματα είναι εξαιρετικά καλά καθώς όχι μόνο θα έχει τη συνδρομή διεθνών προσωπικοτήτων με εμπειρία στο πεδίο αλλά παράλληλα αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη και η προσφορά για συνδρομή από το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και την Αρχή Καταπολέμησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες.
Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής στάθηκε πάντα στο ύψος των περιστάσεων γνωμοδοτώντας ανεξάρτητα από την κυρίαρχη πολιτική βούληση των τελευταίων φρικτών ετών, η οποία συστηματικά το παραγκώνιζε.
Μια πανστρατιά ανεξάρτητων καταρτισμένων και ικανών επιστημόνων δουλεύουν πλέον για να ακτινογραφήσουν το χρέος και τις συνθήκες διόγκωσής του.
Η νέα κυβέρνηση παρά το ότι έχει οπισθοχωρήσει μέσα σε δύο μήνες τρομακτικά από τις εντυπωσιοθηρικές προεκλογικές εξαγγελίες της, έχει την ευκαιρία να αποκαταστήσει την πληγωμένη αξιοπιστία της απέναντι στους πολίτες που την εμπιστεύτηκαν ως την τελευταία ελπίδα της χώρας.
Αγκάθι στη διαδικασία ήταν και θα παραμείνει η επονείδιστη «συμφωνία» της 20ης Φλεβάρη, όπου η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει πλήρως τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές, αναγνωρίζοντας έμμεσα το σύνολο του χρέους και ως εξ αυτού και τη νομιμότητα των πράξεων των προηγούμενων εγκληματικών κυβερνήσεων.
Η ΕΛΕ θα ολοκληρωθεί τον Ιούνιο και θα είναι ένα από τα ελάχιστα όπλα για να αντιμετωπίσει η χώρα και η νέα της κυβέρνηση τον οικονομικό στραγγαλισμό που της επιβάλλεται.
Από την αρχή δήλωνα πως η στρατηγική της καθυστέρησης ήταν εμφανές πως δεν λειτουργούσε.
Πράγματι, ο χρόνος που κέρδισε η κυβέρνηση ήταν χρήμα μόνο για τους δανειστές: Παρότι οι δανειστές έχουν παγώσει τις δικές τους υποχρεώσεις προς την Ελλάδα, η συγκυβέρνηση συνεχίζει να τιμά τις υποχρεώσεις της προς όλους ανεξαιρέτως τους δανειστές με δικούς της πόρους, με δικούς μας δηλαδή πόρους.
Αυτή δεν είναι ούτε ανεκτή ούτε καν βιώσιμη πολιτική. Οι πόροι εξαντλούνται. Ακόμη και ότι έχει απομείνει στα ασφαλιστικά ταμεία μετά το απίστευτο πλιάτσικο του PSI απειλείται με την κάθε μέρα που περνάει. Καίμε για να μένουν ζεστοί οι δανειστές τις τελευταίες σανίδες σωτηρίας που θα μας ήταν διαθέσιμες μετά τη ρήξη. Και η ρήξη είναι δεδομένη. Μόνο ένα πρόσωπο μπορεί να τη σταματήσει: Η καγκελάριος Μέρκελ υπό την πίεση των γεωπολιτικών εξελίξεων.
Ήταν από την αρχή της κρίσης δεδομένο ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις θέλαν να φέρουν τη χώρα προ μη αντιστρεπτών τετελεσμένων. Με αυτήν την έννοια υπήρξαν εξαιρετικά επιτυχημένες.
Η νέα κυβέρνηση, με πολλά στελέχη καλών προθέσεων και συγκριτικά προτέρου έντιμου πολιτικού βίου, παγιδεύτηκε διπλά: Παγιδεύτηκε από την παγίδα Σαμαρά Βενιζέλου και παγιδεύτηκε από το ρομαντισμό του Ευρωπαϊκού της Οράματος όταν αυτή τη στιγμή τη μοίρα της Ευρώπης ορίζουν κυνικά καθήκια που είναι παντρεμένα με τα διατλαντικά υπερσυσσωρευμένα μεγακεφάλαια και το τραπεζικό σύστημα.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, φροντίσαν να μην αφήσουν κανένα περιθώριο στην οικονομική διπλωματία.
Τα κατάφεραν καλά.
Η μόνο διπλωματία που μένει είναι η γεωπολιτική.
Και αυτός είναι ο λόγος που τα προσωπεία πέσαν πριν τη συνάντηση Τσίπρα Πούτιν καθώς ευρωπαίοι αξιωματούχοι μας απέδειξαν ότι στο προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα δεν επιτρέπεται ούτε οικονομική ούτε εξωτερική πολιτική.
Δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα για χρονοτριβές. Οι ελίτ σχεδιάζουν και εφαρμόζουν και μέχρι οι λαοί να καταλάβουν, να νιώσουν στο πετσί τους και να αρχίζουν να βρίσκουν πιθανές λύσεις στα αδιέξοδα που τους επιβάλλονται, οι συσχετισμοί ισχύος έχουν αλλάξει κατά πολύ εις βάρους τους.
Μέσα στο διάστημα των επόμενων 5 ετών, ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης θα έχει γίνει αγνώριστος. Οι συνθήκες για κάτι τέτοιο υπάρχουν απλά καταπιέζονται για να μην δώσουν πολιτικούς καρπούς, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τη νέα ελληνική κυβέρνηση.
Οι κλυδωνισμοί είναι αισθητοί παντού πλέον. Η Ευρώπη απειλείται από την ουκρανική κρίση, απειλείται από το μεσανατολικό και τις συνέπειες του ισλαμικού εξτρεμισμού και στο εσωτερικό της, απειλείται από Grexit, απειλείτε και από Brexit καθώς η άνοδος του ευροφυγόκεντρου UKIP στην πολιτική σκηνή της Μ.Βρετανίας μπορεί να μην δώσει στις εκλογές του Μαϊου ριζική αλλαγή πολιτικού σκηνικού, μάλλον θα αναγκάσει όμως τους συντηρητικούς του Κάμερον να καταφύγουν στο δημοψήφισμα του 2017 για την παραμονή της χώρας τους στην ΕΕ πολύ πιο νωρίς από όσο θα ήθελαν.
Ακόμη κι αν αυτό το δημοψήφισμα δεν σκοτώσει την ΕΕ, είναι πλέον σαφές ότι τα δημοψηφίσματα όσο περνούν τα χρόνια θα πυκνώνουν και ότι κάποια στιγμή θα ξεκινήσει το ντόμινο των εξόδων.
Η Ελλάδα ξεκίνησε αυτήν την περιπέτεια εν αγνοία της. Είναι καιρός εν γνώσει της να ξεκινήσει και το τελείωμα της.
Η ΕΛΕ μπορεί να εργαλειοδοτήσει την ελληνική πολιτική την περίοδο του Ιουνίου που θα είναι οικονομικά αξιοθρήνητη.
Αρκεί να μην γίνονται πάλι όλα αυτά «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια ΕΛΕ-νη.
Γιατί, αν και η ΕΛΕ που σήμερα έχει όλες τις προδιαγραφές να κάνει κάποια διαφορά, αποδειχθεί τόσο αδειανή όσο μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί η προεκλογική υπεραισιοδοξία της κυβέρνησης, τότε θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου για την χώρα μας.  
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/4/2015
Read More »