Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγκόσμιος Πόλεμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παγκόσμιος Πόλεμος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Το οθωμανικό του Ερντογάν στην παγκόσμια ειρήνη



Δείτε τον κόσμο σαν σκακιέρα και τους περισσότερους από εμάς ως αυτό που ακριβώς είμαστε: πιόνια.
Κάποιοι από εμάς είμαστε πιο φιλοπερίεργα πιόνια από αυτούς που αμέριμνα μασουλάν τα ασπρόμαυρα τετράγωνα γιατί γνωρίζουμε ότι είναι και σκακιέρα είναι και πλανήτης είναι και οι ζωές μας και είναι και το μέλλον της ανθρωπότητας πίσω από την μονοτονία του άσπρου μαύρου.
Έτσι μπαίνουμε στη σκέψη των παιχτών.
Χθες ένας από αυτούς ο Ερντογάν, έριξε το μαχητικό αεροπλάνα ενός από τους μεγαλύτερους παίχτες του πλανήτη: Του Βλαδίμηρου Πούτιν.
Κυρίως για αυτό αλλά και όχι μόνο θα μιλήσουμε.
Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα: γιατί το έκανε και πως του επιτράπηκε να το κάνει.
Θα ξεκινήσουμε με το δεύτερο: Η εχθροπραξία του Ερντογάν επιτράπηκε από το ΝΑΤΟ. Και αυτό φαίνεται και από τη στάση του NATO που κάλυψε το casus belli που έπραξε η Τουρκία κατά της Ρωσίας πίσω από την δικαιολογία της εθνικής κυριαρχίας που παραβιάστηκε.
Για να απαντήσουμε στο πρώτο θα πρέπει πρώτα να λάβουμε υπόψη το Ερντογανικό όραμα όπως αυτό έχει διακηρυχθεί από τους Ερτνογάν Νταβάτογλου και την ομήγυρή τους.
Και αυτό είναι το όραμα του Σουλτανάτου, της Τουρκίας ως ηγέτιδας δύναμης στη Μέση Ανατολή, αρχικά μέσω επέκτασης των σφαιρών επιρροής της κι τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
Η σφαίρα επιρροής της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας περιλαμβάνει και τα βαλκάνια όπου ήδη η τουρκική οικονομική διείσδυση αυξάνεται.
Η ελληνική κρίση και η «επιτυχημένη ανακεφαλοποίηση» των τραπεζών, το ξεπούλημα δηλαδή των ελληνικών τραπεζών και μαζί και της διείσδυσής τους στα βαλκάνια σε ξένα funds είναι βούτυρο στο ψωμί της μαλακής δύναμης του τουρκικού ιμπεριαλισμού.
Φτάνει όμως το όραμα για να αιτιολογήσει την κίνηση του Ερντογάν να προσκαλέσει στον πλανήτη τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο;
Όχι. Δεν αρκεί μόνο το όραμα του νέου σουλτανάτου, που ομοιάζει αρκετά στο όραμα του χαλιφάτου των σύμμαχων του Ερντογάν τζιχαντιστών, ούτε αρκεί η τουρκική αιγίδα στους Τουρκομάνους της Συρίας για να να εξηγήσει την επιθετικότητα της Τουρκίας απέναντι σε μια αναγεννημένη μεγάλη δύναμη με την οποία μάλιστα είχε τα τελευταία χρόνια συσφίξει τις οικονομικές σχέσεις και συνεπιχειρούσαν τον ενεργειακό επανασχεδιασμό τμήματος του πλανήτη.
Η πράξη του Ερντογάν παρότι θρασύτατη, είναι μια πράξη απελπισίας. Γιατί ο Ενρτογάν, λίγες μόλις βδομάδας μετά τις εκλογές βίας που κέρδισε πανηγυρικά πορώνοντας και πολώνοντας τον πληθυσμό -αρκεί να δείτε την υποδοχή που επιφύλαξαν στον Τσιπραστείο οι Τούρκοι ποδοσφαιρόμυαλοι για να πάρετε μια γεύση- βλέπει με την ρωσική επέμβαση στη Συρία όχι μόνο τα όνειρα του για ηγεμονία στην περιοχή να συνθλίβονται, αλλά και τον μόνιμο εφιάλτη του Τουρκικού κράτους, το Κουρδικό, να αναβιώνει και σε περίοδο μάλιστα που ο ίδιος ο Ερντογάν έχει φτάσει τα πράματα στο απροχώρητο χτυπώντας τους Κούρδους στη Συρία επικαλούμενος τάχαμου τον πόλεμο κατά των συμμάχων του Τζιχαντιστών.
Έτσι, αντί να κάτσει στα αυγά του, προχωρεί τη στρατηγική της έντασης στο απροχώρητο και ρίχνει ρωσικό μαχητικό: στόχος του;
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γιατί δεν αρκεί η Τουρκική οικονομική διείσδυση για να ξεκληρίσει τους Κούρδους και να δημιουργήσει τη Νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δεν μπορεί φυσικά να τον ξεκινήσει μόνος του.
Για αυτό επιχειρεί να βάλει μπροστά το ΝΑΤΟ οξύνοντας ακόμη περισσότερο τις ήδη τεταμένες από το Ουκρανικό σχέσεις του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Το ΝΑΤΟ από την άλλη καλύπτει τον Ερντογάν για έναν επιπρόσθετο λόγο από αυτούς που έχουμε αναφέρει στο παρελθόν:
Τα γεγονότα του Παρισιού και η προσωρινή σύμπραξη Γαλλίας Ρωσίας στο Συριακό μέτωπο θέτει υπό αμφισβήτηση την αιγίδα και επομένως τον λόγο ύπαρξης του NATO και συνεπώς και της αμερικανικής κυριαρχίας στον πλανήτη.
Ήλπιζα, προσευχόμουν, οι ελίτ να συνετιστούν. Δεν γίνεται αυτό. Αυτό που συμβαίνει είναι η βάθυνση των ρηγμάτων σε μια εποχή που γίνεται όλο και περισσότερο προπολεμική.
Και τα μαντάτα είναι άσχημα παντού: Η Κίρχνερ έπεσε. Η Αργεντινή έπεσε.
Η Λατινομαμερικάνικη συμμαχία που θα μπορούσε να αποτελέσει ανάχωμα στον αισχρό αμερικάνικο ιμπεριαλισμό διαλύθηκε.
Τα επόμενα χρόνια θα δούμε στις χώρες αυτές περισσότερη οικονομική και όχι μόνο βία, πραξικοπήματα και άλλες ομορφιές της CIA like good old times.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Τσίπρας προωθεί την ¨ενταξιακή προοπτική» της Τουρκίας, οι ΝΔτες δεν μπορούν να κάνουν εκλογές και ο ελληνικός τραγέλαφος απογειώνεται σε νέα βάθη γελοιότητας.
Παράλληλα, το «αμυντικό» δόγμα που προωθείται από τους εκσυγχρονιστές από το 90 και υπηρετείται τυφλά από όλες σχεδόν τις επόμενες κυβερνήσεις, το δόγμα Ελλάδας-Ισραήλ στο οποίο προστέθηκε εσχάτως κι η Αίγυπτος, δόγμα που κάποιος οπαδός της real politic θα μπορούσε να υποστηρίξει σε καιρό ειρήνης, τώρα απλά μας βάζει στην καρδιά των επιθετικών δογμάτων.
Δεν προστατεύει το Ισραήλ εμάς. Θα μας πάρει μαζί του στον τάφο του αν αναφλεγεί η Μέση Ανατολή με την εμπλοκή των μεγάλων παιχτών.
Ο πλανήτης είναι ένα καζάνι που βράζει. Ο Πούτιν αυτοσυγκρατείται εδώ και πολύ καιρό. Οι Κινέζοι είναι εξωτερικά βούδες μα σκέφτονται σιωπηλά σαν το Λάο Τσε: Θέλουν τη σινική θάλασσα και τα πετρέλαια τους όπως και δήποτε εις βάρος των χωρικών υδάτων γειτονικών χωρών και το ΝΑΤΟ όχι μόνο τους περιορίζει αλλά υποδαυλίζει εθνικά μίση.  Όλοι πλέον εξετάζουν τις συμμαχίες τους, μετράν το ζύγι, για να δουν τις πιθανότητες τους σε αυτό που μέρα με τη μέρα ρίχνει την ανθρωποφάγα σκιά του όλο και περισσότερο πάνω από όλο τον πλανήτη. Μερικά μόνο «ατυχήματα» απέχουμε από κάτι που όλοι μας ή σχεδόν όλοι μας ελπίζουμε να μην ξαναζήσουμε: Έναν ακόμη παγκόσμιο πόλεμο.
Αυτός ήταν κι εξαρχής ο λόγος που έδωσα τόση έμφαση περιγράφοντας έγκαιρα το Συριακό και το Ουκρανικό σε πείσμα των καιρών. Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά πλέον. 


Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 25/11/2015
Read More »

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Ηχούν τα σήμαντρα του μεγάλου πολέμου



Πολύ αργά, πολύ λίγο.

Τα ανδρείκελα που περνιούνται για Ευρωπαίοι ηγέτες, η Μέρκελ και ο Ολάντ, επισκέφτηκαν εσπευσμένα τον Πούτιν στην Μόσχα την Παρασκευή.

Ο πανικός τους δεν οφείλεται φυσικά μόνο στο ότι η ελληνική κυβέρνηση έδωσε φωνή στις έλλογες ενστάσεις έναντι στο καταστροφικό παιχνίδι της Γερμανίας κατά της Ρωσίας, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι οι ρωσόφωνοι αυτονομιστές επελαύνουν στην ανατολική Ουκρανία χωρίς καν την κεντρική εμπλοκή της Ρωσίας στον εμφύλιο. .

Η Μέρκελ δεν προσπαθεί να σώσει την Ευρώπη: Χωρίς καμιά αμφιβολία, αν συνεχιστεί το παιχνίδι αυτό κατά των Ρώσων, η Ευρώπη θα ξαναζήσει τη φρίκη του πολέμου, ενός πολέμου που μπορεί να αποβεί ακόμη πιο καταστροφικός από τους δύο προηγουμένους. Η Μέρκελ δεν προσπαθεί να σώσει την ευρωπαϊκή πατρίδα, την παρτίδα θέλει να σώσει και τον κώλο της.

Είχαμε ξανατονίσει ξανά και ξανά πως οι πολιτικές και οι πολιτικοί αυτοί που επικαλούνταν τη σωτηρία της Ευρώπης θα την κατέστρεφαν. Είχαμε τονίσει πως το βρώμικο παιχνίδι των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας είχε ως στόχο την απομόνωση της Ευρώπης και την αποτροπή ενός χώρου αγαστής συνεργασίας ανάμεσα σε Ευρώπη, Ευρασία και Ασία.

Είχαμε τονίσει πως η μέγιστη ηλιθιότητα των Γερμανών να υποστηρίξουν το Ουκρανικό βρώμικο παιχνίδι από την αρχή του προκειμένου να τους επιτραπεί από τους Αμερικανούς να επιβάλουν τον οικονομικό τους ολοκληρωτισμό στην Ευρώπη, θα απέβαινε καταστροφική και για την Ουκρανία και για την Ευρώπη.

Ακόμη και ο αμερικανόφιλος Γκορμπατζώφ αναφωνούσε «μα έχουν χάσει εντελώς το μυαλό τους οι αμερικάνοι;». Ακόμη και ο μακελάρης των λαών Κίσινγκερ μίλησε για λάθος χειρισμούς.

Τώρα, ακόμη κι η Μέρκελ αντιλαμβάνεται τις μοιραίες συνέπειες της επιλογές της. Για μια ακόμη φορά η Γερμανία μέσα στην βλακώδη μεγαλομανία της και τη μεγαλειώδη μυωπία της λειτούργησε σαν χρήσιμος ηλίθιος των αμερικανών και έβαλε γερά θεμέλια για μια καινούρια ερειπωμένη Ευρώπη.

Επιμείναμε πως η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να σταματήσει με τίποτε και μπροστά σε τίποτα αν δεν αναθερμανθούν και δεν μπουν στη σωστή τους βάση οι Ευρωρωσικές σχέσεις. Είναι θέμα επιβίωσης όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.

Αν το ΝΑΤΟ οπλίσει και επίσημα τους Ουκρανούς, αυτό θα είναι Casus Beli.

H Ρωσία θα μπει στην Ουκρανία γιατί δεν έχει άλλη επιλογή από το να μην δεχτεί τον γεωπολιτικό της στραγγαλισμό.  

Το ΝΑΤΟ θα είναι υποχρεωμένο να απαντήσει. Αμέσως μετά θα θυσιαστούν οι «χώρες χωροφύλακες», η Πολωνία, Εσθονία και Λετονία, των οποίων τα πυραυλικά συστήματα θα αποτελούν μόνιμη απειλή για τα ρωσικά στρατεύματα.

Και μετά οι εμπλοκές θα είναι ανεξέλεγκτες….

Το αναγνωρίζει και ο ίδιος ο Ολάντ πλέον: «Αν δεν βρούμε όχι απλά ένα συμβιβασμό αλλά μια συμφωνία ειρήνης διαρκείας, ξέρουμε απολύτως ποιο θα είναι το σενάριο. Έχει όνομα. Λέγεται ΠΟΛΕΜΟΣ.»

Η ίδια η Μέρκελ αναγνωρίζει τη βλακεία του end game που επιδιώχθηκε εις βάρος της Ρωσίας.

 «Δεν μπορώ να φανταστώ καμία κατάσταση στην οποία βελτιωμένος εξοπλισμός για τον Ουκρανικό στρατό θα εντυπωσιάσει τόσο τον πρόεδρο Πούτιν ώστε να πιστέψει ότι θα χάσει στρατιωτικά» συμπληρώνοντας πως θα ήθελε να εξασφαλίσει την ειρήνη στην Ευρώπη με τη Ρωσία κι όχι εναντίον της.

Αυτά είπε η καγκελάριος που τα χει κάνει της πουτάνας το κάγκελο σε όλη την Ευρώπη.

Αλήθεια κυρά Μέρκελ; Τότε ποιος ήταν αυτός που δούλεψε παράλληλα με τους αμερικάνους για να υποδαυλίσει το ουκρανικό πραξικόπημα απέναντι σε έναν πρόεδρο που ιδανικό δεν το λες αλλά όσον αφορά τα ενταξιακά της Ευρώπης προχωρούσε κανονικότατα; Ποιος έβαλε αγκάθι στα ενταξιακά της Ουκρανίας την απελευθέρωση του σκυλιού των αμερικανών της Τζούλιας της Τιμοσένκο; Μήπως τα κανε ο Πούτιν όλα αυτά; Και ποιος ήταν ο πολύ στενός της φίλος; Ποιος δεν ήθελε η Ουκρανία να γίνει μια γέφυρα συνεργασίας ανάμεσα σε Ευρώπη και Ρωσία;

Η απάντηση στα περισσότερα από τα παραπάνω ερωτήματα είναι: οι ΗΠΑ, με τη συνδρομή της Γερμανίας.

Και για να μην αφήσουμε κάποιο ερώτημα αναπάντητο, ας δούμε ποιος είναι ο φίλος της Τιμοσένκο και το τι δήλωσε το Σάββατο (μεταφέρουμε το δημοσίευμα με κάθε επιφύλαξη καθώς βρίσκεται μόνο σε ρωσικές και ρωσόφιλες πηγές):

«Υπάρχει μια καινούρια Ουκρανία. Υπάρχει μια κοινωνία των πολιτών που ασχολείται πολύ με την πολιτική, έχει τη σχεδόν μοναδική άσκηση της συμμετοχικής δημοκρατίας και το εθελοντικό πνεύμα που γεννήθηκε στην πλατεία Μαϊντάν»

Ώστε αυτό είναι η Ουκρανία κύριε Τζόρτζ Σόρος; Μια νέα Ουκρανία; Δεν είναι μια Ουκρανία που χρησιμοποιήθηκε από Αμερικάνους και Γερμανούς για να πνίξει τη Ρωσία; Δεν είναι μια χώρα που αιματοκυλίζεται σε έναν εμφύλιο χωρίς τέλος; Δεν είναι η πιθανότερη αιτία για να ξεσπάσει ο Τρίτος Παγκόσμιος πόλεμος;

Πέστε μας και για την ιδανική Νέα Ελλάδα που ο φίλος σας ο ΓΑΠ δημιούργησε σύμφωνα με το όραμα σας, την Ελλάδα της απόγνωσης, την Ελλάδα αποικία χρέους.

Ναι θα υπάρξει Νέα Ουκρανία και Νέα Ελλάδα: Όταν εσείς και τα τσιράκια σας βρεθείτε όλοι μαζί στο πρώην κελί της Τιμοσένκο.

Αυτός είναι ο άνθρωπος που εκτιμάς Γιάννη Βαρουφάκη. Και καλό και έντιμο θα ήταν να τους αποκηρύξεις όλους αυτούς δημόσια αντί να τους υπερασπίζεσαι και να αφήσεις τα πράγματα να πάρουν το δρόμο που πρέπει να πάρουν.

Η Ρωσία δέχτηκε τα πάντα από αμερικάνους και Γερμανούς: την απόπειρα γεωπολιτικού στραγγαλισμού, εμπάργκο, παγώματα λογαριασμών, εκβιασμούς προς τρίτους για να μην συνεργάζονται με ρωσικές εταιρίες. Δέχτηκε το υπερόπλο του Πετρο-πόλεμου, την σκόπιμη πτώση των τιμών του πετρελαίου από τους σαουδάραβες για να στραγγαλιστεί και η οικονομία της. Έδειξε αυτοσυγκράτηση απέναντι στην συνδυαστική εφαρμογή των πιο μαφιόζικων πρακτικών στον πλανήτη.

Η επόμενη πρόκληση απέναντι της θα είναι και η τελευταία: για όλους μας.

Τι περιμέναν; Ο πούτιν δεν είναι Γιέλτσιν, δε θα άφηνε τη χώρα του να γίνει έρμαιο στις ληστρικές προθέσεις των δυτικών ηγεσιών. Οι Ρώσοι δε θα το επέτρεπαν αυτό.

Κι όταν ο Πούτιν ακύρωσε εν ριπή οφθαλμού τον South Stream οι Γερμανοί παραπονούνταν με νάζι σαν παιδί που έχει κάψει το σπίτι του γείτονα και διαμαρτύρεται που ο γείτονας θυμωμένος του πήρε τα σπίρτα από το χέρι.

Αυτοί είναι οι άθλιοι υπαλληλίσκοι της τραπεζοκρατίας που φυτιλιάζουν όλη την Ευρώπη. Και πρέπει να απομακρυνθούν από τους ίδιους τους λαούς για να μη ζήσουμε ξανά ολοκαυτώματα.

«Η Γερμανία είναι αφοσιωμένη στην ιδέα της Μεγάλης Ευρώπης από την Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ. Η ασφάλεια και η συνεργασία στην Ευρώπη είναι εφικτή μέσω του διαλόγου»

Μωρ’ τι μας λέτε κυρά Μέρκελ; Εσείς δεν συνδράματε τους Αμερικάνους να γίνει μια ολόκληρη χώρα, η Ουκρανία, κόκκινη γραμμή και αιτία πολέμου;

Δε κάνατε πλάτες στους αμερικανούς να γίνει η Μέση Ανατολή μια κόλαση επί της γης;

Μεγάλη Ευρώπη από το Βλαδιβοστόκ μέχρι την Λισσαβώνα; Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω και την Κύπρο;

Μα τι λέω; Εσείς παραδώσατε την Κύπρο με τις ευλογίες του Σαμαροβενιζέλου στους Ισραηλινούς και το δίκιο των εταιριών.

Και οδηγείτε ένα από τα πιο σημαντικά γεωστρατηγικά διαχρονικά σημεία του πλανήτη, τη μικρή και φαντασμένη Ελλάδα, έξω από την ΕΕ.

Αυτή είναι η ιδέα σας για τη μεγάλη Ευρώπη;

5 χρόνια γερμανικός μονόλογος μέσα σε ένα αμερικανικό τραγούδι ραπ.

Σκάσε τώρα. Και βάλε το «διάλογο» εκεί που ξέρεις. Καιρός να μιλήσουν κι άλλοι που δεν έχουν καταστρέψει την Ευρώπη δύο φορές και δεν πάνε να την καταστρέψουν και τρίτη.

Αν δεν μπορείς να λύσεις το ουκρανικό και το ελληνικό σκάσε και άσε άλλους που μπορούν κι θέλουν να τα λύσουν.

Για χρόνια περιγράφω όλα αυτά που συμβαίνουν και θα συμβούν περιθωριοποιημένος σε μια κοινωνία ζόμπι. Αυτή όμως άρχισε να ξαναζει έστω και κεντρικά πολιτικά. Όλοι οι κόποι μου και οι θυσίες είναι ασήμαντες μπροστά στην πιθανότητα να αποφευχθεί το πανανθρώπινο μακέλεμα. Γιατί όλα όσα περιέγραφα, όλες αυτές οι μαφιόζικες πολιτικές της Δύσης εκεί οδηγούν. Στέρεψε ο πλανήτης από αντιπολεμικό κινήματα; Στέρεψε ο κόσμος από αντιπολεμικούς ψηφοφόρους;

Όπως έκανε η Ελλάδα, έτσι κι η Ευρώπη πρέπει να απομακρύνει  αυτές τις δολοφονικές ηγεσίες το συντομότερο δυνατό. Το συντομότερο δυνατό πρέπει να απογαλακτιστεί κι από την αμερικανική επιρροή.

Αν δεν το κάνει … καμπούμ.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο κορυφαίος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη λέγεται Breedlove. Θα έπρεπε να λέγεται Breedhate. Ή ακόμη καλύτερα … Dr Strangelove

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 8/2/2015   
Read More »