Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ποιος φοβάται τον Νταή


Τις παλιές καλές μέρες, πριν έρθουν τα όπλα στα σχολεία, κάθε σχολείο είχε τον νταή του.
Εκείνος θα έκλεβε τις τυρόπιτες, τη σοκολάτα, το χαρτζιλίκι των παιδιών που είχε βάλει στο μάτι.
Και αν δεν έβλεπε αντίσταση από την αρχή, θα το έκανε εξακολουθητικά. Στην τάξη επικρατούσε ομερτά, με το φόβο ότι αν τα παιδιά μιλούσαν, θα δεχόντουσαν αντίποινα.
Κάποια μέρα, η κατάσταση θα έφτανε στο απροχώρητο. Τα παιδιά-θύματα, αντιμέτωπα καθημερινά με την απόγνωση και το φόβο και ενίοτε και το ξύλο καταλάβαιναν ότι δεν πήγαινε άλλο: ή θα αντιμετώπιζαν τον νταή με τον κίνδυνο να φάνε της χρονιάς τους ή θα έχαναν την αξιοπρέπεια τους για πάντα και θα προχωρούσαν σκυφτοί στη ζωή έχοντας πάντα το φόβο του νταή για πάντα χαραγμένο στην ψυχή τους.
Για τα παιδιά που θα διάλεγαν να σταθούν στο ύψος τους, όποιο και αν ήταν αυτό, 110, 120,130 cm, δεν είχε σημασία ποια θα ήταν η επόμενη πρόκληση του νταή. Όπως και ο νταής, ψάχναν για αφορμή. Δεν είχε καμιά απολύτως σημασία αν αυτό που θα τους έκανε ο νταής ήταν χειρότερο από αυτά που τους είχε ήδη κάνει. Ήταν έτοιμα να ξεσπάσουν.
Έτσι και η ελληνική κοινωνία σήμερα. Είναι έτοιμη να ξεσπάσει απέναντι στον νταή της που για τόσο καιρό της κλέβει συντάξεις, τhς παίρνει τους μισθούς, τhς έχει βουλιάξει στην ανεργεία, την ανέχεια και το διαρκή φόβο, τους κρατά στην ανασφάλεια για να τους οδηγήσει στην απόγνωση, τους στερεί το μέλλον και την αξιοπρέπεια τους, τους δέρνει στις πορείες. Μέχρι και χημικά από το Ισαρήλ τους ρίχνει. Και το κάνει εξακολουθητικά.
Οικονομικός, ψυχολογικός, χημικός πόλεμος κατά του πληθυσμού.
Μια κυβέρνηση που «ατιμά και δέρνει», που εξαπατά και δέρνει, που μαδά και δέρνει και πλέον μόνο γέρνει… παραπαίει υπό το βάρος των εκρηκτικών κοινωνικών συνθηκών που δημιούργησε.
Μια κομματοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του ενός Αντρός που χρησιμοποιεί τη «εκπεφρασμένη» των Ελλήνων, τη «βούληση» των Ελλήνων, τις εκλογές ως μέσο εκβιασμού, που έχει μετατρέψει τη Βουλή των Ελλήνων σε προκεχωρημένο φυλάκιο των οικονομικών δυνάμεων κατοχής. Μια κυβέρνηση που τα στελέχη της δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν στο φως της μέρας ανάμεσα σε πολίτες χωρίς ένοπλη φρουρά. Μια κυβέρνηση που προσπαθεί να αντλήσει νομιμοποίηση χρησιμοποιώντας ανερυθρίαστα όλες τις δομικές έννοιες της δημοκρατίας την οποία αργά και βασανιστικά καταστρέφει. Μια κυβέρνηση που υφάρπαξε την εξουσία εξαπατώντας: «Λεφτά υπάρχουν», το ΔΝΤ είναι καταστροφικό, το ίδιο και η αναδιάρθρωση.
Και το ΔΝΤ το φέρατε αφού είχατε προσυννενοηθεί μαζί του και η αναδιάρθρωση έγινε, αφού οι πιστωτές πήραν πίστωση χρόνου για να περιορίσουν τις συνέπειες τους στις τράπεζες τους. Και διαπραγμάτευση ποτέ δεν κάνατε, έστω για τα μάτια του κόσμου. Τους δώσατε την ελληνική κοινωνία στο πιάτο.
Κάθε τι που κάνετε είναι για το καλό μας. Τα μνημόνια, η αναδιάρθρωση. Κάθε κυβέρνηση που προξενεί ανυπολόγιστο κακό, για κάποιο διεστραμμένο λόγο επικαλείται πάντα το καλό… Και ζητά θυσίες σαν άλλος ανθρωποφάγος θεός. Αλλά δεν φτάνουν οι θυσίες. Γιατί οι θεοί αυτών των κυβερνήσεων δεν χορταίνουν από τις ανθρωποθυσίες. Καταπίνουν λαούς και το στομάχι τους, παρότι πρησμένο, συνεχίζει να γουργουρίζει.
Για το καλό μας. «Για το καλό μου, για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου, πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου» που έλεγε και ο Μηλιώκας…
Το μυαλό των Ελλήνων έχει αρχίσει να παίρνει ανάποδες στροφές και αυτό δε λέτε να το βάλετε στο δικό σας μυαλό ψευτοδημοκράτες εθνοσωτήρες, υπάλληλοι της διεθνούς πλουτοκρατίας, κοινωνικοί χασάπηδες…
Μας βάλαν στο χειρουργείο. Ξέραν από την αρχή ότι θα κόψουν πόδια, χέρια, θα ακρωτηριάσουν, θα ευνουχίσουν, θα αφαιρέσουν όλα τα ζωτικά μας όργανα για να τα ξεπουλήσουν στους εμπόρους οργάνων των αγορών.
Η εγχείρηση πέτυχε: ο ασθενής απεβίωσε.
Σκοτώνουν το τερατομόρφωμα που κατάπιε την δημοκρατία, την αξιοκρατία, την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα, την παιδεία, την επιστήμη, τις τέχνες, την αξιοπρέπεια, τον ανθρωπισμό, την ίδια την ανθρωπιά. Και μαζί με αυτό σκοτώνουν και τον πληθυσμό.
Καθώς εσείς κύριοι που ταυτίσατε την υπαιτιότητα με τη συνυπευθυνότητα, λέγοντας «μαζί τα φάγαμε», σας επιστρέφω τη μέθοδο: «Μαζί τους σκοτώσατε». Τους τρεις της Marfin. Και πρόσφατα τον ένα του ΚΚΕ. Όσο για τις αυτοκτονίες, τους θανάτους από ελλείψεις στην πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη, από κρύο ή ασιτία, όλους αυτούς για τους οποίους πρέπει όσοι από μας επιβιώσουν να εγείρουμε στη μνήμη τους μνημείο, το μνημείο του «Άγνωστου Πολίτη». Αυτούς κύριοι, «μόνοι σας τους φάγατε».
Και δεν είναι μόνο οι νεκροί και οι μελλοθάνατοι. Είναι και οι ζωντανοί. Την πέσατε στον Αυγερόπουλο, προκαλέσατε κώφωση στον Μανώλη Κυπραίο. Σεβαστήκατε τους μαχόμενους δημοσιογράφους λιγότερο από όσο τους σεβάστηκαν εμπόλεμες πλευρές.
Χτυπήσατε το ζωντανό σύμβολο της αντιστασιακής Ελλάδας, το Μανώλη Γλέζο. Και τώρα μιλάτε για θεσμούς, και εθνικά σύμβολα, και σεβασμό στη μνήμη των πεσόντων…
Έχετε πωρωθεί μέχρι το μεδούλι από την εξουσία που αποκτήσατε. Δεν πρόδωσε ο λαός το θεσμό της προεδρίας της δημοκρατίας. Το πρόσωπο που ταυτίστηκε με το θεσμό τον πρόδωσε, επιτρέποντας όλες αυτές τις εκτροπές από τη δημοκρατία να συμβαίνουν εξακολουθητικά.
Ποτέ πριν στην ιστορία της Ελληνικής δημοκρατίας δεν έχει ασκηθεί τόσο μαζική τυφλή βία- ποτέ. Ακόμη και η ξενοκίνητη χούντα, είχε ορίσει τον εχθρό της ιδεολογικά, υπηρετώντας ένα απάνθρωπο γεωπολιτικό παιχνίδι εξουσίας. Εσείς ασκείτε έναν πόλεμο κοινωνικό χωρίς εξαιρέσεις υπηρετώντας ένα παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι εξουσίας.
Πρώτα η Ελλάδα, μετά η Ευρώπη, μετά ο κόσμος. Ποιος να πρωτοπρολάβει να σας κατηγορήσει για προδοσία σε αυτό το ντόμινο της κατάρρευσης των κοινωνιών;
Ο Έλληνας πρωθυπουργός την ήθελε την παγκόσμια διακυβέρνηση. Το έχει δηλώσει πλείστες φορές δημοσίως. «We need a global Governance». Τα θυμάστε κύριε Παπανδρέου έτσι δεν είναι; Τι κι αν κοινωνίες ποδοπατηθούν; Τι κι αν άρχισε να βρωμάει παντού προπολεμικό κλίμα;
Οι λίγοι και ισχυροί αυτού του κόσμου ξέρουν. Αυτούς ξέρετε, αυτούς εμπιστεύεστε. Υπερεθνικοί οργανισμοί, χωρίς καμία εθνική εκπροσώπηση, χωρίς καμιά έννοια εκπροσώπησης… Εκεί πάτε τους διεφθαρμένους και ηλίθιους λαούς… Σε καθεστώς «κηδεμονίας» από οργανισμούς μανδύες της διεθνούς πλουτοκρατίας.
Μας έχετε ήδη εξαναγκάσει να υπαχθούμε σε έναν από αυτούς, την Τρόικα, έναν προάγγελο των υπερεθνικών μορφωμάτων που θα δούμε στο εγγύς μέλλον υπό την απειλή της διαρκούς παγκόσμιας «οικονομικής κρίσης».
Θυσίες, και άλλες θυσίες, και άλλες θυσίες. Ο νταής πεινάει. Ο νταής θέλει να φάει- και άλλο. Ο νταής έγινε ένας βίαιος βουλημικός κανίβαλος για το καλό μας, μην τυχόν και παχύνουμε...
Ο νταής είναι συνήθως θρασύδειλος και πάντα μα πάντα σταματά όταν δει πέντε έξι φιλήσυχα θύματα του να προχωρούν αποφασισμένα, άφοβα και προπαντός ενωμένα προς το μέρος του.
Έτσι θα σταματήσουν και τα νταηλίκια των πρακτόρων της τρόικας.
Κύριοι, άλλο η βουλιμία των νταήδων και άλλο η Βουλή των Ελλήνων. Εσείς τα ταυτίσατε, όχι εμείς.
Το σαράντα μας κήρυξαν πόλεμο, απρόκλητα. Αντισταθήκαμε και νικήσαμε. Το ίδιο κάναν και το 2009. Ήρθαν να μας κατακτήσουν. Και την αντίσταση φροντίσαν να την κάμψουν «δικοί μας» άνθρωποι. Η πολιτική μας ηγεσία μας κήρυξε προληπτικό κοινωνικό, οικονομικό, ψυχολογικό πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως για να μας παραδώσει η ίδια στους κατακτητές. Οποία ατιμία! Πόσος δοσιλογισμός!
28 Οκτωβρίου 2011: Τιμήσαμε τη μνήμη των ηρωικά πεσόντων. Και η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση ατιμάζει τους κοινωνικούς αγώνες του σήμερα. Και έχει φτάσει ένα βήμα πριν το σημείο να χαρακτηρίσει τους κοινωνικούς αγωνιστές τρομοκράτες. Αλλά αυτό δεν κάνει κάθε καθεστώς που σέβεται τον εαυτό του; Μήπως δεν χαρακτηρίζει τους αγωνιστές της ελευθερίας ως τρομοκράτες;
Συνεχίζοντας τη ρητορεία του τρόμου, υπονοούν οι τιμητές του καθεστώτος πως αν δεν σεβαστούμε τα κανιβαλικά νταηλίκια, αν δεν χουχουλιάσουμε κάτω από την ηλεκτρική κουβέρτα της συναίνεσης για να ξεχειμωνιάσουμε έντρομα -παρότι τα θανατηφόρα γυμνά καλώδια της είναι πλέον ορατά- αν δεν το κάνουμε αυτό, τότε θα οδηγηθούμε σε ένα είδος εμφύλιο.
Δεν θα υπάρξει κανένας εμφύλιος. Γιατί ο πόλεμος είναι ανάμεσα στο υπάρχον καθεστώς και σύσσωμο τον Ελληνικό λαό. Και ο δεύτερος δε θα πάρει τα όπλα. Ούτε τα ξέρει ούτε τα αγαπάει. Τα όπλα του είναι μόνο οι κοινωνικοί αγώνες.
Αν λοιπόν οι κύριοι που υπονοούν εμφύλιο γνωρίζουν το αν ή ακόμη και το πότε το καθεστώς σκοπεύει να πάρει ας μιλήσουν ή ας παραμείνουν για πάντα υπόλογοι.
Read More »

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Τη ζωή μας πίσω

Τη ζώη μας πίσω
Πέτρος Αργυρίου

Στην Αίγυπτο φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.
Στην Συρία φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω
Στην Αθήνα φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.
Στο Λονδίνο φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.
Στη Νέα Υόρκη, έξω από το δρόμο των τοίχων, των τοίχων της ντροπής, τη Wall Street, φωνάξαν: τα λεφτά σας ή τη ζωή μας
Στην Αργεντίνα πήραν τη ζωή τους πίσω
Στην Ισλανδία, χώρα των πάγων, σπάσαν τους πάγους και τα τείχη: Πήραν τη ζωή τους πίσω
Στον Ισημερινό, το Equador, η ισότητα επανήλθε
Τη ζωή μας πίσω
Από ένα μικρό αεράκι φουντώνει η θάλασσα.
Το κύμα σπάει τον κυματοθραύστη
Θέλει τη ζωή του πίσω

Από ένα μικρό ποίημα, θεριεύει η έρμη η ψυχή: Θέλει τη ζωή της πίσω
Μας δώσατε αυτοκίνητα για να ατροφήσει το σώμα.
Κινητά για να είμαστε για πρώτη φορά τόσο κοντά και ακόμη πιο μακριά.
Αχρείαστο φαί για να πεθαίνουμε χορτάτοι από παχύσαρκη ασιτία.
Μας φιλοδωρήσατε για να κλέψατε τα πάντα
Η βουή. Ο κρότος. Το σούρσιμο. Το βήμα προς την ελευθερία:
Θέλουμε τη ζωή μας πίσω
Οι ψιλοκουβέντες, ο ψίθυρος, η σύσσωμη και ολόψυχη κραυγή:
Θέλουμε τη ζωή μας πίσω
Τι καμώνεστε πως δεν ακούτε τη βροντή;
Σάμπως αυτοί που ζούνε στα ψηλά, άλλα ουράνια έχουν για σκέπη;

Τι αλληθωράτε με το βλέμμα καρφωμένο στους έρημους τόπους της πλεκτάνης σας;
Κούφια η ψυχή σας, κούφια και η σπορά σας. Ανεμογκάστρια τα μεγαλόπνοα σας.
Αλλά τ’ αγέρι θα φυσήξει. Πρώτα απαλά. Σαν χάδι έτοιμο να αποσυρθεί όταν αγγίζει αυτό που υβρίζει τη στοργή. Σαν φύσημα που θέλει να μάθει στο χνούδι που πρωτοανατριχιάζει πως είναι να πετάς στους καθάριους ανέμους.
Ε, σιδηρά, για ποιον σφυρηλατείς τα όπλα τα λολά;
Ε, αλογά, σε ποιανού τα άρμα έζεψες τα ζα;
Γεια σου βρε ψαρά, μα σε ποιανού τραπέζι θα αφήσεις τη δική σου τη ψαριά;
Ε, αλευρά, για ποιον νοθεύεις τα ψωμιά;
Ε αγροτιά, γέμισε ο τόπος με πικρή σοδειά.
Ε εργατιά, τι χτυπάς την κάρτα σε αυτούς που σου κλέψαν τη δουλειά;
Τώρα, με τα βλέμματα αδειανά, θωρούμε αυτό που μας κρύβαν από παλιά.
Στην έλλειψη φωτός που παραδόξως γιγαντώνει τη σκιά. Με βήματα έντρομα μικρά, μες στην ασήκωτη σκλαβιά, θα τη ρημάξουμε τη δόλια την προβιά.
Ε αφεντικά, σκατά τα κάνατε ξανά.
Και τα μελλούμενα και τα σκοπούμενα, τα πάντα τα κακώς νοούμενα τα βάλατε σε αεριωθούμενα, τις αρετές μας κάνατε πρόστυχα υπονοούμενα.
Ψιτ, γραβατωμένα ανδρείκελα. Εσείς που γκρεμίζετε βωμούς για να μοιάζετε με θεούς.
Εσείς που γελάσατε την κάθε αντιξοότητα. Ρίξτε μια ματιά ξανά.
Γιατί όσα και αν κλέψατε με αμείλικτη μικρότητα.
Όσο και αν εξυμνήσατε την κάθε ποταπότητα
Ρίξτε μια ματιά ξανά…
Δεν είσασταν, δεν είστε και δεν θα γίνετε ποτέ:
«Εμείς»
Η ανθρωπότητα.
Αν είμαι γάιδαρος λοιπόν, με καμτσικιές που πρέπει τους τόνος σου σκατά να καβαλήσω.
Τιμώ σου κάνω που ξανά και πάλι θα γκαρίσω.
Να τρέμουν τα αυτάκια σου όταν θα ακούσεις φωναχτά:
Θέλω τη ζωή μου πίσω
Read More »

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Το κατά Βενιζέλον Ευαγγέλιο


Συχνά λέω ότι θα αποσυρθώ, άλλωστε ανήκω στη γενιά της απόσυρσης και της παραίτησης. Συχνά νιώθω ότι δεν έχει κανένα νόημα να γράφεις, να σχολιάζεις καταστάσεις που ναι μεν αφορούν όλους μας, αλλά επίσης μας ξεπερνούν όλους. Νιώθω την προσωπική ευθύνη της αποτυχίας. Ότι και αν έχεις κάνει, τα μνημόνια περνάν το ένα μετά το άλλο ρουφώντας φρενιασμένα τις ζωές των απλών ανθρώπων.

Το κατά Βενιζέλον Ευαγγέλιο.
Του Πέτρου Αργυρίου

14 ακόμη μαρτυρικοί μήνες τουλάχιστον. Το βασανιστήριο της σιδηρού παρθένας. Κάθε κατοστάρικο από μισθούς και συντάξεις που το κράτος κλέβει από μια κοινωνία ανέργων για να εξυπηρετήσει τους τοκογλύφους πιάνει πια κόκκαλο.
Η οικονομία μηδενίζεται. Οι Έλληνες δεν αντέχουν. Η μεσαία τάξη έγινε μια λεπτή κρούστα έτοιμη να τσαλακωθεί. Μάτια θλιμμένα, όνειρα συντριμμένα, πορεία ζωής μάταια. Για ποιο λόγο σπούδαζα τόσο χρόνια, για ποιο λόγο δούλευα τόσα χρόνια, αναρωτιόμαστε. Κλάπηκε και ο σκοπός της ζωής. Οι αυτοκτονίες έγιναν επιδημικές. Απαξιώνεται η ανθρώπινη ζωή. Η εγκληματικότητα γίνεται και αυτή ενδημική. Η μετανάστευση άλλη μια επιδημία. Όσοι θα μείνουν πίσω, τραγικά λίγοι, 7-8 εκατομμύρια, θα κληθούν να ανοικοδομήσουν μια οικονομικά καταστραμμένη χώρα που δε θα τους ανήκει. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι Έλληνες θα είναι μετανάστες, είτε έχουν φύγει για αλλού είτε μείνουν στον τόπο τους. Η γενιά των 600 ευρώ φαντάζει πια μακρινό όνειρο για πολλούς.
Οι κερδοσκόποι πίνουν νερό στο όνομα της Ελλάδας και των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που η ελληνική κρίση τους απέφερε. Εκατοντάδες τα δις και στους λογαριασμούς όλων όσων συμμετείχαν στα τεράστια ελληνικά σκάνδαλα. Και τη νύφη την πληρώνει ο λαός, καταδικασμένος σε ένα αργό, βασανιστικό οικονομικό και κοινωνικό θάνατο.
Μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία που αντιπροσωπεύει μόνο τους αντιπροσώπους της και τους εντολείς τους. Χημικός πόλεμος των ΜΑΤ κατά των διαδηλωτών στο σύνταγμα. Και στη «Βουλή των Ελλήνων», το δούρειο ίππο της επιβολής των πλουτοκρατικών συμφερόντων, η συμμορία του κυνοβουλευτισμού να δείχνει ακριβώς τι νιώθει για την αγανάκτηση και την απελπισία του Ελληνικού λαού: απολύτως τίποτε, δεν τους καίγεται καρφάκι, δεν δίνουν δεκάρα- και τα παίρνουν όλα.
Μια στημένη παρτίδα μονόπολης… Αυτό αρχίζει να αντιλαμβάνεται ο κόσμος τώρα που και οι τελευταίες του αυταπάτες για τη δύναμη της διαμαρτυρίας πέφτουν. Δύο παράλληλα σύμπαντα: αυτό της οικονομικής εξουσίας και της πολιτικής βιτρίνας τους και αυτό των ανθρώπων. Το πρώτο ορίζει απόλυτα το δεύτερο ενώ το δεύτερο δεν επηρεάζει καθόλου το πρώτο.
«Δημοκρατία».
Μίλησε για αυτήν ο Ευ. Βενιζέλος, ίσως ο ισχυρότερος πολιτικά άντρας αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα στην ομιλία του για το μεσοπρόθεσμο. Είπε πολλές αλήθειες, πολλές από αυτές αντίστροφα όπως επιβάλει η μεταπολιτευτική πολιτική κουλτούρα που υπηρετεί και υπηρετείται πιστά από τη διαστροφή του λόγου.
«Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία δεν σημαίνει ελεύθερη εντολή, δεν σημαίνει εφάπαξ νομιμοποίηση, δεν σημαίνει αδιαφορία γι’ αυτό που συμβαίνει καθημερινά στην κοινωνία και στις ψυχές και το μυαλό των πολιτών» δήλωσε o Ευ. Βενιζέλος αναφερόμενος σε ένα μεγάλο των βαθέων ελλειμμάτων δημοκρατικών προαπαιτούμενων που χαρακτηρίζουν μια μορφή διακυβέρνησης που απέκτησε την πολιτική εξουσία αυτού του τόπου μέσω ενός απατηλού και εξόχως παγιδευτικού εκλογικού συστήματος, εξαπατώντας προεκλογικά τον Λαό, μόνο και μόνο για να τον παραδώσει δεμένο χειροπόδαρα στη διεθνή πλουτοκρατία, ενός αυταρχισμού που αυθαιρετεί κατέχοντας δημοσκοπικά μόνο το 20% της λαϊκής αποδοχής.
«Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία δεν σημαίνει ελεύθερη εντολή, δεν σημαίνει εφάπαξ νομιμοποίηση, δεν σημαίνει αδιαφορία γι’ αυτό που συμβαίνει καθημερινά στην κοινωνία και στις ψυχές και το μυαλό των πολιτών».
Όντως. Δεν έχουμε καν αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Έχουμε μια μορφή εξουσίας που εφάπαξ αυτονομιμοποιείται, που αδιαφορεί παγερά γι’ αυτό που συμβαίνει καθημερινά στην κοινωνία και στις ψυχές και το μυαλό των πολιτών.
«Οι κοινωνίες είναι πολύπλοκες και αντιφατικές. Οι κοινωνίες είναι άδικες και σκληρές. Οι κοινωνίες από μόνες τους δεν παράγουν ούτε κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε δικαιοκρατικές εγγυήσεις.

Η κοινωνία αν αφεθεί μόνη της … μετατρέπεται σε ζούγκλα. Αναδεικνύει την ανισότητα στην πιο ακραία μορφή.» είπε ο Ευ. Βενιζέλος δαινομοποιώντας τις κοινωνίες. Οι κοινωνίες είναι κακές Βαγγέλη. Οι εξουσίες είναι ενάρετες. Οι εξουσίες παράγουν κοινωνική δικαιοσύνη, απαλείφουν τις ανισότητες, έτσι Βαγγέλη; Ακριβώς όπως έκαναν τα κυβερνητικά σχήματα στα οποία μετέχεις. Τέρμα οι ανισότητες ανάμεσα σε μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Τώρα πλέον, οι πλούσιοι πλουσιότεροι και όλοι οι υπόλοιποι φτωχοδιάβολοι. Συγχαρητήρια.
Και συνεχίζει ο Βαγγέλης σε αυτό το ξέσπασμα ανατριχιαστικής ειλικρίνειας: «Υπάρχει μια ιστορική φράση, από τη γαλλική ιστορία που λέει “la légalité nous tue”, η νομιμότητα, η δημοκρατική νομιμότητα, μας σκοτώνει».
Φυσικά και η δημοκρατική νομιμότητα σκοτώνει τις απολυταρχικές εκτροπές. Για αυτόν ακριβώς το λόγο και με περισσή φροντίδα η δημοκρατική νομιμότητα δολοφονήθηκε. Για να συνεχίζουν οι δολοφόνοι της ανενόχλητοι τα αιματοβαμμένα και βρώμικα παίγνια της εξουσίας.
«Η Αστυνομία, λοιπόν, έχει μια εντολή από την κυβέρνηση, μία και μόνη εντολή: Να διασφαλίσει και να προστατεύσει την ελεύθερη λειτουργία του Κοινοβουλίου, που είναι ύψιστη υποχρέωση όχι μόνο της Αστυνομίας, αλλά και κάθε πολίτη και δεύτερο, να προστατεύσει το δικαίωμα των απλών πολιτών, αυτών που δε θέλουν να είναι μοναχικά εγκαταλελειμμένα και ανυπεράσπιστα θύματα της κρίσης, να διαδηλώνουν και να εκφράζονται.» Καλά τα λες Βαγγέλη. Όσοι πολίτες δεν αντιστέκονται και δε διαδηλώνουν είναι «μοναχικά εγκαταλελειμμένα και ανυπεράσπιστα θύματα της κρίσης». Σκέψου τι λες Βαγγέλη πριν το πεις: ότι εγκαταλείψατε, απομονώσατε και παραδώσατε τους πολίτες στις κρισιακές δυνάμεις Βαγγέλη. Σκέψου τι λες Βαγγέλη: ότι η αστυνομία και οι αστυνομικοί έχουν μια και μοναδική εντολή από την κυβέρνηση: Να είναι οι πραιτωριανοί της. Μια και μοναδική εντολή. Όσο για τη δεύτερη εντολή που έδωσε η κυβέρνηση δεν υπάρχει. Μια και μοναδική εντολή Βαγγέλη. Και είναι σαφές ότι όταν η μια και μοναδική εντολή της κυβέρνησης συγκρούεται με τη φανταστική δεύτερη εντολή, αυτή της προστασίας του δικαιώματος διαμαρτυρίας, είναι σαφές το ποια θα τηρηθεί. Για αυτό κάνετε το σύνταγμα πισίνα αίματος και πεδίο χημικού πολέμου.
Και συνεχίζει ο δημοκράτης Βαγγέλης να αγγίζει τα βαθύτερα όχι μόνο δημοκρατικά αλλά και ανθρώπινα στρώματα μας, τις βαθύτερες δημοκρατικές και ανθρώπινες ευαισθησίες μας λέγοντας:
«Πως θα ξημέρωνε η επόμενη μέρα; Με την απειλή της αγαπημένης προς τον αγαπημένο της, ότι αν δεν ξαναγυρίσει κοντά της θα αυτοκτονήσει! Ξέρετε πόσες νέες κοπέλες έχουν οδηγηθεί κατά λάθος στο θάνατο, επειδή ο αγαπημένος δεν άκουσε, δεν κατάλαβε, ήταν εγκλωβισμένος σε άλλα συναισθηματικά διλήμματα;»
Και η Βουλή να ξεσπά σε χειροκροτήματα με την αναφορά σε νέες κοπέλες που αυτοκτονούν από έρωτα ως η άθλια ρωμαϊκή αρένα που έχει καταντήσει. Δεν ξέρω τι σήμαινε αυτό το μήνυμα και που τα απεύθυνε ο Βενιζέλος. Σε ένα σύστημα εξουσίας όπου ο πρώην Πρωθυπουργός Κ .Μητσοτάκης επιδοκιμάζει το ενδεχόμενο νεκρών διαδηλωτών, όπου ο έτερος αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος μιλά για τανκς αλά Αργεντινή, όπου η ανθρώπινη ζωή απαξιώνεται πολιτικά, δεν φαντάζει περίεργο η αναφορά σε ερωτευμένες νέες που αυτοκτονούν να καταχειροκροτείται. Άλλωστε σε ένα κόσμο που οι ανθρώπινες ελευθερίες συρρικνώνονται δεν φαντάζει περίεργο ο έρωτας, το τελευταίο σύνορο της προσωπικής και συναισθηματικής ελευθερίας να χρησιμοποιείται ως καταστροφικό παράδειγμα παρανόησης.
Ο κυνισμός δεν κρύβεται πλέον πίσω από προσωπεία. Άλλωστε οι πολίτες δεν είναι τίποτε παραπάνω «από μοναχικά εγκαταλελειμμένα και ανυπεράσπιστα θύματα της κρίσης». Και γω στη θέση της διαχειριστικής ελίτ θα τους θεωρούσα ως αξιοκαταφρόνητους και αξιογέλαστους φουκαράδες. Ευτυχώς όμως που οι βουλευτές μας δεν διέπονται από τέτοια κακότητα.
Και συνεχίζει ο Βενιζέλος με τον εξόχως αποκαλυπτικό λόγο του περιγράφοντας μας το αναπόδραστο μέλλον της Ελλάδας του μεσοπρόσθεσμου:
«Η ύφεση θα μεγαλώσει, η ανεργία θα μεγαλώσει, η ρευστότητα θα εκμηδενιστεί, οι επιχειρήσεις θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να ανοίξουν γραμμές και να εκτελέσουν παραγγελίες, θα πέσει το επίπεδο των μισθών, θα πέσει το επίπεδο των περιουσιών και θα βρεθούμε προ διλημμάτων που θέλουμε να αποφύγουμε.»
Το ξέρουμε Βαγγέλη. Ο αγώνας σας τώρα δικαιώνεται. Αυτή τη στιγμή η πολιτική σας «Ελλάδα ώρα μηδέν» θα γίνει πράξη.
Συνεχίζει ο Βαγγέλης με τις ζοφερές περιγραφές της πραγματικότητας που το σύστημα στο οποίο μετέχει διαμόρφωσε: «Άρα, αφού συμφωνούμε σε αυτά, πρέπει να σας πω ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άλλη δυνατότητα, πρέπει να κερδίσουμε χρόνο και πρέπει να κερδίσουμε χρόνο υπέρ της χώρας, υπέρ της οικονομίας, για να μην μετατραπεί η χώρα σε απόλυτο προτεκτοράτο μακροπροθέσμως.»
Η στρατηγική του στρουθοκαμηλισμού σε όλο της το μεγαλείο. Θα αποτρέψουμε το ενδεχόμενο του να γίνουμε απόλυτο προτεκτοράτο μακροπροθέσμως με το να είμαστε σχεδόν απόλυτο προτεκτεράτο βραχυπροθέσμως και μεσοπροθέσμως. Τώρα ίσως να καταλαβαίνετε για τι το λένε «μεσοπρόθεσμο». Το μακροπρόθεσμο έπεται. Μπράβο Βαγγέλη. Αυτή σου η ρήση θα μείνει στην ιστορία. Όσο περισσότερο σκύβεις το κεφάλι, όσο χαμηλότερα σκύβεις, τόσο μεγαλύτερες ελπίδες έχεις να ανακτήσεις κάποια τα χαμένα προνόμια του σκλάβου. Το θυμάμαι το λέγαν οι αφροαμερικανοί δούλοι στις φυτείες: όχι, δεν πεθαίνω δουλεύοντας στις φυτείες των αφεντικών μου. Απλά κερδίζω χρόνο για να μη σκλαβωθώ απολύτως. Έτσι Βαγγέλη: Πες το μας: Κυβερνάτε νεοραγιάδες.
Αυτή η βαρυχειμωνιά που πέταξαν πάνω μας οι πολιτικοί σαν να ταν θεοί τιμωροί που σουρώσαν από την ίδια τους τη δύναμη, θα κρατήσει πολύ καιρό. Αφού οι ψυχές μας και τα όνειρά μας παγώσαν το φετινό χειμώνα θα πάγωσαν και κάποιοι από εμάς στο δρόμο. Θάνατοι, πείνα, φτώχια, εξαθλίωση, προσφυγιά θα διογκωθούν αναπόφευκτα. Ακόμη όμως και κάτω από παχιά στρώματα χιονιού, νέοι σπόροι φυτρώνουν. Όλα όσα μας κλέψαν, το μέλλον μας, την αξιοπρέπεια μας, τη ζωή μας, το όνειρα μας, τη γη μας, τον πλούτο μας, μπορούμε να τα πάρουμε πίσω. Αρκεί να οργανωθούμε. Πολιτικά. Να ρίξουμε τους τοίχους που έχουν βάλει ανάμεσά μας, τους τοίχους που μας κάνουν να νιώθουμε τόσο μικροί και τόσο μόνοι.
Φίλτατοι συμπολίτες μου, το είδατε, το ξέρετε πια ότι δεν μετράν τη φωνή μας. Σε αντίθεση με όσα λέγονται η μόνη μας δύναμη είναι η ψήφος μας. Αρκεί να δημιουργήσουμε εμείς αυτό που θέλουμε να ψηφίσουμε χωρίς τη μεσολάβηση κομματικών νταβατζήδων. Μην πάνε τσάμπα τα χρόνια που μας κλέψανε. Μην τους τα χαρίσουμε ξανά. Κάναν την πολιτική αξεπέραστο κοινωνικό πρόβλημα. Ας κάνουμε τα κοινωνικά ζητήματα πολιτική και αξεπέραστο πρόβλημα τους. Και ας δούμε τότε, όταν θα υπάρξει μια δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, αν οι εξουσιαστές θα είναι τόσο κυνικοί με τη ζωή τους όσο υπήρξαν με τη δική μας.
Read More »

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Συν-ένεση με το στανιό


Εδώ η συναίνεση, εκεί η συναίνεση, που είναι η συναίνεση; Συναίνεση ψάχνουν οι παπατζήδες του ελληνικού πολιτικού σκηνικού και δεν τη βρίσκουν. Για την ακρίβεια ψάχνουν για μακάκες, καθώς τα αποθέματα τους τελειώνουν. Αλλά το μνημόνιο είναι σαφές: κομμένο το κοινωνικό κράτος. Κακό αυτό. Επάρατο. Μα μαζί με το απερίγραπτο κακό του μνημονίου έρχεται και ένα καλό από τα σπλάχνα της κοινωνίας: κομμένες οι μακακίες φροντοφωνάζει η κοινωνία. Η συναίνεση έσπασε. Επιτέλους. Η τσίμπλα έπεσε από τα μάτια. Ευχαριστούμε Ελλάδα, που λέγαν και στους Ολυμπιακούς, τη φιέστα του καπιταλισμού που μας βούλιαξε ακόμη πιο βαθειά μέσα στο βόθρο μας. Ευχαριστούμε Ισπανία.

Συν-ένεση με το στανιό
Του Πέτρου Αργυρίου
(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Θυμάμαι τον εαυτό μου νεαρότερο, ιδεαλιστή, με ιεραποστολική διάθεση να ωρύεται: Σπάστε τη μαμημένη τη συναίνεση. Σπάστε τα δεσμά που κρατάν αυτήν την κοινωνία όμηρο του εαυτού της.
Τα αλισβερίσια. Τις αλλαξοκολιές.
Και ξαφνικά φύσηξε μνημόνιο που περονιάζει το μεδούλι, και πουφ, μαγικά, πάει η συναίνεση. Υλικό ονείρου, αυτό ήταν όλο. Ενός μεταμφιεσμένου εφιάλτη που βρωμούσε κολόνια.
Τα ανέφικτα γίναν εφικτά, τα δεδομένα ζητούμενα, τα αυτονόητα γίναν αιτήματα και το αντίστροφο.
Ιουδαία κάτω από το Ρωμαϊκό ζυγό είμαστε. Μια χούφτα πουλημένοι που κάνουν κουμάντο -όσο τους παίρνει πια- και από κάτω χάβρα Ιουδαίων: ζηλωτές, μεσσιανιστές, κινήματα, αγανακτισμένοι, πρώην βολεμένοι, νυν βολεψάκηδες, οργανωμένοι, ανοργάνωτοι, μετά Χριστόν προφήτες που έρχονται από τα σπλάχνα της συναίνεσης για να καυχηθούν πως «εμείς τα λέγαμε» και να αντλήσουν αναγνώριση που δε τους αξίζει, τα πιο αταίριαστα δίπολα να βράζουν μαζί στο κοινωνικό καζάνι. Το πιο συχνό ερώτημα του Έλληνα, το ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε έχει αντικατασταθεί από το πού ήσουν εσύ; Όλα τα χει ο μπαχτσές. Εκτός από συνεννόηση. Εκατομμύρια Έλληνες συμφωνούν ότι συμφωνούν, στο ότι έχουν κοινές προτεραιότητες αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τι συμφωνούν. Ο πύργος της Βαβέλ. Πόσο χρήσιμη θα μας ήταν σήμερα μια λαλιά, αυτή που κάναμε χίλια κομμάτια. Πόσο θα θέλαμε να επικοινωνήσουμε τώρα που καταλαβαίνουμε ότι η γλώσσα δεν είναι αξεσουάρ προσωπικής μαγκιάς αλλά ανεκτίμητο όργανο επικοινωνίας;
Μέσα από τη διάλυση μας ξαναγινόμαστε κοιν-ωνία. Πως φτιάχνεις όμως μια καινούρια κοινωνία από τα μπάζα μιας προηγούμενης που καταρρέει; Με συνθήματα; Με πορείες; Με μίξερ;
Δεκαετίες τώρα κάνουμε μακροβούτια σε μια χάσκουσα παγίδα. Όταν αυτή χόρτασε, το δόκανο έκλεισε. Και μεις παγιδευτήκαμε.
Αλλά δεν είμαστε μόνοι. Ο υψηλότερος πολιτικός άντρας είναι πια μαζί μας. Παγιδεύτηκε και αυτός στο δόκανο που ο ίδιος ενεργοποίησε. Και τώρα ροκανίζει το πόδι του για να γλιτώσει από τη μοίρα του «λαού του». Από τουρίστας έγινε ικέτης. Φαίνεται στα λόγια του: «Αν φύγει ο Παπανδρέου θα διαγραφεί το χρέος μας θα σταθούμε στα πόδια μας;”… “Ποιος πρωθυπουργός θα ήθελε να βγαίνει με το δίσκο και να μαζεύει λεφτά από άλλες χώρες και να ακούει και τα σχολιανά του. Εγώ πάντως όχι! Δεν το κάνω για την πάρτη μου… Αλλά το κάνω για την Ελλάδα για το συνταξιούχο…

“Πειτε κ. Τσίπρα. Θέλετε να διεκδικήσω αυτά τα λεφτά; Αν πουν όλοι πήγαινε φτύσ’ τους θα το κάνω… Λέω και εγώ πολλές φορές: “άει στο καλό”…
Να κάνω τον ήρωα και προς στιγμή να αισθανθώ εθνική ανάταση αλλά ξέρετε τι ανάταση θα ήταν που θα φεύγαμε από το ευρώ; … Αυτή θα ήταν η πατριωτική στάση κ. Τσίπρα;»
Αξιοθρήνητο. Δεν το κάνω για μένα. Για την καημένη τη μανούλα μου το κάνω που ήθελε να με καμαρώσει ηγέτη.
Αγανακτισμένος και ο Παπανδρέου να λέει το ιστορικό «άει στο καλό». Αυτό πάει να πει πυγμή. Αυτό πάει να πάει οργή. Συγγνώμη, συγχωρείστε με. Είναι δείγμα πολιτικού πολιτισμού στην ώρα της ύστατης ανάγκης σου να λες «άει στο καλό». Τον θυμάστε τον πολιτικό πολιτισμό; Αν όχι ψάξτε στη σελίδα 1111 του Λεξικού των σύγχρονων πολιτικών μύθων, του λεξικού που ξεκινά με τη λέξη Δημοκρατία.
Ο Παπανδρέου ικέτης. Ο άνθρωπος που ετσιθελικά πέρασε τα σκληρότερα και αντικοινωνικότερα μάλλον μέτρα στο Δυτικό κόσμο, τώρα ικετεύει. Ζητά κατανόηση, ζητά συναίνεση. Που να βρει αυτά που ο ίδιος διέλυσε; Που να τα βρει;
Ο Παπανδρέου δεν καταρρέει πολιτικά. Προσωπικά καταρρέει. Ακόμη και όταν λέει το ποιηματάκι της παγκόσμιας διακυβέρνησης που χρόνια τώρα φανερώνει τις πηγές και τον προσανατολισμό της πολιτικής του σκέψης, το κάνει πλέον με φανερό αυτοοικτιρμό: «Όσοι διαδηλώνουν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε τόσες πλατείες ανά τον κόσμο, απευθύνονται σε εθνικά συστήματα Δημοκρατίας, τα οποία σήμερα είναι αδύναμα, πολύ πιο αδύναμα από ό,τι παλαιά. Πέρα δηλαδή από τις ενδογενείς τους ατέλειες, που πρέπει και αυτές να αλλάξουν για να αντιμετωπιστούν, αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες και από τις αδυναμίες ενός παγκόσμιου ή περιφερειακού συστήματος».
«Υπογράμμισε ότι η νέα γενιά και οι επόμενες γενιές θα βρεθούν αντιμέτωπες με τα μεγαλύτερα, ίσως, προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα.»
Ο Παπανδρέου δηλώνει την αδυναμία του «συστήματος» δημοκρατίας. Αιχμαλωτισμένος όπως ο ίδιος δηλώνει από παγκόσμιες εξουσίες, ζητάει το δικό του πολιτικό ελικόπτερο για να διαφύγει. Και δεν του επιτρέπεται.
Αυτά έχουν οι συμφωνίες με το διάβολο. Αυτά που κερδίζεις είναι πολύ λιγότερα από αυτά που θα χάσεις. Σαν να παίρνεις δάνειο από τράπεζες ή από το ΔΝΤ ένα πράμα.
Και τώρα ήρθε η ώρα του Παπανδρέου να πληρώσει. Οι εντολείς του δε θα του επιτρέψουν να δραπετεύσει αν δε τους διασφαλίσει μια διάδοχη κατάσταση πολιτικής σταθερότητας. Για αυτό και ο Παπανδρέου ζητά συναίνεση και καταμερισμό των δικών του ευθυνών σε όλο το πολιτικό σύστημα.
Τι είδους συναίνεση ζητά ο Παπανδρέου; Μέχρι τώρα η χώρα συναινούσε στη διαφθορά και τη φαυλοκρατία. Τώρα αρχίζει να συναινεί στο δίκαιο. Η συναίνεση που ζητά ο Παπανδρέου όμως δεν είναι λαϊκή. Η προφανής δεδηλωμένη κατακραυγή των εκατοντάδων χιλιάδων Αγανακτισμένων δεν δύναται να συμπεριληφθεί στη συναίνεση που επιζητεί ο Παπανδρέου. Η συναίνεση που ζητά ο Παπανδρέου είναι κομματική, σε πείσμα των καιρών, σε πείσμα της λαϊκής βούλησης. Συγκαλεί συσκέψεις κομματαρχηγών. Συναντιέται με τον Πρόεδρα της δημοκρατίας συχνά σαν να ναι ερωτευμένα πιτσουνάκια. Φλερτάρει με το ΛΑΟΣ χαρακτηρίζοντας το υπεύθυνο και πατριωτικό. Και ο Καρατζαφέρης απαντά στο κάλεσμα βοήθειας του πρωθυπουργού προκειμένου να γευτεί κυβέρνηση, μπλοφάροντας ότι θα αποσύρει τους βουλευτές του. Όταν η μπλόφα δεν πιάνει, έρχεται ο Αντωνάκης ο Σαμαράς να βοηθήσει τον πρώην συγκάτοικό του, προτείνοντας μια υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρόσωπα κοινής αποδοχής χωρίς τον Παπανδρέου. Αλλά όσο γενναιόδωρη και αν είναι η προσφορά του φίλου του, ο Παπανδρέου δεν μπορεί να τη δεχτεί καθώς αυτή δεν μπορεί να εγγυηθεί την πολυπόθητη πολιτική σταθερότητα που οι εντολείς του χρειάζονται για να ολοκληρώσουν το σχεδιασμό τους.
Η λύση στον Παπανδρέου πλέον δίνεται από την πιο αναπάντεχη πλευρά. Από τους εσωκομματικούς Ιζνογκούντ οι οποίοι πλήρως παροπλισμένοι εδώ και μήνες από την μνημονιακή παντοδυναμία και αντιμέτωποι πλέον με το ενδεχόμενο εκπαραθύρωσης από το σύστημα πολιτικής εξουσίας ανθρώπων τους και αντικατάστασης τους από εξωκομματικούς, βρίσκουν πλέουν την αχίλλειο πτέρνα της εξουσίας: την αδήριτη ανάγκη του Παπανδρέου να αποδράσει και να μην έχει την μοίρα άλλων μοναχικών ηγετών, μην τυχόν γίνει ο πρώτος Μουμπάρακ της Ε.Ε.
Ντόμινο οι βουλευτικές παραιτήσεις. Πρόταση (εικάζω διαδοχής) από τον Βενιζέλο στον Παπανδρέου.
Η Βάσω Παπανδρέου μαζεύει υπογραφές για τη σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Ίσως ο Παπανδρέου σύντομα να λυτρωθεί από τα μνημονιακά δεσμά που ο ίδιος έφερε.
Μέσα στην αναμπουμπούλα ο Παπακωνσταντίνου παίρνει πίσω μέτρα του μεσοπρόθεσμου. Πως γίνεται αυτό; Πότε απέκτησε τόση ισχύ ένας υπουργός ο οποίος σε πρόσφατη σύσκεψη κορυφής παραγκωνίστηκε πλήρως σαν να του λέγαν «υπηρέτη μη μιλάς εκτός από όταν θα μας ρωτάς: τι θα θέλατε κύριοι»; Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση και η σύμπραξη ΔΝΤ-τρόϊκας έπαιζαν το παιχνίδι του κακού και του φρικτού μπάτσου. Τα πάντα παρουσιάζονταν αναπόδραστα. Πίεζαν Τρόϊκα-ΔΝΤ. Παραχωρούσε η κυβέρνηση. Πίεζαν ακόμη περισσότερο, παραχωρούσε η κυβέρνηση ακόμη περισσότερο. Η παραχώρηση έγινε εξαρτημένο κυβερνητικό αντανακλαστικό. Η αιφνίδια επανάκτηση πολιτικής ισχύος ενός υπουργού και μάλιστα ενός υπουργού του οποίου η απομάκρυνση από τη θέση του πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η απόσυρση μέτρων χωρίς εμφανή προσυνεννόηση με τους επικυρίαρχους του ΔΝΤ και της Τρόικας επιβεβαιώνει κάποια πράγματα:
-Την ύπαρξη hotline ανάμεσα στην ομάδα Παπανδρέου και των οικονομικών επικυρίαρχων.
-Την απόλυτη ενδοτικότητα αυτής της κυβέρνησης. Όπως περιέγραφε και ο Δημήτρης Καζάκης: «Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο, αλλά τη δανειακή σύμβαση. Με τη δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση – «εξαναγκάσανε» τρόπος του λέγειν: επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη.

Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση, γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης, με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν «τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα»
-Την ενδυνάμωση της θεώρησης μου ότι η κεντρική κυβερνητική ομάδα πρακτόρευε για να φέρει μέσω της ελληνικής κρίσης και του κινδύνου επέκτασης της σε όλη την Ευρώπη, τη σύγκλιση τρόϊκας-ΔΝΤ και να αναδείξει τη νέα αυτή οντότητα σε ένα υπερεθνικό συντονιστικό οικονομικό όργανο υπεράνω των εθνικών πολιτικών συστημάτων. Ας θυμηθούμε λίγο την πρόσφατη ρήση Παπανδρέου ο οποίος περιγράφει αυτήν ακριβώς την εξέλιξη σα να ήταν απλό θύμα της και όχι ένας από τους βασικούς συντελεστές της: «Τα εθνικά συστήματα δημοκρατίας σήμερα είναι αδύναμα, πολύ πιο αδύναμα από ότι παλαιά … αιχμαλωτίζονται από παγκόσμιες εξουσίες και από τις αδυναμίες ενός παγκόσμιου ή περιφερειακού συστήματος»
Well done Mr. Prime Sinister.
Δυστυχώς είστε και σεις πλέον θύμα των πολιτικών σας.
Τώρα ξεκίνησε ο χορός του Ζαλόγγου. Ευτυχώς θα πέσει το σαθρό πολιτικό σύστημα που για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ χαρακτήριζαν ως «κοινοβουλετική δημοκρατία». Μάλλον επρόκειτο για απλή ανορθογραφία. Ίσως κάποιος να βρισκε το κυνοβουλετική δειμοκρατία πιο αντιπροσωπευτικό της Ελληνικής πολιτικής σκηνής. Δυστυχώς μαζί με το πολιτικό σύστημα δεν θα πέσουν οι χειρότεροι εγκληματικοί τελεστές. Σε ένα πράμα έχει δίκαιο ο Παπανδρέου. Όπως ο ίδιος διερωτάται «Αν φύγει ο Παπανδρέου θα διαγραφεί το χρέος μας θα σταθούμε στα πόδια μας;».
Έχει δίκιο. Δε θα σταθούμε στα πόδια μας. Πρέπει να μάθουμε να μπουσουλάμε πολιτικά μόνοι μας πριν καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Και υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που δε θέλουν να επιτρέψουν κάτι τέτοιο. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει νεκρούς.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του στον αμερικανόφιλο Παπαχελά, ο Κ. Μητσοτάκης, ο δεινόσαυρος του νεοφιλελευθερισμού, μας διαβεβαίωνε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών είναι τίμιοι, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο η διαφθορά και η αδιαφάνεια να είναι ιοί από το διάστημα που έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα και το χρέος να είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Στη συνέχεια, ο Κ.Μ έγινε ακόμη πιο προκλητικός, εγκληματικά προκλητικός.
«Μητσοτάκης: (Οι πολιτικοί) … Έδειξαν, ειδικά στην περίπτωση αυτή (των αγανακτισμένων) ανοχή μεγάλη, υποχωρούν μπροστά στην ιαχή του πεζοδρομίου…
…Παπαχελάς: Εγώ να το καταλάβω. Αλλά εσείς πιστεύετε ότι η Βουλή πρέπει ό,τι και να γίνει αύριο ό,τι και να σημαίνει αυτό, ότι πρέπει να μείνει ανοιχτή;
Μητσοτάκης: Βεβαίως η Βουλή πρέπει να μείνει ανοιχτή, αλίμονο αν δεν μείνει η Βουλή ανοιχτή. Η δημοκρατία κ. Παπαχελά έχει χρέος να προστατέψει τον εαυτό της και οι αρχηγοί οι υπεύθυνοι πολιτικοί, οι ηγέτες όποιοι και νά ‘ναι έχουν χρέος αυτή την ώρα να κρατήσουν τη Βουλή ανοιχτή.

…Παπαχελάς: Καταλαβαίνετε ότι αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε ακόμα..
Μητσοτάκης: (Διακόπτει απότομα): Να υπάρχει! Οτιδήποτε! Οτιδήποτε!
Παπαχελάς: Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε και νεκρούς...
Μητσοτάκης: Να έχουμε και νεκρούς! Τι θα πει αυτό να έχουμε;»
Η δημοκρατία που έχει χρέος να προστατεύσει τον εαυτό της από τους … πολίτες. Η δημοκρατία που απειλεί τους πολίτες αλλά δεν δέχεται απειλές. Η δημοκρατία που τρομοκρατεί αλλά δεν τρομοκρατείται… Η δημοκρατία που δε μετράει την ανθρώπινη ζωή. Η δημοκρατία αυτών των ολίγων δεν λέγεται δημοκρατία. Ολιγαρχία λέγεται. Εξουσιομανία λέγεται. Τυραννία λέγεται. Ας σταματήσουν λοιπόν οι Τυραννόσαυροι να βάζουν τη δημοκρατία στο στόμα τους. Κατάντησε λέξη βρώμικη η δημοκρατία μέσα σε αυτά τα στόματα και τα μυαλά που την αναμασούν. Χυδαία.
Σε ενδεχόμενο νεκρών διαδηλωτών τις επόμενες καυτές μέρες από το μηχανισμό καταστολής δεν θα είναι ηθικός αυτουργός μόνο η πολιτική Παπανδρέου αλλά και η προτροπή Μητσοτάκη: Να έχουμε νεκρούς! Τι θα πει να έχουμε; Αν ο Μητσοτάκης ήταν στην εξουσία, μια τέτοια φράση δε θα ήταν απλή προτροπή και παρακίνηση αλλά εντολή εκτέλεσης. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που τόσες και τόσες φημολογίες τριγυρνάν γύρω από τον Μητσοτάκη και την προσωπική του διαδρομή.
Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι και μπροστά μας στέκεται ένα άλυτο που αίνιγμα που έχει να κάνει με την ανάταση ή την καταστροφή μας. Εδώ που φτάσαμε, ας αφήσουμε τα μυαλά μας να εκτεθούν στα λόγια ενός μεγάλου μας ποιητή:
«Όταν στον δρόμο της Θήβας ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα και αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: Ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του»
Read More »

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Τα ανεξάντλητα κοιτάσματα της παραπληροφόρησης


Μια πλούσια γη για το εκλεκτό έθνος. Να μην πτωχύνουνε ποτέ, σε ανέχεια να μη βρεθούν, αυτή ήταν η εντολή από άνωθεν. Έτσι η πλάση μάζεψε προνοητικά και χρυσό και ουράνιο και πετρέλαιο κάτω από αυτή τη γη, να πατάνε οι κάτοικοι της σε κάθε βήμα τους όχι πάνω σε κάποιο αραβικό χαλί, αλλά σε αμύθητο ορυκτό πλούτο. Το μόνο που χρειαζόταν για να ανοίξει αυτό το πελώριο υπόγειο θησαυροφυλάκιο ήταν το παρασύνθημα, κάτι σαν το σουσάμι άνοιξε. Δυστυχώς για αυτόν τον τόπο ενώ ο Αλί Μπαμπά είχε μόνο 40 κλέφτες, εδώ κάθε κλέφτης έχει 40 πάτρωνες . Σε αυτόν τον τόπο οι κλέφτες αναπαράχθηκαν ιϊκά και ενσωματώθηκαν στο DNA της κοινωνίας, απορροφώντας κάθε παραγωγική της δραστηριότητα για να καλύψουν τις ακόρεστες ανάγκες του κοινωνικού παρασιτισμού τους.

Τα ανεξάντλητα κοιτάσματα της παραπληροφόρησης

Του Πέτρου Αργυρίου ( περισσότερο για το συγγραφέα και το έργο του στα agriazwa.blogspot.com)

Έτσι Ιϊκά και καταστροφικά αναπαράγονται και οι ειδήσεις σε αυτόν τον τόπο. Όπως αυτή που αυτή που εμφανίζεται στο newsbomb.gr στις 18-11-2010 με τον βαρύγδουπο τίτλο «Απίστευτο! Χαρίσαμε Ελλάδα στην Τουρκία» και σύμφωνα με το οποίο: «Συγκλονιστικές αποκαλύψεις του newsbomb.gr για τον «πόλεμο του πετρελαίου» στην Ελλάδα, συνεχίζεται σήμερα με αποκλειστικές πληροφορίες του Κώστα Χαρδαβέλλα από σουηδικές πηγές με έδρα την Στοκχόλμη. Συνασπισμός επτά σκανδιναβικών χωρών πρότειναν στην ελληνική κυβέρνηση πριν υπογράψει το μνημόνιο με την Τρόικα, χρηματική ενίσχυση 250 δισ. ευρώ σε βάθος 5 ετών με δόσεις, με αντιπαροχή να τους δοθεί η έγκριση έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο (η πρόταση στην ελληνική κυβέρνηση έγινε από τον οργανισμό Scandec Org που είναι μία εμπορική – οικονομική – πολιτική ένωση των επτά σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας, Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας).»… «Η αναφορά της νορβηγικής εταιρείας TGF-MoR, που κάνει σεισμικές έρευνες για ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου μιλάει για κοίτασμα 6 δισ. βαρελιών φυσικού αερίου μόνο στην Κρήτη, όσο δηλαδή τρεις φορές της Αλάσκας και μισή φοράς του συνόλου της Σιβηρίας.».

Οι αποκλειστικές πηγές του Χαρδαβέλλα από σουηδικές πηγές με έδρα τη Στοκχόλμη φαίνεται μάλλον να είναι οι αναφορές σε κάποιο δημοσίευμα της «Stockholm Daily» της 26-10-2010 για το οποίο το ηλεκτρονικό αρχείο της ίδιας της Stockholm Daily δε φαίνεται να είναι ενημερωμένο…
Η είδηση διαχέεται εκτεταμένα στην μπλογκόσφαιρα και στην κοινή γνώμη και επανέρχεται μέσω αναπαραγμένων δημοσιευμάτων με την πιο πρόσφατη κορύφωση της διάχυσης να οφείλεται στην αναπαραγωγή της από την Ζούγκλα τον Απρίλιο του 2011 που αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για τις «αποκαλύψεις».
Ας σταθούμε στους τρεις μεγαλύτερους σταθμούς αναπαραγωγής της είδησης, το Newsbomb.gr, τη Ζούγκλα και την ειδική επιστήμονα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δρ. Ευαγγελία Γκόλια.
Δεδομένου ότι η επιστήμη θεωρείται πιο αξιόπιστη από τη δημοσιογραφία, ας ξεκινήσουμε από την υπεύθυνη «ανάλυση» που υπογράφει η Δρ. Γκόλια στο τέλος της οποίας παρουσιάζει τον εαυτό της ως:
Χημικό, Γεωπόνο 
ΜΔΕ στη Διασφάλιση Ποιότητας
Διδακτορικό Δίπλωμα στη Ρύπανση Εδαφών
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΓΦΠ ΚΑΙ ΑΠ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Οι συστάσεις που δίνει για τον εαυτό της δεν ταυτίζονται ακριβώς που τα διαπιστευτήρια που τις αναγνωρίζει το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σύμφωνα με το οποίο η κ. Γκόλια είναι:
Χημικός, άδεια εξ. Επαγ. Οινολόγου, ΜΔΕ στη Διασφάλιση Ποιότητας, Διδάκτορας Τμήματος Γεωπονίας, ΦΠ & ΑΠ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Κάποιος κακεντρεχής θα μπορούσε να πει καλά κρασιά αλλά εγώ θα διαφωνήσω. Δεν είναι κακό για έναν εδαφολόγο να μπαίνει σε ξένα χωράφια. Αρκεί να ξέρει που πατάει γιατί που και που σε χωράφια υπάρχουν κοπριές. Και στην περίπτωση που η ενυπόγραφη ανάλυση δεν είναι πλαστογραφία αλλά αποδίδεται στην οινολόγο δρ. Γκόλια, τότε όχι μόνο την πάτησε, αλλά έκανε την κοπριά λίπασμα για να καλλιεργηθεί η παραπληροφόρηση στην κοινή γνώμη. Ας δούμε το γιατί.

Newsbomb.gr, Ζούγκλα και Γκόλια αναφέρουν από κοινού τα ονόματα Scandec Org και TGF-Mor ως μεγάλους παίκτες που δραστηριοποιήθηκαν σε σχέση με τον ανεκμετάλλευτο ενεργειακό πλούτο της Ελλάδας. Αυτά το ονόματα είναι τόσο δυσεύρετα εκτός της Ελληνικής ειδησεογραφίας που θα μοιάζουν με εφευρήματα- αν δεν ήταν παραφθορές. Γιατί μια σειρά αναπαραγωγών της ίδιας είδησης που αντλούν ως πηγή την αναφορά στο επίμαχο και επίσης δυσεύρετο ως ανύπαρκτο (δεν είμαι βέβαιος ακόμη για αυτό) δημοσίευμα της Stockholm Daily αναφέρονται στα περισσότερο πειστικά ονόματα Scandic Org και TGS-NOR.
Το πλησιέστερο που μπορεί να βρει κάποιος στο Scandec ή καλύετερα Scandic Org λοιπόν που είναι «μία εμπορική – οικονομική – πολιτική ένωση των επτά σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας, Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας, Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας» είναι η Scandic.Org, μια μεταφραστική εταιρία.
Όσο για την TGS-NOR που Newsbomb.gr, Ζούγκλα και Γκόλια παραφράζουν ως TGF-MOR, αδυνατώντας έστω να αναπαράγουν σωστά μια λανθασμένα είδηση, ούτε αυτή υπάρχει. Το όνομα TSG-NOR αναφέρεται στην εταιρία TGS που συλλέγει σεισμικά δεδομένα και παρέχει γεωεπιστημονικά δεδομένα στην πετρελαϊκή βιομηχανία και τη βιομηχανία φυσικού αερίου. Θα μου πείτε τι TGS τι TGS-NOR, το ίδιο είναι. Καθόλου. Το NOR υπονοεί έναν νορβηγικό βραχίονα της TGS και τέτοιος δεν υπάρχει. Η TGS ιδρύθηκε το 1981 στις ΗΠΑ για να συλλέγει σεισμικά δεδομένα από τον Κόλπο του Μεξικού. Την ίδια χρονιά ιδρύεται στη Νορβηγία η NOPEC για να συλλέγει σεισμικά δεδομένα, κυρίως από τη Βόρεια Θάλασσα. Οι δύο εταιρίες συγχωνεύονται το 1998 και επεκτείνοντας τη δραστηριότητά τους δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο την TSG-NOPEC η οποία θα διατηρήσει τελικά την ονομασία TGS. TGS-NOR δεν υπάρχει και το πλησιέστερο στην πραγματικότητα όνομα που μπορεί να βρει κανείς είναι το TGS-NOR.
Πως λοιπόν μπορεί μια είδηση να θεωρείται αξιόπιστη όταν τα δομικά της στοιχεία είναι παραφθορές αναφορών σε ανυπαρκτότητες;
Δεν τρέφω καμιά απολύτως αγάπη για την κυβέρνηση Παπανδρέου και τα συμφέροντα της οικονομοκρατίας που αυτή πιστά εξυπηρετεί με αδιανόητο κόστος για τους λαούς. Αντιθέτως, άσκησα σφοδρότατη κριτική από πολύ νωρίς όχι μόνο στις πολιτικές αλλά και στο ίδιο το πρόσωπο. Το ότι μια πολιτική είναι νόθα όμως δεν δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση μια πολεμική εναντίον της μέσω νόθας δημοσιογραφίας που αποτελεί μια συμπληρωματική πλευρά της ίδιας προβληματικής.
Η τεχνολογική εποχή επιτρέπει τη χρήση στη δημοσιογραφία δικτύων πληροφοριών όπως το τηλεφωνικό και το ίντερνετ. Η μη επαλήθευση της είδησης μπορεί να γεννήσει χιουμοριστικά σχόλια όπως «δεν ήξερες δεν γκούγκλαρες» ή «ο κόσμος το’ χει γκουγκλάρει και εμείς κρυφό καμάρι». Η διασπορά ψευδών ειδήσεων μπορεί να οφείλεται σε δημοσιογραφική αλητεία, ανεπάρκεια, προχειρότητα, εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων ή και σε κάθε πιθανό συνδυασμό τους. Η συγκεκριμένη διασπορά που γνώρισε πρόσφατα μια ακόμη κορύφωση έφερε αποτελέσματα: Στις 7 Ιουνίου η 2011 η κυβέρνηση ανακοινώνει τη διενέργεια σεισμικών ερευνών σε Ιόνιο, Δυτική Ελλάδα και νότια της Κρήτης – δημόσια διαβούλευση
«Σε δημόσια διαβούλευση στο opengov.gr θέτει το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής το προσχέδιο της διεθνούς πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη διενέργεια σεισμικών ερευνών, μη αποκλειστικής χρήσης, στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους, της Δυτικής Ελλάδας και νότια της Κρήτης προκειμένου να διασφαλισθεί η διαφάνεια της διαδικασίας και να αποτυπωθούν οι προτάσεις των ενδιαφερομένων.
Η διαδικασία αφορά στην απόκτηση δεδομένων μη αποκλειστικού χαρακτήρα από διεθνείς γεωφυσικές εταιρίες, που αναλαμβάνουν το κόστος των ερευνών. Το σύνολο των τεχνικών και επιστημονικών αποτελεσμάτων παραδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο και οι εταιρίες, για συγκεκριμένο χρόνο, διατηρούν το δικαίωμα διάθεσης των δεδομένων αυτών στις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες, οι οποίες σχεδιάζουν να επενδύσουν για έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων.
Με τις έρευνες αυτές, οι ειδικοί διευκολύνονται στο να διερευνήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά ευρείες περιοχές με τη χρήση τεχνολογιών αιχμής, να αποτυπώσουν σε βάθος πετρελαϊκά συστήματα και να αναδείξουν γεωλογικές δομές, οι οποίες, στη συνέχεια, θα αποτελέσουν αντικείμενο γύρου παραχωρήσεων για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Με τον τρόπο αυτό, η Κυβέρνηση στοχεύει να συλλέξει αξιόπιστα στοιχεία με τα οποία να αξιολογήσει το πιθανό πετρελαϊκό δυναμικό, προκειμένου να καθορίσει τις πλέον συμφέρουσες για το Ελληνικό Δημόσιο προϋποθέσεις ώστε να δρομολογηθεί γύρος παραχωρήσεων στις συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, που προγραμματίζεται να γίνει πριν τα μέσα του 2012.
Η δημόσια διαβούλευση θα ολοκληρωθεί στις 17 Ιουνίου.»
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η παραπληφόρηση έγινε σε σύμπραξη με την κυβέρνηση με τη λογική του νοητικού κορεσμού του πεινασμένου που καρβέλια ονειρεύεται (του ελληνικού λαού δηλαδή) ή αν η κυβέρνηση έπεσε θύμα εκβιασμών βαρόνων των μήντια ή απλά της αθλιότητας της ελληνικής δημοσιογραφίας. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι η συγκεκριμένη σειρά δημοσιευμάτων για τον ενεργειακό πλούτο της Ελλάδας είναι νόθα. Έχουμε ενδείξεις για μια ενεργειακά πλούσια Ελλάδα αλλά αυτές καμία σχέση δεν έχουν με τα σενάρια ενεργειακής και πολιτικής φαντασίας που αναπαράχθηκαν και διασπάρθηκαν. Χρειάζεται σοβαρότητα και μεθοδικότητα για να σχεδιάσουμε τον ενεργειακό χάρτη της Ελλάδας και να διαμορφώσουμε βάση αυτού ενεργειακή πολιτική. Τα παπαγαλάκια δεν διαθέτουν καμία απολύτως σοβαρότητα.
Την ίδια στιγμή που μας ωθούν σε νεφελοκοκκυγίες, λιγότερο ή περισσότερο «εντυπωσιακές» μορφές ορυκτού πλούτου των οποίων η ύπαρξη και η έκταση είναι πολύ περισσότερο καλά καταγεγραμμένες από τα αχαρτογράφητα ακόμη ελληνικά πετρέλαια και φυσικά αέρια, μπαίνουν στο στόχαστρο ξένων εταιριών που δελεάζονται από τις εξευτελιστικές τιμές παραχώρησης μέσα στο πλαίσιο της εκποίησης της χώρας.
Μιλώντας με τον αναλυτή Ιωάννη Μιχαλέτο μου αναφέρθηκε π.χ (το αναφέρω ως ανεπιβεβαίωτη εκ μέρους μου εκτίμηση) ότι η αξία ελληνικών κοιτασμάτων λιγνίτη αγγίζει το 70 δις και ότι αντίστοιχες υψηλές αξίες έχουν άλλα κοιτάσματα όπως π.χ βωξίτη και νικελίου. Και μπορεί ο λιγνίτης να θεωρείται βρώμικος και οικολογικά κατακριτέος, για την οικονομία της Κίνας όμως που είναι ενεργειακά διψασμένη και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της με πετρέλαιο, στερεά καύσιμα όπως ο λιγνίτης είναι όχι μόνο επιθυμητά αλλά και ποθητά. Όπως ισχύει λοιπόν και για το διαμάντια, ο θησαυρός λοιπόν μπορεί να είναι και άνθρακας. Και δεν θα ναι δικός μας για πολύ ακόμη.
Όσο εμείς λοιπόν ονειρευόμαστε ότι θα γίνουμε Σαουδάραβες κροίσοι, κάποια γίνονται κροίσοι από την ελληνική κρίση, αντιγυρίζοντας στον ελληνικό πληθυσμό μονάχα χρέη και δεσμεύσεις. Για μια ακόμη φορά οι Έλληνες ιθαγενείς εξαπατούνται από πράγματα που λαμπυρίζουν ή ιριδίζουν- όπως μια πετρελαιοκηλίδα. Έχουμε ορυκτό πλούτο. Μπορεί να έχουμε και εύκολα εξορύξιμο και άπλετο πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μικρή σημασία έχει αυτό όμως. Γιατί δεν έχει σημασία ποιανού το έδαφος είναι πλούσιο αλλά το ποιος παίρνει και εκμεταλλεύεται τον πλούτο αυτό. Και οι εκμεταλλευτές δε θα είναι οι Έλληνες, ακόμη και αν βρεθεί πετρέλαιο και χρυσός και ότι θέλετε. Στην καλύτερη περίπτωση μετά την εθνική εκποίηση οι Έλληνες να γίνουν μεταλλευτές. Θυμηθείτε το παράδειγμα της πλούσιας Αφρικής και των λιμοκτονούντων αφρικανών.
Τα ψάρια αν τα ταΐσεις χρυσόσκονη δεν γίνονται χρυσόψαρα. Και μας, κάθε φορά που πάμε να σηκώσουμε το κεφάλι εξώ από την γυάλα της αποικιοκρατίας που μας ορίζει, μας πετάν χρυσόσκονη ή την τέφρα των κοινωνικών ή πολιτικών ηφαιστείων. Και πνιγόμαστε μέσα σε αυτή.
Η απάντηση στη λύση των προβλημάτων που μας δημιούργησαν και που ασυγκράτητα συνεχίζουν να μας δημιουργούν είμαστε μονάχα εμείς. Όποιος ψάχνει για μεσσίες θα βρεθεί να εξαρτάται από σωτήρες.
Read More »

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Πρόσωπα: "Θέμος"


Ο τύπος που εχει μπει στα σαλόνια μας με τις άκρως σεξιστικές εκπομπές του δεν είναι για γέλια. Το αντίθετο.

"Δε γαμιέται"
Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Όταν φτιάχναν το "Πρώτο Θέμα" μαζί με το Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, η τηλεοπτική διαφήμιση που επιλεξαν με τους δύο τους στην ίδια μπανιέρα δεν ήταν τυχαία. Μοιάζει με αυτοσαρκασμό. Ο Θέμος λίγο αργότερα θα εμπλακεί στο σεξουαλικό σκάνδαλο Ζαχόπουλου με τον δεύτερο να πηδάει από το μπαλκόνι, γνωρίζοντας μάλλον το πάτημα που έδωσε σε αυτούς που δεν αρέσκονταν στην ενεργειακή πολιτική Καραμανλή.
Με 5 εκαττομύρια ευρώ σε λογαριασμό του και εφόσον αυτή η είδηση αληθεύει, η ερώτηση του από που προήλθαν αυτά τα λεφτά και για ποιο σκοπό δόθηκαν στον Αναστασιάδη μοιάζει κρίσιμη.
Η εμπλοκή του Θέμου στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου αποτέλεσε και αιτία ρήξης ανάμεσα στον πρώτο και τον Τριανταφυλλόπουλο. Η ρήξη αυτή περιγράφεται σε σχετική επιστολή του πρώην συνεργάτη Σωκράτη Γκιόλια προς τον πρώην εργοδότη του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου η οποία δείχνει σφοδρή ρήξη όχι μόνο ανάμεσα σε Αναστασιάδη και Τριανταφυλλόπουλο αλλά και ανάμεσα σε Γκιόλια- Τριανταφυλλόπουλο:

Πριν 11 μήνες πήρες ένα πιστόλι να πας στο γραφείο στο «Πρώτο Θέμα» για να σκοτώσεις τον Θέμο ίδιος είπες σε μένα και στον δικηγόρο σου Γ.Αγιοστρατίτη. Είχες μαζί σου το όπλο. Προσπάθησα να σε σταματήσω και έβαλα κόσμο να πάρει να ενημερώσει τον Θέμο να μην πάει στο γραφείο.(Ούτε ο ίδιος το ξέρει ότι το έκανα και εσένα πάλι στο…απέκρυψα). Ο Θέμος πράγματι δεν ήταν στο γραφείο. Μην επιχειρήσεις να κάνεις το ίδιο με μένα. Άδικος κόπος. Δεν με νοιάζει. Τζάμπα ….μάρτυρα θα με κάνεις
1

Λίγους μήνες μετά ο Γκιόλιας εκτελείται με μαφιόζικο τρόπο. Μέχρι και σήμερα η βαλλιστική "δείχνει" τη Σέχτα Επαναστατών ως τον πιο πιθανό δράστη.
Φαίνεται να υπάρχει πολύ βρωμιά σε χώρους που παράγουν κοινό θέαμα και μια μπανιέρα μάλλον δε φτάνει να καθαρίσει τα κρίματα.

Τώρα που οι πολιτικοί νιώθουν το χνώτο του κόσμου στο σβέρκο τους, αναρωτιέμαι για ποιο λόγο οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι στηλοβάτες της εξουσίας, να μένουν στο απυρόβλητο.

Το 2008 το blog Yes Mr Bob ανέσυρε μια συνέντευξη του Αναστασιάδη από το 1994 ατο περιοδικό 01 όπου ο Θέμος αυτοπροσωπογραφείται. Σήμερα αυτή η συνέντευξη μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. Θαυμάστε αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν και διερωτηθείτε για ποιο λόγο τον μπάζετε τόσα χρόνια στα σαλόνια και τις κρεβατοκάμαρές σας.

-Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη
ευτυχία;
-Πολλά χρήματα, υγεία, νιάτα, ομορ­φιά, κότερα, βίλες, πολλές ωραίες γυναίκες, μηδέν υποχρεώσεις και φυσικά κι ένα καλό βιβλίο που να γράφει για το «αδιέξοδο» της ζωής εν γένει.

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
-Ότι δεν θα συμβούν τα προαναφερόμενα, στο τέλος θα μείνω με τις φαντασιώσεις και το βιβλίο φυσικά.

-Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανοιώνετε περισσότερο γι' αυτό;
-Όλες οι προδοσίες έναντι του εαυτού μου και των πεποιθήσεων μου που έκανα, με βόλεψαν αφάνταστα και μου βγήκαν σε καλό.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
-«Δεν γαμιέται».

-Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που κάνετε;
-Ότι εξακολουθώ να λέω τα ίδια ψέμα­τα, με την ίδια πειθώ, και ότι βρίσκονται πολ­λοί έτοιμοι να τα αποδεχθούν. Με συγκινεί ιδιαίτερα αυτό.

-Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
-Τη φιλαλήθεια. Συνήθως δημιουργεί πολύ πε­ρισσότερα προβλήματα από τα ψέματα.

-Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας;
-Εγώ πιστεύω η ευφυΐα μου, και η ροπή προς την επιτυχία. Οι άλλοι λένε ότι είμαι απλά εγωιστής. Κτηνωδώς εγωιστής.

-Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας.
-Άπειρο, αέναο, ανυπολόγιστο, ά­σχετο, αβάσιμο.

-Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοι­χείο σας;
-Το μυαλό μου, το οποίο το εμπο­ρεύομαι συστηματικά, και ελπίζω σε αρκετά καλή τιμή. Για όσο καιρό θα πουλάει.

-Τι θεωρείτε σαν τον έσχατο βαθμό δυστυχίας;
-Φτωχός, άρρωστος, άσχημος και στρέιτ. Του­λάχιστον ο γκαίη κάπου θα το διασκεδάζει όσο μπορεί.

-Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα;
-Όποτε με συμφέρει και το επιτρέπουν οι συνθήκες. Αλ­λά κι όταν λέω αλήθεια, πάλι ψεύτικη είναι.

-Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εξωτερική εμφάνιση;
-Δεν θέλω να εκμεταλλευτώ το χώ­ρο που με καλοσύνη μου διαθέτετε.

-Ποιο ταλέντο θα θέλατε να έχετε;
-Να είμαι πιο αδίστακτος απ' ό,τι είμαι. Αυτή η τρυφερό­τητα και η ευαισθησία με πάνε πίσω... Έχασα χρόνια και χρήματα για να φθείρω τον εαυτό μου με βλακώδη πολιτικά, υπαρξιακά και διάφορα σχετικά "ερωτήματα"

-Πότε και που υπήρξατε ευτυχισμένος;
Στον ύπνο μου, σε στιγμές σεξουαλικών (...), μετά από γεύματα,με καινούρια (...) κινητά, σκάφη και γυναίκες

-Ποια είναι η αγαπημένη σας φαντασίωση;
- ... Πάντα έχει να κάνει με επιβολή και υπο(ταγή;)

-Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες σας;
-Θαυμάζω όσους κάνουν πολλά, πάρα πολλά χρήματα μόνοι τους, απ' το μηδέν εκμεταλ­λευόμενοι τα πάντα (και ξεφεύγουν στο τέλος).

-Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα;
-«Σίτιμπανκ», «Αμέρικαν Εξπρές», αλλά και η «Λόυντς Μπανκ». Ιδίως όταν μου τα δίνουν γραπτά και με υπογραφή.
Κι ο Ολυμπιακός.


-Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
-Τους διανοού­μενους, τους συγγραφείς και τους ποιητές που παίρνουν πολύ στα σοβαρά τον εαυτό τους. 2

Θέλω να θεωρώ τον εαυτό μου και διανοούμενο και συγγραφέα. Η απέχθεια που νιώθει ο Θέμος Αναστασιάδης για αυτό το υπ' εξαφάνιση στην Ελλάδα είδος αποτελεί τιμή για όσους θεωρούμε ότι ανήκουμε σε αυτό.
Και η τιμή, σε αντίθεση με το μυαλό του Θέμου, τιμή δεν έχει. Σίτιμπανκ, Αμέρικαν Εξπρές και Λόυντς Μπανκ ήδη από το 1994 Θέμο;
Φτού σου να μη σε ματιάξουμε.
"Δε γαμιέται" που λες και συ. Και όμως Θέμο. Που και που γαμιέται η όλη φάση. Και ο τροχός γυρνάει. Και πάνω σε αυτόν θα βρεθούν κάποιοι από αυτούς που γυρνούσαν τα γρανάζια μέχρι σήμερα εκμαυλίζοντας τον Ελληνικό Λαό. Αδίστακτοι υλιστές χωρίς ούτε μια σπίθα ανθρωπιάς μέσα τους.
Να εύχεσαι οι αγανακτισμένοι που θα βρεθούν μπροστά σου να έχουν περισσότερη ανθρωπιά από σένα.




1 http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15460&subid=2&pubid=4587102
2 http://yesmrbob.blogspot.com/2008/01/blog-post_12.html
Read More »

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Πολιτική και κοινωνία: Όχι μόνο οικονομικοί δολοφόνοι πλέον



Γραμμικά, βασανιστικά, η κυβέρνηση οδηγεί τις εξελίξεις προς μια έκρηξη λαϊκής απόγνωσης ή οργής ή και των δύο μαζί, όπως είχε προβλεφθεί ήδη από τα πρώτα δείγματα γραφής της ότι θα έκανε.

Είχα τονίσει τους παραλληλισμούς αυτής της κυβέρνησης με τα Βορειαφρικανικά καθεστώτα. Οι δίαυλοι άλλωστε του Παπανδρέου με τους δυνάστες δεν ήταν και λίγοι. Ένα μόνο χαρακτηριστικό έλλειπε από το ελληνικό καθεστώς. Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Όχι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ήδη κοστίσει σε ανθρώπινες ζωές. Φαντάζομαι ότι δεν είναι αμελητέοι οι θάνατοι από ελλείψεις στο σύστημα υγείας, οι κάποιοι αστέγων που αλέθηκαν σαν να 'ταν σκουπίδια, οι αυτοκτονίες που η πολιτική της κρίσης προκάλεσε.


Όχι μόνο οικονομικοί δολοφόνοι πλέον.

Του Πέτρου Αργυρίου


Τώρα, οι δυνάμεις καταστολής αυτό του κράτους που κυβερνιέται από αυτόν τον πρωθυπουργό έφτασαν μισό βήμα πριν τη δολοφονία και οι ιατροί είναι αυτοί που θα επιχειρήσουν να μην ολοκληρωθεί το έργο των συγκεκριμένων στυγνών εγκληματιών των ΜΑΤ που έσπασαν το κεφάλι του θύματος σε πολλαπλά σημεία.

Τι ήταν το θύμα; Διαδηλωτής. Και η διαδήλωση είναι έγκλημα για αυτήν την κυβέρνηση. Τιμωρητέο πλέον και με άμεση εκτέλεση.

Το 'χα πει νωρίς ότι ο Παπανδρέου, όπως άλλωστε είχε δηλώσει, βρίσκεται σε πόλεμο. Το 'χα πει ότι ο εχθρός του είναι ο ελληνικός λαός.

Για να επιβάλει την πολιτική του σε μια κρίση όπου η διακόπτης της ήταν ο ίδιος, για να επιβάλει πολιτικές που ευνοούν μόνο τα φιλαράκια του και τους μέντορες του από τη παγκόσμια οικονομική συμμορία, θα ήταν αδίστακτος.

Αφού με τους τρομονόμους του επιχείρησε να χαρακτηρίσει την αντίδραση προς τη βούλησή του ως αξιόποινα εγκλήματα σκέψης, αφού συνέχισε χωρίς λόγο και αιτία να κλιμακώνει την καταστολή και την κρατική βία, σε μια χώρα που δεν είχε ούτε τη δύναμη, ούτε την ικανότητα να του αντισταθεί οργανωμένα και να αλλάξει το τοπίο, αφού έκανε την Ελληνική Αστυνομία δεσμοφύλακα των πολιτών αστυνομοκιποιώντας την ζωή μας, τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει αίμα στα χέρια της.

Το αίμα που χύσαν οι μπάτσοι της στους δρόμους των πολιτών.

Το αίμα ενός 31χρονου. Ανθρώπου. Με σάρκα, ψυχή, αίμα, όνειρα, μέλλον και τσαγανό.
Οι γκάνγκστερ-θύτες που φέρονται στους διαδηλωτές σαν να 'ναι εγκληματίες ποδοπάτησαν το νέο και του βάλαν μυαλό- με τα γκλομπς τους- τις ξανάστροφες τους πιθανότατα.

Ακόμη και αν ο νεαρός δεν πεθάνει, ακόμη και αν η κυβέρνηση έχει να κατηγορηθεί μόνο για ηθική αυτουργία στην απόπειρα δολοφονίας του, η κατάσταση παραμένει δραματική. Ο νεαρός μπορεί να μείνει φυτό, ή με μόνιμες αναπηρίες. Και δεν είναι μόνο οι δράστες που πρέπει να πληρώσουν για αυτό. Αυτοί που είχαν την ευθύνη της αστυνομικής επιχείρησης που όπως έδειξαν το αποτελέσματα ήταν στην πορεία μόνο και μόνο για να τη διαλύσουν σε επίδειξη χουντικότητας και αυτοί πρέπει να πληρώσουν για την κρατική δολοφονία ή την απόπειρα δολοφονίας ενός αθώου νεαρού. Δεν ήταν ατυχηματικό το συμβάν της απόπειρας δολοφονίας. 30 άλλοι αθώοι νοσηλεύτηκαν από την κρατική καταστολή. Τα βίντεο με την εγκληματική συμπεριφορά των ΜΑΤ δίνουν και παίρνουν. Ή τα ΜΑΤ έχουν τρελαθεί από την ελευθερία στην έκφραση της βίας που η κυβέρνηση ενθαρρύνει και πρέπει να διαλυθούν ως σώμα, ή οι εντολές που δέχτηκαν οι εντολείς τους για κλιμάκωση και διάλυση κάθε αντίστασης ήρθαν από ψηλά. Και οι ενδείξεις είναι πως συμβαίνει το δεύτερο, πως η κυβέρνηση προστάζει τη διαρκή κλιμάκωση της κρατικής καταστολής Τα ΜΑΤ πλέον δέρνουν πολίτες μέρα μεσημέρι, τους διασύρουν, τους χτυπούν και φαίνεται πως αρχίζουν να σκοτώνουν.

Αυτός ήταν ο τελευταίος σταθμός της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Από δω και πέρα μόνο κάθοδο σε μια κόλαση εξελίξεων θα παρακολουθούμε. Ήταν αναμενόμενο ότι θα φτάναμε ως εδώ έτσι που σκόπιμα τα κλιμάκωνε τα πράματα η κυβέρνηση. Τώρα το καζάνι με ψυχές και αίματα θα αρχίσει σιγά σιγά να γεμίζει. Με μαθηματική ακρίβεια. Μέχρι να σκάσει στα μούτρα όλων μας.

Ο Πεταλωτής ψύχραιμα καταδίκασε και μας είπε ότι θα γίνουν όσα οφείλεται να γίνουν. Καταδίκασε τη βία από όπου και να προέρχεται για να μην ξεχνάμε και το κρατικό μονοπώλιο της βίας. Η κυβέρνηση που θα είναι εξαιρετικά τυχερή αν ο νέος διαδηλωτής δεν πεθάνει στα χέρια της γιατί τότε θα μιλάμε δικαιωματικά για μια δολοφονική κυβέρνηση, η κυβέρνηση αυτή λοιπόν, στο χαλαρό σχολιάζει μια απόπειρα (προς το παρόν) δολοφονίας για την οποία φέρει πλήρως την πολιτική ευθύνη και ίσως και την ηθική αυτουργία. Αν είσαι πολιτικός ξέρεις πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί όταν κλιμακώνεις μια έκρυθμη κατάσταση. Και βλάκας να είσαι αυτό τουλάχιστον το ξέρεις. Γιατί κλιμακώνεις τότε;

Το τρομο-κράτος έδειξε πλέον το πραγματικό του πρόσωπο. Το πρόσωπο του κτήνους. Ας μου πει κάποιος το πως να προστατέψουν οι πολίτες τον εαυτό τους. Που θα πάνε; Στα δικαστήρια; Σε κάποιο ασφαλές μέρος; Η χώρα έχει γίνει κρατητήριο και όποιος αντιδρά δημοσίως στη φυλάκιση του δέχεται την περιποίηση των ΜΑΤ.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου, αυτή που προσκάλεσε τα αρπακτικά του ΔΝΤ κάνοντας σκόπιμα την υπόθεση του Ελληνικού χρέους μη διαχειρίσιμη, αυτή που στο περιβάλλον της κεντρικής ομάδας της έχει φυτεμένους πρώην της Goldman Sucks και πρώην και νυν ανθρώπους του Soros, αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της χρεοκρατίας, θα μείνει στην ιστορία με πολλούς χαρακτηρισμούς. Κανένας από αυτούς δε θα είναι κολακευτικός. Και ανάμεσα στους όσους χαρακτηρισμούς έχει ήδη συγκεντρώσει, αυτές τις μέρες απειλείται να χρεωθεί και το χειρότερο όλων. Αυτόν του δολοφόνου. Όχι πλέον μόνο του οικονομικού.

Να δούμε τι άλλο θα δούμε από αυτή και την ερχόμενη κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” που συχνότατα έχω υποστηρίξει ότι θα ακολουθήσει. Θα αρχίσουν να μας απαγάγουν από τα σπίτια μας; Θα ξαναχρησιμοποιήσουν τη Γυάρο και τη Μακρόνησο;

Η κυβέρνηση της εκτροπής από κάθε τι το δημοκρατικό δεν μπορεί να θεωρείται δημοκρατική επειδή εκλέχτηκε μέσω της πολιτικής φάρσας του κοινοβουλευτισμού που είναι η βιτρίνα της κομματοκρατίας.

Δεν μιλάμε πλέον για απόψεις. Θα 'χουμε και άλλους νεκρούς στο μέλλον. Και το δρόμο τον άνοιξε αυτή η κυβέρνηση. Δεν κρύβεται ο φόνος. Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε δημόσια θέα.

Ακόμη και η χούντα είχε νοσταλγούς. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα 'χει κανένα.
Read More »

Πρόσωπα: Όπως έ-στρος-ες Θα κοιμηθείς


Παγκόσμια μέρα κακότητας. Η απαρχή μιας από αυτές τις παγκόσμιες επετείους που δεν γιορτάζονται ποτέ.
Στρος Καν. ΔΝΤ. ΤΟ κακό είναι εδώ, ενωμένο ΔυΝαΤο.
Όχι πλέον και τόσο. Μια μαριονέτα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού ιερατείου που την ανεβάσαν σε παγκόσμια περίοπτη θέση, ο μελλοντικός πρόεδρος της Γαλλίας, ο μεγαλύτερος δούρειος ίππος του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού, ο GAP εις την νιοστή, εκτέθηκε.

Όπως ε-στρος-ες, θα κοιμηθείς.
Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Τόσες χιλιάδες ώρες σχεδιασμού, τόσα δις για την ανάδειξή του πεταμένα καθώς ο «ανδρισμός» του ήταν πιο φιλόδοξος από τα σχέδια των ελίτ. Τον λακαμά, τον λακαμά, τον λακαμά θα αναφωνούν αυτή τη στιγμή τραβώντας τα μαλλιά τους οι πάτρωνες του.
Τόσα και τόσα επενδυμένα στην κακότητα, στην ανηθικότητα, στη φιλαυτία, στην εγωμανία, στην αντικοινωνικότητα. Ε λοιπόν, απέδωσαν. Ορίστε λοιπόν η αποθέωση της επένδυσης. Ο βασιλιάς γυμνός στο μεγεθυντικό φακό κοινής γνώμης. Και το θέαμα δεν είναι όμορφο ούτε ευπρόσδεκτο. Το βεβαιώνει και η καταγγελία μιας καμαριέρας.
Κατηγορία σεξουαλικής επίθεσης λοιπόν. Η καμαριέρα με ελαφρά τραύματα. Η εικόνα του κτήνους ξεπροβάλει πίσω από τον επικεφαλή του ΔΝΤ. Και ο εσώτερος Λεβιάθαν καταπίνει τον Καν με το πελώριο στόμα του. Ούτε Καν μια χαψιά δεν είναι τα ανδρείκελα για το κτήνος που κρύβουν μέσα τους.
Είναι αστείο. Το έδαφος των κατηγοριών. Ο τόπος διάπραξης του καταγγελλόμενου περιστατικού: Νέα Υόρκη. Η μητρόπολη του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ο Στρος Καν συντρίβεται στην «έδρα» του.
Είτε πρόκειται για πλεκτάνη, είτε πρόκειται για τον ασύγκριτο ηρωισμό μιας εργαζόμενης που δεν ανέχτηκε το ποδοπάτημα της αξιοπρέπειας και της σεξουαλικής ελεύθερης βούλησής της, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η αμερικανοποίηση της Ευρώπης με όχημα τον Στρος Καν, πάει πίσω. Θλιβερά πίσω.
Πάνω που το ΔΝΤ είχε μπει στη «δημοκρατικότερη» πλέον Αίγυπτο. Πάνω που είχαν αποκτήσει αρκετή πειθώ για να βιάζουν χώρες και να επαινούνται για αυτό. Όχι. Τα μεγαλόπνοα σχέδια αναχαιτίζονται. Και αυτή τη φορά όχι από εξεγέρσεις και αίμα. Αναχαιτίζονται από την κακότητα και την ύβρη ενός ανθρώπου που διορίστηκε στρατηγός του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ότι σπέρνεις θα θερίσεις που λέει και ο λαός. Τις δουλειές τις κάνουν άνθρωποι, που λέει και ο φίλος ο Γιάννης ο πουκαμισάς που ο κλάδος του μαζί με όλους τους υπολοίπους πεθαίνει στην Ελλάδα. Τώρα είναι η σειρά της εικόνας του "σοσιαλιστή" άντρα να πεθάνει. Οριστικά, αμετάκλητα. Και σειρά μας, εμάς των βιασμένων γυναικόπαιδων να χορεύουμε ξέφρενα πάνω στον τάφο της εικόνας του.
Κερδίσαμε λίγο χρόνο που λέει και ο «Έλληνας» Στρος Καν, ο ΓΑΠ. Τώρα το σινάφι του χάνει ανεκτίμητο χρόνο. Το προπύργιο της οικονομικής ανηθικότητας έπεσε, σωριάστηκε. Ο άνθρωπος που διαχειριζόταν αδιαχείριστα χρέη δεν μπορούσε να διαχειριστεί την ορμή του, την ανηθικότητά του και την κακότητα του.
Χάνουν χρόνο. Πολύτιμο χρόνο. Και για αυτούς ο χρόνος είναι χρήμα. Τα πάντα είναι χρήμα. Και το χρήμα είναι τα πάντα για αυτούς. Αλλά όσο χρήμα και αν διαθέτουν, τη διεθνή κατακραυγή για ένα περιστατικό με το οποίο ακόμη και οι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου θα κατουριούνται στα γέλια, αυτήν την έμφυτη στο χαρακτήρα κατρακύλα, δεν μπορούν να την εξαγοράσουν.
Χάνουν χρόνο. Και χρήμα. Πολύ χρήμα. Η επένδυση τους βγήκε. Επένδυσαν στην κακότητα. Εισέπραξαν κακότητα. Ο στρατηγός τους έσπασε αρχαίους ηθικούς κώδικες. Είναι ασυγχώρητος. Θα πρέπει να τον περιορίσουν.
Και τα πήγαιναν τόσο καλά. Ο κόσμος άρχισε να χωρά στην παλάμη τους. Αυτός ο καταραμένος ο ανθρώπινος παράγοντας όμως πάλι τους χάλασε τη μανέστρα.
Πιιιιίσω στο σχεδιαστήριο λοιπόν. Σχέδιο Β δεν υπήρχε. Ο Στρος Καν ήταν καλό χαρτί. Θέλει χρόνια να ξαναφτιαχτεί.
Είναι αστείο. Στο ίδιο έδαφος κατηγοριών που δεν ευσταθούσαν για τον ειρηνικό τεχνοαντάρτη Assange καταβαραθρώθηκε ο Στρος Καν, ο mr δεν Τρως Καν. Η καταπακτή άνοιξε κάτω από τα πόδια του. Και από κει μέσα ο κύριος νέο ΔΝΤ θα σιχτιρίζει την καμαριέρα των μεγάλων ξενοδοχείων που δεν τον ανέχτηκε. Ένα άτομο να κάνει περισσότερα από δέκα πονεμένους και πεινασμένους λαούς; Συμβαίνει και αυτό. Ενίοτε.
Στην αντίπερα όχθη, Στρος Καν και δικηγόροι και ΔΝΤ και παγκόσμια χρηματοπιστωτική κυβέρνηση τηρούν σιγή ιχθύος. Μας την πέσανε, θα σκέφτονται. Μας την είχαν στημένη. Ποιοί; Ο Σαρκοζί; Μα ο Σαρκοζί δεν είναι ακριβώς αντίπαλος σας. Οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες που θέλαν να σημειώσουν έστω και μια νίκη σε ένα πεδίο ολοκληρωτικών συντριβών των γαλλικών φιλοδοξιών; Όπως και να’ χει ξέραν που πατούσαν. Αν ήταν πλεκτάνη, κάτι το οποίο η μέχρι τώρα η διατήρηση της ανωνυμίας της καμαριέρας από τα μήντια δεν επιβεβαιώνει, οι συνωμότες ξέραν που πατούσαν: Στο πιθανώς γνωστό σε κάποιους κύκλους σαθρό έδαφος της σεξουαλικής ηθικής του Στρος Καν.
Αν πάλι η καταστροφή του Στρος Καν ήταν έργο της ακατάβλητης αξιοπρέπειας και αίσθησης δικαίου μιας καμαριέρας, τότε παλληκάρια τι θα κάνετε; Θα της καταστρέψετε τη ζωή; Δεν φτάνει. Γιατί στον κόσμο σας ένας Στρος Καν αξίζει όσο ένα έθνος καμαριέρων. Και παραπάνω. Αυτή τη ζημία κύριοι θα την πληρώσετε. Μέχρι δεκάρας τσακιστής.
Αυτό το κείμενο δεν ανήκει καθόλου στην αμερόληπτη δημοσιογραφία. Είναι άκρως μεροληπτικό. Άκρως πολεμικό. Είναι το άρθρο ενός ανθρώπου που ζει σε μια χώρα που δεν της φτάναν τα χίλια μύρια όσα στραβά είχε, έπρεπε να πληρώσει για τα άνομα κέρδη της διεθνούς και της εγχώριας κερδοσκοπίας και χρησιμοποιήθηκε ως δούρειος ίππος για την άλωση και άλλων, περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένων κοινωνιών. Ενός άνθρωπου που είδε την χώρα του όχι μόνο να εκπορνεύεται αλλά να χρησιμοποιείται για να εκπορνευτούν και άλλοι λαοί. Βαποράκι της πορνείας.
Γιόρτασε λοιπόν λαέ. Μέσα στις μεγάλες σου λύπες, ο Στρος Καν σου κάνει δώρο τον εαυτό του. Γλέντα για λίγο που η καμαριέρα δεν τον άφησε να τη γλεντήσει.
Ίσως μια μέρα οι δρόμοι να μην έχουν τα ονόματα των Στρος Καν και των Παπανδρέου. Ίσως κάποια μέρα να φέρουν το όνομα της καμαριέρας και άλλων ανθρώπων του μόχθου, του σωματικού, του ψυχικού και του πνευματικού. Άνθρωποι των έργων. Άνθρωποι των ηρωικών αποφάσεων και των ηθικών στάσεων. Να μας θυμίζουν ότι σε αυτό τον άτιμο κόσμο υπάρχουν ακόμα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι, που μας κάνουν να χαμογελούμε, που μας κάνουν να ελπίζουμε ότι ένας κόσμος δικαίου είναι εφικτός. Ότι είναι στα χέρια μας.
Μετά τις τόσες βόμβες που η χρηματοπιστωτική μαφία έχει φυτέψει και αναφλέξει στα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας και των κοινωνιών, η βόμβα Στρος Καν μοιάζει με «θεία δίκη». Και ως συνήθως, από μόνη της δε φτάνει για να επανορθώσει το κακό που έχει προκληθεί. Για να παραφράσω το φίλο μου Γιάννη, τα έργα άνθρωποι τα χαλάνε, άνθρωποι τα ξαναφτιάχνουν.
Και επειδή ακριβώς, όλα τα έργα τα έχουμε ξαναδεί, καιρός για το δικό μας έργο. Καιρός για έργο.
Read More »

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η υπερπαραγωγή της δολοφονίας Οσάμα


Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς μια αμερικανική διακυβέρνηση που να μην έχει χρησιμοποιήσει μια μεγάλη ειδησεογραφική κατασκευή, αυτό που θα ονομάσουμε ως «ένα μεγάλο ψέμα». Η κυβέρνηση G.W.Bush Jr πλειοδότησε στην κατασκευή ειδήσεων προκειμένου να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε μια ακραιφνώς μιλιταριστική υπερδύναμη. Ο Ομπάμα, μετά την πύρρειο του νίκη σε σχέση με το σύστημα υγείας των ΗΠΑ και την συντριβή του στη μάχη για τη διάσωση της Αμερικανικής οικονομίας φαίνεται να χρειάζεται και αυτός το «μεγάλο του ψέμα». Δυστυχώς το μεγάλο ψέμα του Ομπάμα μάλλον αποτελεί το τέλος των αναμορφωτικών του φιλοδοξιών και υποδεικνύει ότι ο Ομπάμα καταλήγει σε έναν ιστορικό συμβιβασμό με την επικίνδυνη πτέρυγα των νεορεπουμπλικανών προκειμένω ίσως να του επιτραπεί να έχει έστω και κάποιο πολιτικό έργο και συνέχεια. Είναι θλιβερό να βλέπεις το πώς ο «ισχυρότερος πολιτικός άντρας του πλανήτη», ο «νομπελίστας ειρήνης» μιγάς στρώνει, συμμορφώνεται προς τα κελεύσματα και τις πολιτικές της αμερικανικής μηχανής του κιμά. Αυτό δείχνει και η μεταστροφή του ενδιαφέροντος του επερχόμενου συνεδρίου των ρεπουμπλικανών από τα θέματα της οικονομίας σε θέματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής.

Η υπερπαραγωγή της δολοφονίας Οσάμα
Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ οι ΗΠΑ βρίσκονται χωρίς εχθρούς. Θα τους φτιάξουν μόνες τους είτε δημιουργώντας τις συνθήκες που θα ευνοήσουν την ανάδειξη τους όπως συνέβη με τις ανερχόμενες οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη Κίνα και Ινδία είτε απλά με το να κολλάν κατά βούληση το ταμπελάκι του εχθρού των αμερικανικών ιδανικών και της απειλής της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.
Πίσω από την είδηση της δολοφονίας του Μπιν Λάντεν, φωλιάζουν πολύ σημαντικότερες ειδήσεις και ανακοινώσεις, η σημαντικότερη από τις οποίες είναι η επανεκκίνηση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας φυσικά δεν έχει πάψει ποτέ. Αυτό που προανακοινώθηκε με τη δολοφονία Μπιν Λάντεν είναι η είσοδος σε μία οξεία φάση του, με επίκεντρο αυτή τη φορά το Πακιστάν.
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας με ανυπολόγιστο κόστος σε ζωές πολιτών στις επίμαχες ζώνες του πλανήτη και μεγάλη συμβολή στην καταστροφή της οικονομίας του Δυτικού κόσμου επανέρχεται. Είναι σαφείς οι δηλώσεις πως η πηγή της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν δεν είναι το ίδιο το Αφγανιστάν αλλά το γειτονικό Πακιστάν.
Μετά από μια μικρή πλημμυρίδα συμβάντων συρράξεων, εξεγέρσεων και αποσταθεροποιήσεων κατά τη μεταβατική περίοδο από τον Μπους στον Ομπάμα, σήμερα βλέπουμε το μεγάλο κύμα να σκεπάζει απειλητικά τον κόσμο. Οι ΗΠΑ αδυνατώντας ή μη θέλοντας να βρουν λύσεις στο έλλειμμα ισχύος τους, κάνουν τον κόσμο ένα μπάχαλο, λειτουργούν ως πράκτορες του χάους, αποσταθεροποιούν συστηματικά και ανακατεύουν την τράπουλα με κάθε δυνατό μέσο, οικονομικό ή και στρατιωτικό, μπας και τους βγει το φύλο που τους βολεύει. Δυστυχώς είναι πολύ πιθανόν οι συνδυασμοί που χρησιμοποιούνται να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας.
Στο δίλλημα των προηγούμενων αμερικανικών προεδρικών εκλογών μεταξύ Μακκέϊν και Ομπάμα υπήρξα ένθερμος υποστηρικτής της δεύτερης επιλογής μιας και η πρώτη κατά την εκτίμηση μου και με βάση την πρόθεση του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου να συνεχίσει τον μιλιταρισμό του προκατόχου του, η προεδρία Μκκείν μαθηματικά θα οδηγούσε στη δημιουργία ακόμη περισσότερων εστιών αστάθειας και πολέμου στον πλανήτη με απρόβλεπτες εξελίξεις. Γνώριζα ότι η προεδρεία Ομπάμα θα έδινε μια μικρή παράταση. Φαίνεται πως αυτή η παράταση έληξε. Ο κόσμος έχει γεμίσει εστίες αστάθειας και γίνονται όλο και περισσότερες. Η υπόθεση ότι αυτές οι εστίες θα εξαντληθούν από μόνες τους, θα εκτονωθούν παρότι οι γενεσιουργές της αιτίες παραμένουν και ενισχύονται φαντάζει μάλλον απίθανη. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτές οι εστίες θα επεκταθούν και θα συνενωθούν με ότι και αν αυτό σημαίνει για το εγγύς μέλλον της ανθρωπότητας.
Ας γυρίσουμε λίγο στην περίπτωση του νο1 εχθρού της Αμερικής του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Λίγοι θα διαφωνήσουν ότι ο Οσάμα ήταν σε κάποιο βαθμό προϊόν της αμερικανικής πολιτικής. Το ερώτημα δεν είναι το αν ήταν προϊόν. Η σχέση των Σαουδαράβων κροίσων Λάντεν με την οικογένεια Μπους είναι αρκετά γνωστή. Οι Μπους και οι Λάντεν ήταν συνεταιράκια. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι το αν ο Οσάμα ήταν προϊόν. Ο Οσάμα ήταν ο άνθρωπος των Αμερικανών στο Αφγανιστάν εις βάρος των Ρώσων. Εικάζω πως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο κεντρικός κόμβος στα black op funds που διακινούνταν προς και από την περιοχή. Το ερώτημα λοιπόν είναι όχι το αν ο Οσάμα ήταν προϊόν ή παραπροϊόν της αμερικανικής πολιτικής αλλά το κατά πόσο ήταν ένα κατασκεύασμα και το αν, πότε και κατά πόσο αυτονομήθηκε από αυτήν για να γίνει ο αρχιτρομοκράτης του πλανήτη.
Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Οσάμα προέρχονται κυρίως από το σκιώδη κόσμο των υπηρεσιών πληροφοριών και τον εξίσου ή περισσότερο σκιώδη της ισλαμικής «τρομοκρατίας». Παρότι γνωρίζουμε πολλά για τις δράσεις του και τις δικτυώσεις του, οι πληροφορίες για το φυσικό πρόσωπο είναι –σκοπίμως ή όχι- συγκεχυμένες. Φαίνεται να μην γνωρίζουμε το πώς ακριβώς αποδίδεται το όνομα του από τα αραβικά στα αγγλικά. Αγγλόφωνες πηγές αποδίδουν το όνομα του επίσης και ως Usama bin Laden και Usama bin Ladin. Αντιφάσεις υπάρχουν και για τα φυσικά του χαρακτηριστικά. H περιγραφή του από το FBI ως ψηλού (κοντά στα 1,95) έρχεται σε αντίφαση με την περιγραφή που δίνει ο συγγραφέας και αναλυτής σε θέματα τρομοκρατίας Lawrence Wright ως όχι ιδιαίτερα ψηλού. Όσο για την εκπαίδευσή του οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι και πάλι συγκεχυμένες. Πηγές τον θέλουν να έχει σπουδάσει οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων, άλλες τον θέλουν να έχει πάρει πτυχίο πολιτικού μηχανικού, άλλες να χει πάρει πτυχίο δημόσιας διοίκησης, άλλες να έχει εγκαταλείψει τις σπουδές του στο τρίτο έτος. Προς τι τόση σύγχυση σε σχέση με πληροφορίες που δεν είναι διαβαθμισμένες;
Στο οπτικοακουστικό υλικό που περιέχει τη μορφή του, ο Λάντεν μοιάζει με ένα πράο και αποτραβηγμένο πρόσωπο. Αν έκανα casting για τον ηθοποιό που θα τον ενσάρκωνε, θα διάλεγα για τον ρόλο του Οσάμα τον Rowan Atkinson, τον Mr Bin (Laden).
Και ενδυματολογικά ο Οσάμα παρουσιάζει μια ποικιλομορφία που δεν συνάδει με την ισλαμική του μονομανία. Όχι μόνο –ως αναμενόμενο- εγκατέλειψε το σαουδαραβικό επικάλυμμα κεφαλής για να υιοθετήσει ένα λευκό τουρμπάνι αλλά πολλές φορές παρουσιάζεται με μπαστούνι ενώ άλλες όχι. Τη δεκαετία του 1990 η στυλιστική επιλογή του Οσάμα θα είναι ένα τζάκετ παραλλαγής συνοδευόμενα από ένα ρωσικό αυτόματο. Μοιάζει με τους κακούς υπερήρωες των αμερικάνικων κόμικς που αλλάζουν κουστούμια ανάλογα με την εποχή για να κρατήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο και όχι με φανατικό ισλαμιστή.
Τα ερωτήματα γύρω από την πραγματικότητα της έκτασης της ισλαμικής τρομοκρατίας παραμένουν. Δεν γνωρίζουμε π.χ ποια ήταν η τεχνογνωσία οπλισμένων με χαρτοκοπτών τρομοκρατών που τους επέτρεψε να αλώσουν τον αμερικανικό εναέριο χώρο και να καταφέρουν χειρουργικά χτυπήματα στην αμερικανική ενδοχώρα και στην οικονομική αλλά και στρατιωτική καρδιά της.
Με το θέμα των δίδυμων πύργων δεν ασχολήθηκα ποτέ καθώς μου έλλειπαν αξιόπιστα εργαλεία ανάλυσης. Κάπου εδώ όμως ξεκινάνε τα μεγάλα ψέματα. Γιατί μερικές μέρες μετά τους δίδυμους πύργους, θανατηφόρες επιστολές που περιείχαν στέλεχος άνθρακα σε μορφή σκόνης φτάνουν σε αμερικάνικα μήντια και γερουσιαστές. Για το βιοτρομοκρατικό χτύπημα ενοχοποιούνται αρχικά η Αλ Κάιντα και τελικά το Ιράκ, κάτι που «νομιμοποιεί» στα μάτια της κοινής γνώμης τη συμμαχική εισβολή στο Ιράκ, το μακελάρισμα των Ιρακινών και την εκτέλεση του κάποτε επίμονα φιλοαμερικακινού Σαντάμ. Παρότι όλες οι ενδείξεις από τότε μέχρι σήμερα «δείχνουν» ανθρώπους του αμερικανικού βιολογικού προγράμματος, τα φιλοπόλεμα ψεύδη διαδίδονται και παράγουν μια ακόμη εισβολή (αναλυτικά για το θέμα με όλες τις πηγές του μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες», εκδ. ΕΤΡΑ, Μάιος 2010). Παρόμοια κατασκευασμένο ήταν και το ψέμα που επέτρεψε στους αμερικάνους να πραγματοποιήσουν την πρώτη εισβολή στο Ιράκ (για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μου Ψέματα που σκοτώνουν, http://agriazwa.blogspot.com/2011/01/wikileaks.html).
Ποιο είναι λοιπόν το «μεγάλο ψέμα» της κυβέρνησης Ομπάμα;
Η επιχείρηση της εξόντωσης Οσάμα θυμίζει μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή από αυτές με καλοστημένη σκηνοθεσία αλλά σενάριο όχι και τόσο πιστευτό. Και μπορεί οι στημένες πόζες των φωτογραφιών του Ομπάμα της Χίλαρι και των επιτελαρχών στο Situation Room του Λευκού Οίκου και το υπερθέαμα της αναγγελίας της δολοφονίας του Λάντεν που έφτασε το νούμερο των 56.5 εκατ. τηλεθεατών να αποτελούν μέρος ενός αποδεκτού τηλεπικοινωνιακού παιχνιδιού, άλλα κομμάτια της επιχείρησης όμως αποκλίνουν εξαιρετικά από κάθε κανόνα του παιχνιδιού.
Όπως οι ανακολουθίες της αφήγησης. Ο κορυφαίος σύμβουλος του Προέδρου Ομπάμα σε θέματα αντιτρομοκρατίας John O.Brennan δήλωσε επισήμως ότι η επιχείρηση δολοφονίας ήταν υπό διαρκή παρακολούθηση και καταγραφή. Μια μέρα μετά ο διευθυντής της CIA Leon E.Panetta τον διαψεύδει λέγοντας πως για ένα κρίσιμο διάστημα 20 με 25 λεπτών δεν ξέραν τι συνέβαινε.
Η πρώτη επίσημη αφήγηση διορθώθηκε πάλι επισήμως. Ο γραμματέας τύπου του Λευκού Οίκου Jay Carney διέψευσε την εκδοχή του Brennan σε αρκετά σημεία. Και ο Brennan βρισκόταν στο situation room και είχε εποπτεία των τεκταινόμενων. Ο Brennan δήλωσε πως μια από τις γυναίκες του Λάντεν σκοτώθηκε καθώς χρησιμοποιήθηκε ως ανθρώπινη ασπίδα και ότι ο Λάντεν σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυρών.
Την επόμενη μέρα ο Carney δήλωσε πως μια γυναίκα πυροβολήθηκε στο πόδι επιτιθέμενη (αόπλα) στους κομάντο και ότι ο ίδιος ο Οσάμα ήταν άοπλος αλλά πυροβολήθηκε στο κεφάλι και στο στήθος επειδή «αντιστάθηκε».
Ακόμη και ο Τσακ Νόρις ή ο Μπρους Λι, θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να τα βάλουν άοπλοι με μια πάνοπλη ομάδα κομάντο, έτοιμη για παν ενδεχόμενο. Πόσο μάλλον ένας ασθενικός πενηντάχρονος. Ο ύποπτος απλά δολοφονήθηκε. Όπως είχε σχεδιαστεί.
Είναι προφανές ότι στόχος της επιχείρησης δεν ήταν ο ύποπτος να συλληφθεί ζωντανός και να παραδοθεί στη δικαιοσύνη ως έπρεπε. Σκοπός της επιχείρησης ήταν πρωτίστως οι κομάντο να μπουν και να βγουν στο «καταφύγιο του Οσάμα» χωρίς απώλειες σε αμερικανικές ζωές, να μην υπάρξει δηλαδή ένα επιχειρησιακό φιάσκου τύπου Σομαλίας. Στόχος της επιχείρησης ήταν ο ύποπτος να δολοφονηθεί και το σώμα του να υφαρπαγεί- όπως και έγινε. Αυτή δεν ήταν μια επιχείρηση κατά της τρομοκρατίας αλλά μια επιχείρηση για να παρουσιαστεί ένας αντιτρομοκρατικός θρίαμβος στην κοινή γνώμη για να αντλήσει ευνοϊκή από αυτή στάση σε σχέση με τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τα αναπτυγμένα εργαλεία επιτήρησης, κανείς δε θα μπορούσε να είναι 100% σίγουρος ότι στην κατοικία όπου η δολοφονική επιχείρηση έλαβε χώρα θα βρισκόταν ο Λάντεν. Και αυτό ίσως δίνει κάποια στοιχεία απάντησης στην ερώτηση: Προς τι οι επίσημες ανακολουθίες στην επίσημη αφήγηση της επιχείρησης;
Είτε λοιπόν μιλάμε για μια κατασκευασμένη είδηση με σενάριο γραμμένο στο πόδι και ακόλουθους αυτοσχεδιασμούς είτε (το πιθανότερο) τα σενάρια της επιχείρησης να είχαν γραφτεί και να είχαν προετοιμαστεί να ανακοινωθούν ανεξάρτητα από την πραγματική έκβαση της επιχείρησης ή ότι οι αντικρουόμενες αφηγήσεις γίναν για να προκαλέσουν σύγχυση.
Η σύγχυση που προκαλεί η επίσημη αφήγηση δεν σταματά εδώ. Η επιχείρηση δολοφονίας Οσάμα δηλώθηκε επισήμως πως εκτελέσθηκε στο Πακιστάν τη νύχτα. Οι φωτογραφίες από το υποτιθέμενο καταφύγιο του Οσάμα υποτίθεται ότι έχουν τραβηχτεί μία ώρα μετά την επιχείρηση από πακιστανό αξιωματούχο. Οι φωτογραφίες όμως έχουν σαφώς τραβηχτεί μέρα. Ανάμεσα τους η φωτογραφία ενός επιχειρησιακού ελικοπτέρου που έπεσε λόγω μηχανικής βλάβης- παρά ταύτα, δεν υπήρξε απώλεια ζωής αμερικάνων κομάντο από τη συντριβή.
Μια ματιά στην ειδησεογραφία που ακολούθησε την 9/11 συγχέει τα πράματα ακόμη περισσότερο. Η Le Figaro για παράδειγμα περιγράφει νοσηλεία του Λάντεν στο αμερικάνικο νοσοκομείο του Πακιστάν τον Ιούλιου του 2001, δύο μήνες πριν το χτύπημα στους δίδυμους πύργους. Το δημοσίευμα θέλει τον Λάντεν να τον έχουν επισκεφτεί μέλη της οικογενείας του, προσωπικότητες της Σαουδικής Αραβίας, ο τότε επικεφαλής της CIA και ο τότε επικεφαλής της Σαουδαραβικής υπηρεσίας πληροφοριών, ο Turki al Faisal που φέρεται να είχε δεσμούς με τους Ταλιμπάν και τον μπιν Λάντεν. Παρότι το αμερικανικό νοσοκομείο και η Washington διέψευσαν εμφατικά την είδηση, το δημοσίευμα ενέχει πολύ μεγαλύτερους υπαινιγμούς που φωτογραφίζουν μια Αλ Κάιντα που δεν μοιάζει ούτε αυτοφυής ούτε ανεξάρτητη ούτε ανεξέλεγκτη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα λοιπόν «ιδιωτικά αεροπλάνα ιδιοκτησίας πλούσιων πριγκίπων του κόλπου πετούν συχνά μεταξύ της Quetta και τον Εμιράτων, συχνά σε πολυτελή «κυνηγητικά ταξίδια» σε περιοχές φιλικές προς τον μπιν Λάντεν. Άλλες πηγές επιβεβαιώνουν ότι αυτά τα κυνηγητικά ταξίδια έχουν προσφέρει ευκαιρίες για Σαουδαραβικές επαφές με Ταλιμπάν και τρομοκράτες, από τότε που πρωτοξεκίνησαν το 1994.»
Η Le Figaro ανέφερε επίσης το ότι ο Λάντεν, το 2000 είχε παραγγείλει μια κινητή συσκευή αιμοδιάλυσης, είδηση που αν ισχύει, επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς για την άσχημη κατάσταση της υγείας του Λάντεν ήδη από το 2000.
Δεν είναι παράλογο λοιπόν με τις τέτοιες διαθέσιμες πληροφορίες πηγές να θέλουν τον Λάντεν πιθανώς νεκρό κάπου ανάμεσα στο 2001-2002 εικάζοντας ότι ένας τέτοιος θάνατος θα είχε προέλθει από φυσικά αίτια.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ έχουν πολύ διακριτές διαφορές ανάμεσα στα άλλοθι τους και τις πραγματικές τους προθέσεις. Τα άλλοθι ξεσκεπάζονται από τη ροή της ειδησεογραφίας, οι προθέσεις αποκαλύπτονται από τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων. Ένα μήνα μετά τους δίδυμους πύργους 2000 περίπου Αφγανοί στρατιώτες επιχειρούν στο σύμπλεγμα σπηλαίων της Τόρα-Μπόρα στο Αφγανιστάν, έχοντας συμμαχική αεροπορική κάλυψη και κάποια στήριξη από συμμαχικές ειδικές δυνάμεις. Το σύμπλεγμα έχει τεχνητά επεκταθεί με τη βοήθεια της CIA από τη δεκαετία του 1980 για να διευκολύνει τους μουτζαχεντίν έναντι των σοβιετικών.
Αρκετά χρόνια αργότερα η CIA θα ξαναέχει δράση στην περιοχή αλλάζοντας τις προτεραιότητες κα ιτις συμμαχίες της. Οι Αφγανοί πολεμιστές που τον Δεκέμβριο του 2001 επιχειρούν στην Τόρα-Μπόρα είχαν δεχτεί εκπαίδευση και από τη SAD, το «Τμήμα Ειδικών Δραστηριοτήτων», το βραχίονα παραστρατιωτικών επιχειρήσεων της CIA. Πέρα από τα χαλιά βομβαρδισμών δηλαδή και τις επιβλητικές εικόνες μιας τεχνοκρατικής στρατιωτικής επιβολής στο Αφγανιστάν, τη βρώμικη δουλειά στην ιστορικά δύσκολη για πολεμικές επιχειρήσεις περιοχή θα την αναλάμβαναν Αφγανοί. Με άλλα λόγια, πέρα από τον στρατιωτικό εντυπωσιασμό και προκειμένου να μπουν οι σύμμαχοι στο Αφγανιστάν, ήταν ο εμφύλιος που έστησε η CIA στο Αφγανιστάν αυτό που τελικά θα έδινε πρόσβαση στους αμερικανούς και τους συμμάχους τους. Το άλλοθι της επιχείρησης ήταν ο εντοπισμός του μπιν Λάντεν και η εξάρθρωση της Αλ Κάιντα. Ο σκοπός όμως ήταν διαφορετικός όπως αποκαλύπτει το αποτέλεσμα. Ο Λάντεν «διαφεύγει» και αφού οι συμμαχικές δυνάμεις έχουν καταλάβει αυτό το πολύ κομβικό –όπως πολύ καλά γνωρίζουν- σύμπλεγμα σπηλαίων δεν θα επιχειρηθεί να αναχαιτιστεί η «φυγή» του Λάντεν όπως προτάθηκε από κάποιους φιλότιμους επιχειρησιακούς κύκλους. Αντίθετα, οι δυνάμεις εισβολής θα εδραιωθούν στην περιοχή. Και ήταν αυτό που ακριβώς θέλαν. Η σύλληψη του Λάντεν στην Τόρα_Μπόρα, όπως ακριβώς και η πρόσφατη «δολοφονία» του ήταν ένα δευτερεύον επιχειρησιακό ζήτημα. Η εγκαθίδρυση των δυνάμεων εισβολής στο Αφγανιστάν ήταν ο σκοπός και όχι η σύλληψη ενός τρομοκράτη. Η σύλληψη ή ο θάνατος του Μπιν Λάντεν -δηλαδή μια επιτυχία του πολέμου κατά της τρομοκρατίας- θα ήταν κακά νέα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε εκείνη την περίοδο καθώς ο αρχικός του σχεδιασμός περιλάμβανε ήδη την εισβολή στο Ιράκ και μετέπειτα και σε άλλες χώρες.
Η «απόδραση» του τρομοκράτη θα ήταν πλήγμα για τη δικαιολόγηση της συνέχισης του πολέμου. Ο ασύλληπτος τρομοκράτης θα ήταν μιας πρώτης τάξης κίνητρο και ένα πρώτης τάξης εργαλείο για το χειρισμό της κοινής γνώμης. Μεταφορικά μιλώντας, αν η CIA είχε έμμεση επαφή με τον Λάντεν μέσω των Σαουδαραβικών δικτύων, θα είχε κάθε λόγο να τον ενημερώσει να μην τολμήσει να βρεθεί στην Τόρα-Μπόρα.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ λειτουργούν σαν σιφόνι. Η αλήθεια, τα πραγματικά στοιχεία επιδιώκεται να συλλεχθούν από τις υπηρεσίες πληροφοριών για να σχηματιστεί μια ακριβής εικόνα του κόσμου. Στην έξοδο τους όμως η αλήθεια δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Αυτό που δημόσια δηλώνεται μπορεί να είναι αλήθεια, μισοαλήθεια, καθόλου αλήθεια, μισοψέμα ή κατάφορο ψέμα. Η αλήθεια έχει σημασία μόνο στο στάδιο συλλογής πληροφοριών και όχι πάντα. Ψευδές πληροφορίες μπορεί να συλλέγονται προκειμένου να περάσουν αφιλτράριστες στο στάδιο διοχέτευσης πληροφοριών όπου αυτό που κυβερνά την ποιότητα και την ακρίβεια των πληροφοριών δεν είναι η αλήθεια. Όχι. Είναι μόνο η σκοπιμότητα. Πληροφορίες λοιπόν του είδους «ο Λάντεν εντοπίστηκε στην Τόρα-Μπόρα» ή ο Λάντεν δολοφονήθηκε στο Πακιστάν είναι απλά επιχειρησιακά παρασυνθήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρούνται αξιόπιστα εξ ορισμού.
Αν το δημοσίευμα της Le Figaro αντανακλούσε την αλήθεια για την κατάσταση υγείας του Λάντεν και αν ο Λάντεν βρισκόταν στην Τόρα-Μπόρα όπως οι αμερικάνικες πληροφορίες υπηρεσιών διαλαλίζαν είναι εξαιρετικά απίθανο ο Λάντεν και η κινητή μονάδα αιμοδιάλυσης του να επιβιώσαν στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της περιοχής στη μαρτυρική έξοδό τους προς το Πακιστάν. Αν ο Λάντεν βρισκόταν στην Τόρα-Μπόρα το Δεκέμβριο του 2001, τότε το πιο πιθανό είναι να πέθανε το Δεκέμβριο του 2001. Αυτήν την υπόθεση την υποστήριξε ήδη από το 2001 και ο Steve Pieczenik, ένας αξιωματούχος που έχει περιγραφεί ως ένας από τους καλύτερα δικτυωμένους ανθρώπους στην οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ με πολυετή θητεία σε κομβικότατα πόστα. Ο Pieczenik παρουσιάζει το θάνατο του Λάντεν το 2001 όχι ως υπόθεση αλλά ως την πιθανότερη έκβαση της κατάστασης της υγείας του. Σύμφωνα με τον Pieczenik, ο Bin Laden, “χρησιμοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο που η 9/11 χρησιμοποιήθηκε για να κινητοποιήσει τα αισθήματα των Αμερικανών για να πάνε σε ένα πόλεμο που θα έπρεπε να δικαιολογηθεί μέσω μιας αφήγησης που ο Bush junior και ο Cheney δημιούργησαν σε σχέση με τον κόσμο της τρομοκρατίας» και «ο Λάντεν πέθανε το 2001. Όχι επειδή ειδικές δυνάμεις τον σκοτώσαν, αλλά επειδή ως γιατρός γνώριζα ότι οι γιατροί της CIA τον είχαν περιθάλψει και ήταν στο καρνέ των μυστικών υπηρεσιών ότι είχε σύνδρομο Marfan». O Pieczenik δήλωσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση γνώριζε ότι ο Λάντεν ήταν νεκρός πριν την εισβολή στο Αφγανιστάν. «Πέθανε από σύνδρομο Marfan, o Bush junior το γνώριζε, η οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών το γνώριζε», δήλωσε ο Pieczenik, σημειώνοντας πως γιατροί της CIA είχαν επισκεφτεί τον Λάντεν τον Ιούλιο του 2001 στο αμερικανικό νοσοκομείο στο Dubai, επιβεβαιώνοντας με κάποιο τρόπο ή επαναλαμβάνοντας τον επίμαχο ισχυρισμό της Le Figaro για την κατάσταση υγείας του Οσάμα και τις επαφές του με τους «αντιπάλους» και διώκτες του.
Την ίδια χρονιά και ένα μήνα πριν τη μάχη της Τόρα-Μπόρα, ειδικοί επιβεβαιώνουν ανεξάρτητα την περιγραφή της υγείας του Λάντεν από τον Pieczenik. Το σχετικό δημοσίευμα της Salon στις 9 Νοεμβρίου του 2001 ανοίγει σοκαριστικά: «Αν αυτό που μερικοί ειδικοί λένε είναι αληθές, μπορεί να μη χρειάζεται ένα στρατιωτικό χτύπημα για να σκοτωθεί ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Για αρκετά χρόνια τώρα κυκλοφορούν αναφορές που ισχυρίζονται ότι ο 45χρονος είναι αρκετά άρρωστος.»
« “Είναι Μαρφανοειδής” λέει ο δρ Richard Devereux… “Φαίνεται να έχει μακριά δάχτυλα και χέρια. Το κεφάλι του φαίνεται να είναι επιμηκυμένο και το πρόσωπο του στενό… Είναι σίγουρο πιθανό να έχει το σύνδρομο Marfan”»
Το σύνδρομο Marfan είναι μια ιδιοπαθής συστημική νόσος που προκαλεί δυσλειτουργείες του συνδετικού ιστού με διάφορες εντοπίσεις δημιουργώντας διάφορα προβλήματα σε διάφορους ιστούς. Δεν υπάρχει κάποια τυπική εικόνα του ή κάποια δυνατότητα οπτικής επιβεβαίωσης του αλλά κάποιοι ασθενείς τείνουν να έχουν την εικόνα που ο Devereux έδωσε για τον Λάντεν με ή χωρίς προβλήματα και από τη σπονδυλική στήλη. Το ότι ο Λάντεν ενίοτε χρησιμοποιούσε μπαστούνι μάλλον δε δηλώνει κάποιον ορθοπεδικό τραυματισμό αλλά ένα χρόνιο πρόβλημα όπου η ένταση των συνοδών συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλει από περίοδο σε περίοδο. Ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να ναι και το σύνδρομο Marfan. Για αυτό όμως δεν μπορούμε να ‘μαστε σίγουροι. Για αυτό που μπορούμε να ‘μαστε περισσότερο σίγουροι είναι για την έκβαση της υγείας του Λάντεν αν αυτός έπασχε από το σύνδρομο. Όπως σχετικά γράφει και το δημοσίευμα της Salon «Αν ο μπιν Λάντεν έχει το σύνδρομο Marfan, το στρες της μετακίνησης του από σπηλιά σε σπηλιά καθώς προσπαθεί να αποφύγει τους συμμαχικούς πυραύλους μπορεί να αποδειχτεί θανάσιμο. Όπως δηλώνει ο δρ. Darwin Prockop, “αν ο Οσάμα μπιν Λάντεν έχει Marfan, βρίσκεται σε κίνδυνο αιφνίδιας ρήξης της αορτής και αιφνίδιου θανάτου”»
Πολλαπλές λοιπόν ενδείξεις που ενισχύουν κάποιους από τους ισχυρισμούς του δημοσιεύματος της Le Figaro για την κατάσταση της υγείας του Λάντεν ήδη από τον Ιούλιο του 2001. Το δημοσίευμα της Le Figaro γενναία παραδέχεται πως οι πηγές των πληροφοριών προέρχονταν από κύκλους των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών οι οποίες θέλαν να εκθέσουν τις αντίστοιχες αμερικάνικες στο συγκεκριμένο θέμα.
Για ποιο λόγο όμως να θέλαν οι Γάλλοι να εκθέσουν τους συμμάχους τους; Ο λόγος που ομολογείται στο επίμαχο που δημοσίευμα ήταν να περιοριστεί η Washington ώστε να μην επεκτείνει τον πόλεμο στο Ιράκ και αλλού. Είναι προφανές λοιπόν ότι τα πολεμικά ψέματα ήταν γνωστά εκτός από τους Αμερικάνους και τους Άγγλους και στους Γάλλους. Μερικούς μήνες μετά, οι σύμμαχοι, πατώντας στα ψέματα της αμερικανικής αντιϊρακινής προπαγάνδας θα κάνουν το Ιράκ οικόπεδο.
Αφού λοιπόν έχουν κατασκευαστεί ή παραποιηθεί στοιχεία από τις αμερικάνικες υπηρεσίες πληροφοριών για να ριχτεί στάχτη στα μάτια της αμερικάνικης κοινής γνώμης και να προχωρήσει η Αμερικανική κυβέρνηση σε δύο πολέμους κατά την πρώτη δεκαετία του αιώνα, σήμερα οι γνωστοί μηχανισμοί χρησιμοποιούνται σήμερα στη «δολοφονία του Οσάμα». Και επειδή δεν μπορούμε να απορρίψουμε ή να δεχτούμε εξ ορισμού τίποτε, και κυρίως πληροφορίες που διοχετεύονται από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, ας δούμε λίγο τα διαθέσιμα στοιχεία και ας εξετάσουμε τις σκοπιμότητες της αναγγελίας της δολοφονίας Λάντεν σε σχέση με τις γεωπολιτικές και πολιτικές συνθήκες της περιόδου που αυτή έγινε.
Τα στοιχεία που ταυτοποιούν τον δολοφονημένο με τον Λάντεν είναι η αναγνώριση του πτώματος από μια από τις γυναίκες του και η εξέταση του DNA του σε σχέση με DNA συγγενών του. Όλα τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ταυτότητα του θύματος παραμένουν στον κλειστό κύκλο των επιχειρούντων και των αυτοπτών μαρτύρων. Ακόμη και αν δημοσιευτούν φωτογραφίες θα προέρχονται πάλι από τον κλειστό επιχειρησιακό κύκλο και είναι αμφίβολο το κατά πόσο ένα πυροβολημένο κεφάλι θα είναι αναγνωρίσιμο. Η ίδια η θέση των τραυμάτων, κεφάλι και στήθος φανερώνει τη δολοφονική πρόθεση των κομάντο.
Το πτώμα του Οσάμα τάφηκε από την επιχειρησιακή ομάδα στη θάλασσα. Η επίσημη δικαιολογία για μια τέτοια πράξη ήταν ότι αυτό έγινε από σεβασμό στα μουσουλμανικά ταφικά έθιμα. Και ως γνωστόν, τα ψάρια δε μιλάνε.
Η παλιά καραβάνα του σύμπαντος των υπηρεσιών πληροφοριών Steve Pieczenik φαίνεται απόλυτα πεπεισμένος για τη σκηνοθεσία της δολοφονίας Οσάμα: «Ήταν η οικογένεια των υπηρεσιών πληροφοριών ή η CIA που μαγείρεψε την κατάσταση; Η απάντηση είναι ναι, κατηγορηματικά ναι. Το όλο σενάριο όπου βλέπεις ένα τσούρμο ανθρώπων να κάθονται εκεί κοιτάζοντας μια οθόνη και να δείχνουν πως βρίσκονται σε ένταση, αυτό είναι μια ανοησία.» λέει ο Pieczenik αναφερόμενος στις εικόνες που διοχετεύτηκαν με τον Ομπάμα, την Χίλαρι, τον Μπάϊντεν και τους επιτελάρχες να παρακολουθούν εναγωνίως την έκβαση της επιχείρησης σε ζωντανή αναμετάδοση. «Είναι απολύτως ψεύτικο, στημένο, βρισκόμαστε σε ένα αμερικανικό θέατρο του παραλόγου… γιατί το κάνουμε αυτό ξανά… εννιά χρόνια πριν αυτός ο άνθρωπος ήταν νεκρός… για ποιο λόγο η κυβέρνηση πρέπει επανειλημμένα να ψεύδεται στον Αμερικανό λαό»
Στις μαζικά προσβάσιμα πηγές δεν υπάρχουν καταληκτικά στοιχεία για αν το φυσικό πρόσωπο Οσάμα μπιν Λάντεν ταυτίζεται με το πλήρες φάσμα των δράσεων του αρχιτρομοκράτη και για το πότε πως και αν ο αρχιτρομοκράτης πέθανε. Φυσικά και δεν υπάρχουν καταληκτικά στοιχεία για αντίθετους χαρακτηρισμούς. Υπάρχουν όμως τόσες πολλές ανακολουθίες και γκρίζα σημεία στην επίσημη εκδοχή που ίσως να επιτρέπουν σε μια ζωηρή φαντασία να σκεφτεί κάθε πιθανό σενάριο, καόμη και το ότι δεν είναι απολύτως απίθανη μια επανεμφάνιση του σούπερ κακού. Όπως ακριβώς στα αμερικάνικα κόμικς. Αν αυτός έχει οριστικά πεθάνει στην Τόρα-Μπόρα ή κάπου αλλού, θα φτιάξουν κάποιον άλλο. Δεν είναι η δολοφονία Λάντεν λοιπόν το σημαντικό στην υπόθεση. Το σημαντικό είναι οι πολιτικές που έχουν ήδη σχεδιαστεί σε σχέση με αυτή.
Αυτό που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι η αναγγελία της δολοφονίας Λάντεν είναι προσχεδιασμένη. Και αυτό γιατί οι συνέπειες της θα ευνοήσουν τη δρομολόγηση προσχεδιασμένων εξελίξεων. Το νέο δεν είναι η δολοφονία Οσάμα. Είναι τα λεπτά σημεία της πολιτικής που αυτή σηματοδοτεί.
Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η αναβίωση και η νέα φάση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Σε αντίθεση με το ότι ίσως κάποιος να ανάμενε, η δολοφονία Λάντεν δε θα «καταργήσει» τον πόλεμο. Το αντίθετο. Σκοπεύει να τον ενισχύσει.
Η δολοφονία Λάντεν είναι ίσως το μόνο πράμα στο οποίο η κυβέρνηση Ομπάμα έχει πετύχει τη συναίνεση των ρεπουμπλικανών. Όπως σχολιάζει και ο Pieczenik, η επιχείρηση έγινε σε μια περίοδο άσχημη για τον Αμερικανό πρόεδρο για να τονώσει την κατακρημνισμένη δημοφιλία του και να έχει καλύτερη τύχη στην επερχόμενη προεδρική κούρσα. Δυστυχώς όμως το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσει η πολιτική Ομπάμα για αυτήν του τη συμφωνία με την ακραιφνή πολεμοχαρή πολιτική πτέρυγα των ΗΠΑ είναι πάρα πολύ υψηλό και οι συνέπειες του στην αμερικανική ψυχοσύνθεση και πολιτική σκέψη έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται. Πρόσφατα δημοσιεύματα των New York Times, μιας φιλοδημοκρατικής εφημερίδας που επιδεικνύει ενίοτε ευαισθησίες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών δείχνουν ήδη την όξυνση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που προκλήθηκε από μια ιστορία προορισμένη για εσωτερική κυρίως κατανάλωση και για μαζική εκτόνωση του αμερικανικού πληθυσμού.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που δημοσίευμα των N.W.Times δεν καταδικάζει συλλήβδην την πολιτική των βασανιστηρίων που συμβαίνουν στα κολαστήρια των αμερικανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και συζητά πιο άνετα την ανακριτική αξία τέτοιων μεθόδων .
Ένα άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας περιγράφει τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να εντοπιστεί ο ύποπτος: «Η επιδρομή ήταν το αποκορύφωμα ετών επώδυνης δουλειάς των υπηρεσιών πληροφοριών που περιλάμβανε την ανάκριση κρατουμένων της CIA σε μυστικές φυλακές στην ανατολική Ευρώπη… Υπηρεσίες πληροφοριών κρυφάκουγαν τηλεφωνικές κλήσεις και παρακολουθούσαν e-mails… και ανέλυσαν δορυφορικές εικόνες του κτηρίου…» . Με άλλα λόγια, οι N.W.Times ουσιαστικά επιδοκιμάζουν εκ του αποτελέσματος (τη δολοφονία του μπιν Λάντεν) μεθόδους καταστολής και περιορισμού ατομικών ελευθερίων που για χρόνια αντιπαλεύαν. Στην ουσία επικροτούν το ίδιο το Patriot Act και τα εγκλήματα της κυβέρνησης Bush για να εκθειάσουν τη δολοφονία Λάντεν ως αποτέλεσμα της πυγμής και της αποφασιστικότητας ενός αρεστού σε αυτούς προέδρου. Ο ιστορικός αυτός συμβιβασμός δημοκρατικών ρεπουμπλικάνων είναι ανησυχητικός. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που ουσιαστικά αποτέλεσε και αποτελεί πόλεμο υπέρ της τρομοκρατίας και της τρομοκράτησης μπαίνει μάλλον σε νέα φάση του και το επίκεντρο είναι αυτή τη φορά το Πακιστάν.
Ήδη αμερικάνοι αξιωματούχοι έχουν υπονοήσει και έχουν έμμεσα κατηγορήσει τις πακιστανικές αρχές ότι κάλυψαν τον αρχιτρομοκράτη. Η πακιστανική κυβέρνηση αποφεύγει να πατήσει στην παγίδα που η αμερικανική εξωτερική πολιτική της στήνει αλλά είναι αμφίβολο το αν και το κατά πόσο θα αντέξει στις πιέσεις.
Όπως περιγράφει και ο Pieczenik η επιχείρηση «δολοφονία Οσάμα» όχι μόνο για τη βελτίωση της εικόνας του αμερικανικού προέδρου αλλά παράλληλα και για την απομόνωση του Πακιστάν, ως αντίποινα στην αντίδρασή του στο Predator drone program, το αμερικάνικο πρόγραμμα μη επανδρωμένων πτήσεων που έχει κοστίσει ήδη εκατοντάδες ζωές πακιστανών (σε αυτό το σημείο η ανάλυση του Pieczenik μένει στην επιφάνεια των πραγμάτων- οι μη επανδρωμένες πτήσεις είναι η αφορμή και μέσο πίεσης αλλά όχι το κεντρικό αίτημα της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή)
Η ανομία των ΗΠΑ συνεχίζεται. Μετά τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, μετά τις παρακολουθήσεις, τις απαγωγές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μετά τους απολύτους άνομους και κατασκευασμένους πολέμους στο Ιράκ, μετά την επιχειρησιακή ασυδοσία στη Λιβύη των συμμάχων που καταπάτησαν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ στρέφουν το βλέμμα τους στο Πακιστάν που πάντα αποτελούσε γεωπολιτικό τους στόχο.
Η ίδια η επιχείρηση της δολοφονίας Λάντεν, μια αμερικανική στρατιωτική επιχείρηση μέσα σε πακιστανικό έδαφος, θα μπορούσε να αποτελέσει casus belli για την κυβέρνηση του Πακιστάν. Και δεν είναι η πρώτη πρόκληση των αμερικανών εναντίον του Πακιστάν. Τακτικά, οι αμερικάνοι αποστέλλουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη που βομβαρδίζουν στόχους στο Πακιστάν, ερεθίζοντας τα ήδη ερεθισμένα αντιαμερικανικά αισθήματα πολλών πακιστανών. Η κυβέρνηση του Πακιστάν μέχρι σήμερα επιδεικνύει ολύμπια ψυχραιμία. Αλλά το αντιαμερικανικό καζάνι από κάτω βράζει. Οι μη επανδρωμένες πτήσεις και η επιχείρηση δολοφονίας του Λάντεν σε πακιστανικό έδαφος είναι ξεκάθαρα πράξεις αμερικάνικης τρομοκρατίας στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.
Σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι οι ΗΠΑ διαλέγουν να ρίξουν τον κόσμο βαθύτερα στο χάος αντί να επιχειρήσουν να σταθεροποιήσουν την παγκόσμια κατάσταση λειτουργούν ως πράκτορες του χάους και ως κράτος-τρομοκράτης, πολύ πιο αξιοκατάκριτο από τα κράτη που όποτε και όπως τους καπνίσει βάζουν και βγάζουν στη λίστα τους των κρατών-τρομοκρατών.
Η δολοφονία μπιν Λάντεν δεν έχει την ίδια μεγάλη σημασία ως συμβάν με αυτήν που έχει ως τελετή έναρξης μιας νέας κατάστασης αστάθειας και -μάλλον- περισσοτέρων εστιών πολέμων με απρόβλεπτες συνέπειες.
Read More »